خویشان در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۸: خط ۴۸:
*همچنین در دعای دوم و در عبارت سیزدهم آن می‌فرمایند: "و در رساندن [[پیام]] تو خود را خسته کرد"<ref>{{متن حدیث|و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ}}</ref>  
*همچنین در دعای دوم و در عبارت سیزدهم آن می‌فرمایند: "و در رساندن [[پیام]] تو خود را خسته کرد"<ref>{{متن حدیث|و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ}}</ref>  
*همچنین در دعای چهارم و در عبارت سوم آن می‌فرمایند: "بارخدایا و به خصوص [[اصحاب]] و [[یاران]] [[محمد]]{{صل}} آنان که همراه بودن (با آن [[حضرت]]) را [[نیکو]] به پایان بردند؛ و آنان که برای [[یاری]] او در [[جنگ]] [[شجاعت]] و [[دلاوری]] برجسته‌ای [[آشکار]] ساختند؛ و او را [[یاری]] کردند؛ و به [[ایمان آوردن]] به او شتافتند؛ و به (پذیرفتن) دعوتش (از دیگران) پیشی گرفتند؛ و [[دعوت]] او را آن هنگام که [[برهان]] رسالت‌های (پیغام‌ها) خود را به گوششان رساند. و در راه [[آشکار]] ساختن [[دعوت]] او (به راه [[حق]]) از [[زنان]] و [[فرزندان]] دوری نمودند؛ و در [[استوار]] کردن [[پیغمبری]] او با [[پدران]] و [[فرزندان]] (خودشان) جنگیدند؛ و به واسطه وجود (بابرکت) آن [[حضرت]] پیروز گردیدند"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاتِهِ * وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۶۶-۱۶۷.</ref>
*همچنین در دعای چهارم و در عبارت سوم آن می‌فرمایند: "بارخدایا و به خصوص [[اصحاب]] و [[یاران]] [[محمد]]{{صل}} آنان که همراه بودن (با آن [[حضرت]]) را [[نیکو]] به پایان بردند؛ و آنان که برای [[یاری]] او در [[جنگ]] [[شجاعت]] و [[دلاوری]] برجسته‌ای [[آشکار]] ساختند؛ و او را [[یاری]] کردند؛ و به [[ایمان آوردن]] به او شتافتند؛ و به (پذیرفتن) دعوتش (از دیگران) پیشی گرفتند؛ و [[دعوت]] او را آن هنگام که [[برهان]] رسالت‌های (پیغام‌ها) خود را به گوششان رساند. و در راه [[آشکار]] ساختن [[دعوت]] او (به راه [[حق]]) از [[زنان]] و [[فرزندان]] دوری نمودند؛ و در [[استوار]] کردن [[پیغمبری]] او با [[پدران]] و [[فرزندان]] (خودشان) جنگیدند؛ و به واسطه وجود (بابرکت) آن [[حضرت]] پیروز گردیدند"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاتِهِ * وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۶۶-۱۶۷.</ref>
===[[همسایگان]] و [[دوستان]]===
*از آنجایی که اصل [[مسئولیت]] در درجه اول مربوط به اعضای [[خانواده]] و در درجه دوم، [[خویشان]] است، لذا نمی‌توان [[مسئولیت]] در برابر [[همسایگان]] و [[دوستان]] را به طور کامل زیرمجموعه اصل فوق به حساب آورد.
