امام از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۶

مقدمه

اصطلاح امام به معنای پیشوا و مقتدا در طول تاریخ اسلام دستخوش تغییراتی در مصداق شده است و همه فرق اسلامی فارغ از پذیرش یا عدم پذیرش آن، درباره‌اش بحث و جدل کرده‌اند.

اهل سنت امام را به معنای خلیفه و حاکم سیاسی دانسته‌اند که وظیفه‌ای جز اقامه حدود، جمع‌آوری وجوهات شرعی و مراقبت از کیان کشور اسلامی ندارد. ابوبکر باقلانی در پاسخ به دلیل نصب امام می‌گوید: «نصب امام به خاطر آن چیزی است که قبلاً گفتیم؛ [یعنی] مدیریت لشکریان و بستن مرزها و دفع ظالم و گرفتن حق مظلوم و اقامه حدود و تقسیم فیء میان مسلمانان و...»^[۱].

نصب امام در دیدگاه غالب اهل سنت واجب است؛ ولی آنها این وجوب را یک وجوب شرعی نه عقلی - و اساساً بحث از امامت را یک بحث فقهی می‌دانند^[۲].

در دیدگاه اهل سنت با توجه به برداشت ویژه آنها از امام، عصمت از شرایط امامت نیست، ولی اطاعت از همین امام واجب است^[۳].^[۴]

منابع

فاریاب، محمد حسین، عصمت امام

پانویس

↑ لاجل ما ذكرنا من قبل من تدبير الجيوش و سد الثغور و ردع الظالم و الاخذ للمظلوم و اقامة الحدود و قسم الفيء بين المسلمين و...؛ ابوبکر باقلانی، تمهید الأوائل، ص۴۷۷. نیز ر. ک: میمون بن محمد نسفی، تبصرة الادلة فی أصول الدین، ج۲، ص۸۲۳-۸۲۴؛ عبدالکریم شهرستانی، نهایة الاقدام، تصحیح آلفرد جیوم، ص۴۷۸.
↑ ابوحامد غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۲۵۳-۲۵۴؛ عضدالدین ایجی، شرح المواقف، ج۸ ص۳۴۵.
↑ ابوبکر باقلانی، تمهید الاوائل، ص۴۷۱؛ عبدالملک جوینی، لمع الادلة، ص۱۳۰؛ میمون بن محمد نسفی، تبصرة الادلة فی اصول الدین، ص۸۳۲؛ ابوحامد غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۲۵۶؛ قاضی عبدالجبار اسدآبادی معتزلی، المغنی، ج۱۳، ص۱۶؛ عضدالدین ایجی، شرح المواقف، ج۸، ص۳۴۹؛ عبدالحمید بن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۷۷؛ ج۶، ص۳۷۷؛ ج۱۷، ص۱۶۱.
↑ فاریاب، محمد حسین، عصمت امام، ص ۳۵.

[1] لاجل ما ذكرنا من قبل من تدبير الجيوش و سد الثغور و ردع الظالم و الاخذ للمظلوم و اقامة الحدود و قسم الفيء بين المسلمين و...؛ ابوبکر باقلانی، تمهید الأوائل، ص۴۷۷. نیز ر. ک: میمون بن محمد نسفی، تبصرة الادلة فی أصول الدین، ج۲، ص۸۲۳-۸۲۴؛ عبدالکریم شهرستانی، نهایة الاقدام، تصحیح آلفرد جیوم، ص۴۷۸.

[2] ابوحامد غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۲۵۳-۲۵۴؛ عضدالدین ایجی، شرح المواقف، ج۸ ص۳۴۵.

[3] ابوبکر باقلانی، تمهید الاوائل، ص۴۷۱؛ عبدالملک جوینی، لمع الادلة، ص۱۳۰؛ میمون بن محمد نسفی، تبصرة الادلة فی اصول الدین، ص۸۳۲؛ ابوحامد غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۲۵۶؛ قاضی عبدالجبار اسدآبادی معتزلی، المغنی، ج۱۳، ص۱۶؛ عضدالدین ایجی، شرح المواقف، ج۸، ص۳۴۹؛ عبدالحمید بن ابی الحدید معتزلی، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۷۷؛ ج۶، ص۳۷۷؛ ج۱۷، ص۱۶۱.

