تواضع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[فروتنی]]، [[تواضع]] مقارن با [[عطوفت]] و [[رحمت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۸۸.</ref> در مقابل رفع ([[تکبر]] و [[بزرگنمایی]])<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۹.</ref>. | [[فروتنی]]، [[تواضع]] مقارن با [[عطوفت]] و [[رحمت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۸۸.</ref> در مقابل رفع ([[تکبر]] و [[بزرگنمایی]])<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۹.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«برای آنان اندوه مخور و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.</ref>. | *{{متن قرآن|وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«برای آنان اندوه مخور و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.</ref>. | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
"خفض جناح" از اوصاف پسندیدهای است که [[خداوند]] رسولش را به آن امر میکند و به معنای تحملپذیری و [[صبر]] در برخورد با [[مؤمنین]]، همراهی کردن با آنان، همت گماشتن بر [[معاشرت]] و [[تربیت]] و [[تأدیب]] آنها به [[آداب]] [[الهی]] یا کنایه از مردمآمیزی و عدم مفارقت از آنان<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۱۹۳.</ref>. | "خفض جناح" از اوصاف پسندیدهای است که [[خداوند]] رسولش را به آن امر میکند و به معنای تحملپذیری و [[صبر]] در برخورد با [[مؤمنین]]، همراهی کردن با آنان، همت گماشتن بر [[معاشرت]] و [[تربیت]] و [[تأدیب]] آنها به [[آداب]] [[الهی]] یا کنایه از مردمآمیزی و عدم مفارقت از آنان<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۱۹۳.</ref>. | ||
از تأکیدات فراوان [[قرآن کریم]] حفض جناح در مقابل [[والدین]] است که اساس [[اخلاق]] در [[جامعه]] را تشکیل میدهد: {{متن قرآن|وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ}}<ref>«و از سر مهر برای آنان به خاکساری افتادگی کن | از تأکیدات فراوان [[قرآن کریم]] حفض جناح در مقابل [[والدین]] است که اساس [[اخلاق]] در [[جامعه]] را تشکیل میدهد: {{متن قرآن|وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ}}<ref>«و از سر مهر برای آنان به خاکساری افتادگی کن و بگو پروردگارا! بر آنان بخشایش آور چنان که آنها مرا در کودکی پروردند» سوره اسراء، آیه ۲۴.</ref>. | ||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[مردم داری]] یا [[مردم]] آمیزی خصوصیت و حالت کسی است که به [[مشارکت]] با اعضای [[جامعه]] علاقهمند است و [[زندگی]] در [[جامعه]] را [[دوست]] دارد و در [[پناه]] آن آرام میگیرد<ref>علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۹۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۹-۲۶۰.</ref>. | در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، [[مردم داری]] یا [[مردم]] آمیزی خصوصیت و حالت کسی است که به [[مشارکت]] با اعضای [[جامعه]] علاقهمند است و [[زندگی]] در [[جامعه]] را [[دوست]] دارد و در [[پناه]] آن آرام میگیرد<ref>علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۹۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۹-۲۶۰.</ref>. |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۰
مقدمه
فروتنی، تواضع مقارن با عطوفت و رحمت[۱] در مقابل رفع (تکبر و بزرگنمایی)[۲].
- ﴿وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ﴾[۳].
"خفض جناح" از اوصاف پسندیدهای است که خداوند رسولش را به آن امر میکند و به معنای تحملپذیری و صبر در برخورد با مؤمنین، همراهی کردن با آنان، همت گماشتن بر معاشرت و تربیت و تأدیب آنها به آداب الهی یا کنایه از مردمآمیزی و عدم مفارقت از آنان[۴].
از تأکیدات فراوان قرآن کریم حفض جناح در مقابل والدین است که اساس اخلاق در جامعه را تشکیل میدهد: ﴿وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ﴾[۵].
در فرهنگ سیاسی، مردم داری یا مردم آمیزی خصوصیت و حالت کسی است که به مشارکت با اعضای جامعه علاقهمند است و زندگی در جامعه را دوست دارد و در پناه آن آرام میگیرد[۶].[۷].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۸۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۸۹.
- ↑ «برای آنان اندوه مخور و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۱۹۳.
- ↑ «و از سر مهر برای آنان به خاکساری افتادگی کن و بگو پروردگارا! بر آنان بخشایش آور چنان که آنها مرا در کودکی پروردند» سوره اسراء، آیه ۲۴.
- ↑ علیاکبر آقابخشی و مینو افشاریراد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۹۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۹-۲۶۰.