*لکن در [[فرهنگ اسلامی]] [[حق]] [[همسایگی]] نزدیک به [[حق]] رحم و [[خویشان]] است<ref>. مولی مهدی نراقی، جامع السعادات، ترجمه سید جلال الدین مجتبوی، ج۲، ص۳۵۷.</ref>. و از طرفی [[امام سجاد]]{{ع}} یکی از دعاهای [[صحیفه]] را به [[همسایگان]] و [[دوستان]]<ref>. دعای ۲۶.</ref> اختصاص داده است لذا به طور مختصر مباحثی در این خصوص آورده می‌شود.
*[[امام سجاد]]{{ع}} به طور مستقیم، [[وظیفه]] [[همسایگان]] را در [[عیادت بیماران]] یادآوری می‌کنند<ref>. منصور پهلوان، مبانی اخلاقی در صحیفه سجادیه، سفینه، ۸ (پاییز ۸۴): ۷۴.</ref>.
*در دعای بیست و ششم و در عبارت دوم آن می‌فرمایند: "و آنان را [[توفیق]] ده برای برپا داشتن طریقه و روش (نگاهداری [[احکام]]) و فراگرفتن [[اخلاق]] [[نیک]] خود (که [[بندگان]] را به آن امر فرموده‌ای) در سود رساندن به ناتوانانشان؛ و جلوگیری از [[فقر]] و نیازمندیشان؛ و رفتن نزد بیمارشان؛ و [[راهنمایی]] نمودن راه‌جویشان و [[اندرز]] دادن [[مشورت]] کننده‌اشان؛ و [[دیدار]] از سفر آمده‌اشان؛ و [[پنهان]] کردن رازهایشان؛ و پوشاندن عیب‌هایشان؛ و [[یاری]] کردن ستمدیده‌اشان؛ و خوب [[کمک]] کردنشان در ابزار خانه (دیگ، تبر، نردبان و مانند آن‌ها) و سود رساندنشان به [[بخشش]] فراوان؛ و دادن آنچه ایشان را [[واجب]] و لازم است پیش از درخواست"<ref>{{متن حدیث|وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ، وَ كِتْمَانِ أَسْرَارِهِمْ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۶۷-۱۶۸.</ref>
*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای بیست و ششم و در عبارت سوم آن می‌فرمایند: "بارخدایا مرا بر آن دار که بدکردارشان را به [[نیکی]] [[پاداش]] دهم، و از ستمکارشان به [[عفو]] و [[بخشش]] درگذرم، و درباره همه ایشان خوش [[گمان]] باشم و با نیکویی همه آن‌ها را [[سرپرستی]] نمایم و با [[پاکدامنی]] چشمم را از ([[زشتی‌ها]] و لغزش‌های) آنان بپوشانم، و با [[فروتنی]] با آن‌ها نرم باشم (سخت‌گیر نباشم)؛ و با [[مهربانی]] بر گرفتارانشان رقت داشته باشم و دلجویی کنم، و در پنهانی و پشت سر، [[دوستی]] (خود) را برای آنان [[آشکار]] سازم و با [[پاکدامنی]] (نه با آلودگی به [[فساد]] و تباهکاری) [[نعمت]] همیشگی (روزی و [[خوشی]]) را نزد ایشان [[دوست]] بدارم، و آنچه برای [[خویشان]] خود [[واجب]] و لازم می‌دانم درباره ایشان لازم دانم، و آنچه برای [[خواص]] و [[نزدیکان]] رعایت داشته، در نظر دارم برای ایشان رعایت کنم"<ref>{{متن حدیث|وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۶۸.</ref>