[4] فاریاب، محمد حسین، عصمت امام، ص ۳۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 اصطلاح [[امام]] به معنای [[پیشوا]] و [[مقتدا]] در طول [[تاریخ اسلام]] دستخوش تغییراتی در مصداق شده است و همه [[فرق اسلامی]] فارغ از پذیرش یا عدم پذیرش آن، درباره‌اش بحث و [[جدل]] کرده‌اند.
-[[اهل]] [[سنت امام]] را به معنای [[خلیفه]] و [[حاکم]] [[سیاسی]] دانسته‌اند که وظیفه‌ای جز [[اقامه حدود]]، جمع‌آوری [[وجوهات شرعی]] و [[مراقبت]] از کیان [[کشور اسلامی]] ندارد. [[ابوبکر باقلانی]] در پاسخ به دلیل [[نصب امام]] می‌گوید: «نصب امام به خاطر آن چیزی است که قبلاً گفتیم؛ [یعنی] [[مدیریت]] [[لشکریان]] و بستن مرزها و دفع [[ظالم]] و گرفتن [[حق]] [[مظلوم]] و اقامه حدود و تقسیم فیء میان [[مسلمانان]] و...»<ref>{{عربی|لاجل ما ذكرنا من قبل من تدبير الجيوش و سد الثغور و ردع الظالم و الاخذ للمظلوم و اقامة الحدود و قسم الفيء بين المسلمين و...}}؛ ابوبکر باقلانی، تمهید الأوائل، ص۴۷۷. نیز ر.ک: میمون بن محمد نسفی، تبصرة الادلة فی أصول الدین، ج۲، ص۸۲۳-۸۲۴؛ عبدالکریم شهرستانی، نهایة الاقدام، تصحیح آلفرد جیوم، ص۴۷۸.</ref>.
+[[اهل]] [[سنت امام]] را به معنای [[خلیفه]] و [[حاکم]] [[سیاسی]] دانسته‌اند که وظیفه‌ای جز [[اقامه حدود]]، جمع‌آوری [[وجوهات شرعی]] و [[مراقبت]] از کیان [[کشور اسلامی]] ندارد. [[ابوبکر باقلانی]] در پاسخ به دلیل [[نصب امام]] می‌گوید: «نصب امام به خاطر آن چیزی است که قبلاً گفتیم؛ [یعنی] [[مدیریت]] [[لشکریان]] و بستن مرزها و دفع [[ظالم]] و گرفتن [[حق]] [[مظلوم]] و اقامه حدود و تقسیم فیء میان [[مسلمانان]] و...»<ref>{{عربی|لاجل ما ذكرنا من قبل من تدبير الجيوش و سد الثغور و ردع الظالم و الاخذ للمظلوم و اقامة الحدود و قسم الفيء بين المسلمين و...}}؛ ابوبکر باقلانی، تمهید الأوائل، ص۴۷۷. نیز ر. ک: میمون بن محمد نسفی، تبصرة الادلة فی أصول الدین، ج۲، ص۸۲۳-۸۲۴؛ عبدالکریم شهرستانی، نهایة الاقدام، تصحیح آلفرد جیوم، ص۴۷۸.</ref>.
 نصب امام در دیدگاه غالب [[اهل سنت]] [[واجب]] است؛ ولی آنها این [[وجوب]] را یک [[وجوب شرعی]] نه [[عقلی]] - و اساساً بحث از [[امامت]] را یک بحث [[فقهی]] می‌دانند<ref>ابوحامد غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۲۵۳-۲۵۴؛ عضدالدین ایجی، شرح المواقف، ج۸ ص۳۴۵.</ref>.