بنی مالک بن ربیعة بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = بنی حاشد بن همدان | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== این طایفه قحطانی<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۲۴۱. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.</ref>، از شاخه‌های بنی حاشد بن همدا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
این [[طایفه]] [[قحطانی]]<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۲۴۱. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.</ref>، از شاخه‌های [[بنی حاشد بن همدان]] و منتسب به مالک بن ربیعة بن عبدالله (عبدودّ) بن وادعة بن عمرو بن عامر بن دافع بن مالک بن جشم بن حاشدند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۸؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref>. این طایفه شعب و فروعات متعددی تشکیل یافته که از مهمترین آنها می‌توان به [[بنی حارث بن مالک]] اشاره کرد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۹.</ref>. حارث بن مالک معروف‌ترین فرزند [[مالک بن ربیعه]] بود که در کنار دیگر [[فرزندان]] مالک به جهت تولد یافتن از [[مادری]] به نام «[[بیضاء]]» از [[قبیله حمیر]]، به «[[بنی البیضاء]]» معروف شده‌اند<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۶۱. نیز ر.ک: هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۸.</ref>. از مالک بن حارث بن مالک، عتبان، عمرو و زید و از [[عمرو بن مالک بن حارث]]، مرّ، [[امیه]]، [[معاویه]] و ربیعه - که هر کدام سرشاخه [[طوایف]] و خاندان‌هایی به نام خود شدند، - تولد یافتند<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref>. از عتبان هم، اقمر و عبدالله پدید آمدند<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref> که از فرزندان شهیر و معروف آنان می‌توان از [[علی بن اقمر]]<ref>ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۱۷۴؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۶، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۱۱.</ref> و [[کلثوم بن اقمر]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۱۶۳؛ بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۲۷.</ref> از [[محدثان]] و [[راویان]] [[اهل سنت]] یاد کرد.
این [[طایفه]] [[قحطانی]]<ref>عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۲۴۱. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.</ref>، از شاخه‌های [[بنی حاشد بن همدان]] و منتسب به مالک بن ربیعة بن عبدالله (عبدودّ) بن وادعة بن عمرو بن عامر بن دافع بن مالک بن جشم بن حاشدند<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۸؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref>. این طایفه شعب و فروعات متعددی تشکیل یافته که از مهمترین آنها می‌توان به [[بنی حارث بن مالک]] اشاره کرد<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۹.</ref>. حارث بن مالک معروف‌ترین فرزند [[مالک بن ربیعه]] بود که در کنار دیگر [[فرزندان]] مالک به جهت تولد یافتن از [[مادری]] به نام «بیضاء» از [[قبیله حمیر]]، به «[[بنی البیضاء]]» معروف شده‌اند<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۶۱. نیز ر.ک: هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۸.</ref>. از مالک بن حارث بن مالک، عتبان، عمرو و زید و از [[عمرو بن مالک بن حارث]]، مرّ، [[امیه]]، [[معاویه]] و ربیعه - که هر کدام سرشاخه [[طوایف]] و خاندان‌هایی به نام خود شدند، - تولد یافتند<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref>. از عتبان هم، اقمر و عبدالله پدید آمدند<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref> که از فرزندان شهیر و معروف آنان می‌توان از [[علی بن اقمر]]<ref>ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۱۷۴؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۶، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۱۱.</ref> و [[کلثوم بن اقمر]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۱۶۳؛ بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۲۷.</ref> از [[محدثان]] و [[راویان]] [[اهل سنت]] یاد کرد.


بنی مالک بن ربیعه نیز چونان دیگر طوایف [[بنی همدان]] خاستگاهی [[یمنی]] داشتند و از جمله سکونت‌گاه‌های آنان در این منطقه می‌توان از «الحناجر» از منازل مرّیون یاد کرد<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref>. از [[تاریخ]] [[جاهلی]] و [[اسلامی]] این [[قوم]] جز حضور در [[جنگ]] [[خولان]] و کشته شدن مالک بن ربیعه و برادرش و [[حارث بن مالک]] در «[[یوم الضرک]]» اطلاعی به‌دست نیامد<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۶۱.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>
بنی مالک بن ربیعه نیز چونان دیگر طوایف [[بنی همدان]] خاستگاهی [[یمنی]] داشتند و از جمله سکونت‌گاه‌های آنان در این منطقه می‌توان از «الحناجر» از منازل مرّیون یاد کرد<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.</ref>. از [[تاریخ]] [[جاهلی]] و [[اسلامی]] این [[قوم]] جز حضور در [[جنگ]] [[خولان]] و کشته شدن مالک بن ربیعه و برادرش و [[حارث بن مالک]] در «[[یوم الضرک]]» اطلاعی به‌دست نیامد<ref>حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۶۱.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۱

مقدمه

این طایفه قحطانی[۱]، از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان و منتسب به مالک بن ربیعة بن عبدالله (عبدودّ) بن وادعة بن عمرو بن عامر بن دافع بن مالک بن جشم بن حاشدند[۲]. این طایفه شعب و فروعات متعددی تشکیل یافته که از مهمترین آنها می‌توان به بنی حارث بن مالک اشاره کرد[۳]. حارث بن مالک معروف‌ترین فرزند مالک بن ربیعه بود که در کنار دیگر فرزندان مالک به جهت تولد یافتن از مادری به نام «بیضاء» از قبیله حمیر، به «بنی البیضاء» معروف شده‌اند[۴]. از مالک بن حارث بن مالک، عتبان، عمرو و زید و از عمرو بن مالک بن حارث، مرّ، امیه، معاویه و ربیعه - که هر کدام سرشاخه طوایف و خاندان‌هایی به نام خود شدند، - تولد یافتند[۵]. از عتبان هم، اقمر و عبدالله پدید آمدند[۶] که از فرزندان شهیر و معروف آنان می‌توان از علی بن اقمر[۷] و کلثوم بن اقمر[۸] از محدثان و راویان اهل سنت یاد کرد.

بنی مالک بن ربیعه نیز چونان دیگر طوایف بنی همدان خاستگاهی یمنی داشتند و از جمله سکونت‌گاه‌های آنان در این منطقه می‌توان از «الحناجر» از منازل مرّیون یاد کرد[۹]. از تاریخ جاهلی و اسلامی این قوم جز حضور در جنگ خولان و کشته شدن مالک بن ربیعه و برادرش و حارث بن مالک در «یوم الضرک» اطلاعی به‌دست نیامد[۱۰].[۱۱]

منابع

پانویس

  1. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۲۴۱. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.
  2. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۸؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.
  3. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۹.
  4. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۶۱. نیز ر.ک: هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۸.
  5. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.
  6. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.
  7. ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۱۷۴؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۶، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۷، ص۲۱۱.
  8. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۱۰؛ ابن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۱۶۳؛ بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۲۲۷.
  9. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸.
  10. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۸؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۶۱.
  11. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.