*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعای بیست و یکم و در عبارت یازدهم آن درباره دوستانی که بایستی از آنان پرهیز کرد می‌فرمایند: "و [[تقوی]] و [[ترس]] از [[کیفر]] خود را از [[دنیا]] (برای [[سفر آخرت]]) توشه‌ام؛ و سفر مرا به سوی رحمتت؛ و ورود مرا ([[روز رستاخیز]]) در خشنودیت، و جایم را در بهشتت گردان؛ و مرا [[توانایی]] بخش که با آن، همه [[خشنودی]] تو را بردارم؛ و گریزم را به سوی خود، و خواهشم را در آنچه نزد تو است قرار ده؛ و دلم را از بدی‌های خلق خویش ([[گناهکاران]]) [[برهان]]، و خو گرفتن به خود و دوستانت ([[پیغمبران]] و [[اوصیا]]) و پیروانت ([[مؤمنین]]) را به من ببخش"<ref>{{متن حدیث|وَ اجْعَلْ تَقْوَاكَ مِنَ الدُّنْيَا زَادِي، وَ إِلَى رَحْمَتِكَ رِحْلَتِي، وَ فِي مَرْضَاتِكَ مَدْخَلِي، وَ اجْعَلْ فِي جَنَّتِكَ مَثْوَايَ، وَ هَبْ لِي قُوَّةً أَحْتَمِلُ بِهَا جَمِيعَ مَرْضَاتِكَ، وَ اجْعَلْ فِرَارِي إِلَيْكَ، وَ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ، وَ أَلْبِسْ قَلْبِيَ الْوَحْشَةَ مِنْ شِرَارِ خَلْقِكَ، وَ هَبْ لِيَ الْأُنْسَ بِكَ وَ بِأَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ}}</ref>؛
*[[امام سجاد]]{{ع}} همچنین در دعای بیست و سوم و در عبارت ششم آن می‌فرمایند: "و من و فرزندانم را از [[شیطان]] [[رانده شده]] (از [[رحمت]]) و از [[شر]] و [[بدی]] جانور زهردار نکشنده (مانند زنبور و کژدم) و جانور زهردار کشنده (مانند مار) و همه جانوران و چشم زخم؛ و از [[شر]] هر [[شیطان]] سرکشی (تباهکاران و [[گمراه]] کنندگان) و از [[شر]] هر [[پادشاه]] [[ستمگری]]؛ و از [[شر]] هر فرورفته در ناز و [[نعمت]] که خدمت‌گزارانش او را [[تعظیم]] نموده فرمان‌هایش را زود انجام می‌دهند؛ و از [[شر]] (گفتار و [[کردار]]) هر [[ناتوان]] و [[توانایی]]؛ و از [[شر]] هر بزرگوار و [[پستی]]؛ و از [[شر]] هر [[خرد]] و بزرگی؛ و از [[شر]] هر نزدیک و دوری ([[خویشان]] و بیگانگان) و از [[شر]] هر که از [[جن]] و انس برای پیغمبرت و خاندانش ([[حضرت زهرا]] و [[ائمه اطهار]]{{عم}}) [[جنگی]] ([[دشمنی]]) برپا کرده و [[آشکار]] ساخته؛ و از [[شر]] هر حیوان که تو موی جلو سر آن‌ها را گیرنده‌ای (که بر آن‌ها تسلط داری) [[پناه]] ده؛ زیرا تو بر راه [[عدل]] و [[راستی]] هستی (پس کسی که به تو [[پناه]] برد تباه نمی‌گردد؛ و کسی که [[ستم]] کند از چنگ تو نمی‌رهد)"<ref>{{متن حدیث|وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِناصِيَتِها، إِنَّكَ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ}}</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۶۹-۱۷۰.</ref>
*[[امام سجاد]]{{ع}} در دعاهای مختلف [[صحیفه]] از [[دوستی]] با بدعت‌گذاران، گروه‌های [[منحرف]]، خوش‌گذرانان و زشت‌سیرتان اظهار کراهت می‌نمایند<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۱۷۰.</ref>
==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:1379218.jpg|22px]] [[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|'''مکارم اخلاق در صحیفه''']]
* [[پرونده:1379218.jpg|22px]] [[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|'''مکارم اخلاق در صحیفه''']]

