محمد بن جعفر اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن جعفر اسدی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی]] یکی از وکلای [[حضرت]] در منطقه [[ری]] بود. از زمان [[نواب]] [[امام زمان]] {{ع}} عده‌ای از [[مردم]] [[موثق]] بودند که از طرف [[نواب]] توقیعاتی برای آنها می‌رسید؛ یکی از آنها ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی بود<ref>غیبة طوسی، ص ۴۱۵.</ref>. | [[ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی]] یکی از وکلای [[حضرت]] در منطقه [[ری]] بود. از زمان [[نواب]] [[امام زمان]] {{ع}} عده‌ای از [[مردم]] [[موثق]] بودند که از طرف [[نواب]] توقیعاتی برای آنها می‌رسید؛ یکی از آنها ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی بود<ref>غیبة طوسی، ص ۴۱۵.</ref>. | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
توقیعی از [[ناحیه مقدسه]] به وسیله [[محمد بن عثمان]] به دست وی رسیده که مشتمل بر پاسخ‌های [[حضرت]] به سؤالات محمد بن جعفر اسدی است<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۵۲۰.</ref>. [[توقیع]] دیگری از [[ناحیه]] [[امام زمان]] {{ع}} خطاب به محمد بن جعفر اسدی توسط [[محمد بن عثمان]] صادر شده است، بدون این که از [[حضرت]] سؤالی بکنند و نامه‌ای بکنند و نامه‌ای [[خدمت]] [[حضرت]] بفرستند، [[حضرت]] خودش مبادرت به ارسال این [[توقیع]] نموده و در آن کسانی که [[اموال]] [[امام زمان]] {{ع}} را برای خود [[حلال]] دانسته و به ناحق آن را می‌خورند [[ملعون]] می‌شمارد<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۵۲۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۸.</ref> | توقیعی از [[ناحیه مقدسه]] به وسیله [[محمد بن عثمان]] به دست وی رسیده که مشتمل بر پاسخ‌های [[حضرت]] به سؤالات محمد بن جعفر اسدی است<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۵۲۰.</ref>. [[توقیع]] دیگری از [[ناحیه]] [[امام زمان]] {{ع}} خطاب به محمد بن جعفر اسدی توسط [[محمد بن عثمان]] صادر شده است، بدون این که از [[حضرت]] سؤالی بکنند و نامه‌ای بکنند و نامه‌ای [[خدمت]] [[حضرت]] بفرستند، [[حضرت]] خودش مبادرت به ارسال این [[توقیع]] نموده و در آن کسانی که [[اموال]] [[امام زمان]] {{ع}} را برای خود [[حلال]] دانسته و به ناحق آن را می‌خورند [[ملعون]] می‌شمارد<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۵۲۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱۸.</ref> | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[وکلای نواب خاص در عصر غیبت صغرا چه کسانی هستند؟ (پرسش)]] | * [[وکلای نواب خاص در عصر غیبت صغرا چه کسانی هستند؟ (پرسش)]] | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳
محمد بن جعفر اسدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن جعفر اسدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی یکی از وکلای حضرت در منطقه ری بود. از زمان نواب امام زمان (ع) عده‌ای از مردم موثق بودند که از طرف نواب توقیعاتی برای آنها می‌رسید؛ یکی از آنها ابوالحسین محمد بن جعفر اسدی بود[۱].
صالح بن ابی صالح می‌گوید: در سال ۲۹۰ هجری عده‌ای از من خواستند که چیزی را به عنوان مال امام از آنها بپذیرم ولی نپذیرفتم. نامه‌ای نوشتم و کسب تکلیف کردم. جوابی برای من آمد که: محمد بن جعفر اسدی در ری است، مال به او تحویل داده شود که او از موثقین ما است. اسدی در ماه ربیع الثانی سال ۳۱۲ در حالی که مردم او را به عدالت می‌شناختند، بدون تغییر عقیده به جهان باقی شتافت[۲].
توقیعی از ناحیه مقدسه به وسیله محمد بن عثمان به دست وی رسیده که مشتمل بر پاسخ‌های حضرت به سؤالات محمد بن جعفر اسدی است[۳]. توقیع دیگری از ناحیه امام زمان (ع) خطاب به محمد بن جعفر اسدی توسط محمد بن عثمان صادر شده است، بدون این که از حضرت سؤالی بکنند و نامه‌ای بکنند و نامه‌ای خدمت حضرت بفرستند، حضرت خودش مبادرت به ارسال این توقیع نموده و در آن کسانی که اموال امام زمان (ع) را برای خود حلال دانسته و به ناحق آن را می‌خورند ملعون می‌شمارد[۴].[۵]
پرسش مستقیم
- منظور از نیابت خاصه چیست؟ (پرسش)
- مفهوم لغوی و اصطلاحی نیابت چیست؟ (پرسش)
- سفیر یعنی چه و به کدام نماینده‌های امام سفیر می‌گویند؟ (پرسش)
- نایب امام مهدی به چه کسی گفته می‌شود؟ (پرسش)
- چگونه می‌توان نایب امام مهدی را در زمان غیبت شناخت؟ (پرسش)
- نواب چهارگانه امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش)
- وکلای نایبان خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش)
- نیابت چهار سفیر امام مهدی چگونه اثبات میگردد؟ (پرسش)
- چه مصلحتی در وجود وکلای ناحیه مقدسه بوده است؟ (پرسش)
- چرا سفیران خاص امام مهدی از فقها و مجتهدان نبودند؟ (پرسش)
- هدف و غرض از انتخاب افرادی به عنوان نایبان خاص چه بوده است؟ (پرسش)
- وقتی که امام مهدی در غیبت طولانی است چه نیازی به نائب و نماینده دارد؟ (پرسش)
- چرا نیابت امام مهدی پس از هفتاد سال تمام شد؟ (پرسش)
- دوران نیابت خاصه چه وقت و چگونه به پایان رسید؟ (پرسش)
- در زمان غیبت از چه طریقی می‌توان با حضرت مهدی آشنا شد؟ (پرسش)
- تفاوت نواب اربعه با وکلای آنها چیست؟ (پرسش)
- وکلای نواب خاص در عصر غیبت صغرا چه کسانی هستند؟ (پرسش)
- راه شناخت نایبان واقعی امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- شیعیان، وکیل و نماینده امام را چگونه می‌شناختند؟ (پرسش)
- چه کسانی صلاحیت و شایستگی دریافت مقام وکالت و نیابت ائمه را داشتند؟ (پرسش)
- چرا نیابت خاصه ادامه نیافت؟ و سرنوشت شیعیان پس از پایان عصر نیابت خاص و آغاز عصر غیبت کبری به چه کسانی واگذار شده است؟ (پرسش)
- آخرین دیدار عمومی امام مهدی با شیعیان در چه تاریخی بوده است؟ (پرسش)
منابع
پانویس
- ↑ غیبة طوسی، ص ۴۱۵.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۴۱۵.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۰.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۱۸.