نسخهٔ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۵۸

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث خویشان است. "خویشان" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خویشان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خویشاوندان در صحیفه سجادیه

دوستی و مودت در بین خویشاوندان

خوش‌رفتاری با یکدیگر

یاری کردن یکدیگر

نیکی به خویشان

بخشش فراوان بدون منت

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ «خداوند را بپرستید و چیزی را شریک او نکنید و به پدر و مادر و به خویشاوند و ... نکویی ورزید» سوره نساء، آیه ۳۶.
  2. ↑ «...و از (بریدن پیوند) خویشان پروا کنید، بی‌گمان خداوند چشم بر شما دارد» سوره نساء، آیه ۱.
  3. ↑ حسن بحرانی، تحف العقول، ترجمه آیت الله محمدباقر کمره‌ای، ص۵۶.
  4. ↑ امام علی(ع)، نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، ص۲۴.
  5. ↑ منصور خاکسار، فرهنگ صحیفه سجادیه، ص۳۵.
  6. ↑ احمد بن محمد ابن مسکویه، تهذیب الاخلاق و تطهیرالاعراق، ترجمه حاجیه خانم امین، ص۴۸.
  7. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۵۸.
  8. ↑ ر.ک: محمد باقر مجلسی، حلیة المتقین، ص۱۹۹.
  9. ↑ محمد تقی فلسفی، شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق، ص۳۵۹.
  10. ↑ علی قائمی، اخلاق و معاشرت در اسلام، ص۱۴۹.
  11. ↑ علی قائمی، اخلاق و معاشرت در اسلام، ص۱۵۱؛ عقوق والدین بدترین و شدیدترین انواع قطع رحم است. (مولی مهدی نراقی، جامع السعادات، ترجمه سید جلال الدین مجتبوی، ج۲، ص۳۵۰).
  12. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۵۹.
  13. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۰.
  14. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۱.
  15. ↑ «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمَحَبَّةَ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ كَرَمَ الْعِشْرَةِ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْأَمَنَةِ»
  16. ↑ «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ سَدِّدْنِي لِأَنْ أُعَارِضَ مَنْ غَشَّنِي بِالنُّصْحِ، وَ أَجْزِيَ مَنْ هَجَرَنِي بِالْبِرِّ، وَ أُثِيبَ مَنْ حَرَمَنِي بِالْبَذْلِ، وَ أُكَافِيَ مَنْ قَطَعَنِي بِالصِّلَةِ، وَ أُخَالِفَ مَنِ اغْتَابَنِي إِلَى حُسْنِ الذِّكْرِ، وَ أَنْ أَشْكُرَ الْحَسَنَةَ، وَ أُغْضِيَ عَنِ السَّيِّئَةِ»
  17. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۱-۱۶۲.
  18. ↑ «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمَحَبَّةَ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ كَرَمَ الْعِشْرَةِ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْأَمَنَةِ»
  19. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۲-۱۶۳.
  20. ↑ «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَبْدِلْنِي مِنْ بِغْضَةِ أَهْلِ الشَّنَآنِ الْمَحَبَّةَ، وَ مِنْ حَسَدِ أَهْلِ الْبَغْيِ الْمَوَدَّةَ، وَ مِنْ ظِنَّةِ أَهْلِ الصَّلَاحِ الثِّقَةَ، وَ مِنْ عَدَاوَةِ الْأَدْنَيْنَ الْوَلَايَةَ، وَ مِنْ عُقُوقِ ذَوِي الْأَرْحَامِ الْمَبَرَّةَ، وَ مِنْ خِذْلَانِ الْأَقْرَبِينَ النُّصْرَةَ، وَ مِنْ حُبِّ الْمُدَارِينَ تَصْحِيحَ الْمِقَةِ، وَ مِنْ رَدِّ الْمُلَابِسِينَ كَرَمَ الْعِشْرَةِ، وَ مِنْ مَرَارَةِ خَوْفِ الظَّالِمِينَ حَلَاوَةَ الْأَمَنَةِ»
  21. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۳.
  22. ↑ «وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ، وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ، وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ، وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ، وَ أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا، وَ أَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا، وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا حَاشَى مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لَا نُوَالِيهِ، وَ الْحِزْبُ الَّذِي لَا نُصَافِيهِ»
  23. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۳-۱۶۴.
  24. ↑ «وَ انْظُرْ إِلَيَّ وَ انْظُرْ لِي فِي جَمِيعِ أُمُورِي، فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى نَفْسِي عَجَزْتُ عَنْهَا وَ لَمْ أُقِمْ مَا فِيهِ مَصْلَحَتُهَا، وَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَى خَلْقِكَ تَجَهَّمُونِي، وَ إِنْ أَلْجَأْتَنِي إِلَى قَرَابَتِي حَرَمُونِي، وَ إِنْ أَعْطَوْا أَعْطَوْا قَلِيلًا نَكِداً، وَ مَنُّوا عَلَيَّ طَوِيلًا، وَ ذَمُّوا كَثِيراً»
  25. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۴.
  26. ↑ . حمیدرضا حق شناس، اخلاق اجتماعی در صحیفه سجادیه، ص۵۱.
  27. ↑ . حبیب الله طاهری، اخلاق اسلامی، ص۲۷۱.
  28. ↑ . علی قائمی، اخلاق و معاشرت در اسلام، ص۱۵۲.
  29. ↑ ابراهیم برزگر، رابطه عرفان و سیاست در صحیفه سجادیه، فصلنامه اندیشه دینی، ۱۲ (پاییز ۸۳)، ص۳۳ – ۳۴.
  30. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۵.
  31. ↑ «وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ»
  32. ↑ «و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِي تَبْلِيغِ رِسَالَتِكَ»
  33. ↑ «اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاتِهِ * وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ»
  34. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۱۶۶-۱۶۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=خویشان_در_معارف_دعا_و_زیارات&oldid=276046»