الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[آیا انتظار فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)|آیا انتظار فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش)|چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟]]'''</big></div>


<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
<gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:1368264.jpg|95px|''[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد]]''|link=حسین الهی‌نژاد
پرونده:11130.jpg|95px|''[[محمد جواد مروجی طبسی|طبسی]]''|link=محمد جواد مروجی طبسی
پرونده:13681262.jpeg|''[[محمد رضا اکبری|اکبری]]''|link=محمد رضا اکبری
پرونده:11431.jpg|''[[محمد فاکر میبدی|میبدی]]''|link=محمد فاکر میبدی
پرونده:1100229.jpg||''[[محمد ظهوری‌فر|ظهوری‌فر]]''|link=محمد ظهوری‌فر
پرونده:13681157.jpg||''[[محمد رسول آهنگران|آهنگران]]''|link=محمد رسول آهنگران
پرونده:136863.JPG||95px|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link=خدامراد سلیمیان
پرونده:151879.jpg||95px|''[[نصرت‌الله آیتی|آیتی]]''|link=نصرت‌الله آیتی
پرونده:Pic2929.jpg|95px|''[[محمد رضا ضمیری|ضمیری]]''|link=محمد رضا ضمیری
پرونده:13681061.jpg|95px|''[[ابراهیم شفیعی سروستانی|سروستانی]]''|link=ابراهیم شفیعی سروستانی
پرونده:1100230.jpg|''[[منصور هرنجی|هرنجی]]''|link=منصور هرنجی
پرونده:25661.jpg||''[[شیعه در عصر غیبت (کتاب)|شیعه در عصر غیبت]]''|link=شیعه در عصر غیبت (کتاب)
{{پایان}}
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


* یکی از [[وظایف]] مهم [[مردم]] در [[عصر غیبت]]، [[انتظار فرج]] است. این امر در متون [[ارزشمند]] [[حدیثی]] مورد توجه و سفارش بسیار قرار گرفته است. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود:‏ «با فضیلت‌ترین [[اعمال امت]] من، [[انتظار فرج]] است». در [[حدیثی]] [[امام جواد]]{{ع}} فرمود: «[[قائم]] ما [[مهدی]] است که باید در [[زمان غیبت]]، [[انتظار]] او کشیده شود و در [[عصر ظهور]] [[اطاعت]] شود». [[انتظار فرج]] و [[امید]] به آمدن [[منجی بشریت]] و [[شوق دیدار]] کسی که می‌‌خواهد [[حکومت عدل الهی]] را به طور کامل برقرار کند، مورد توجه همه [[امامان]]{{ع}} بوده و [[امام صادق]]{{ع}} فرموده: «هرکه بمیرد و [[منتظر]] [[ امر]] ([[فرج]] [[امام عصر]]{{ع}}) باشد، مانند آن است که با حضرتش و در [[خیمه]] وی به سر می‌‌برد، سپس فرمود: بلکه مانند آن است که در کنار وی [[شمشیر]] می‌‌زند و می‌‌جنگد و به [[خدا]] [[سوگند]]، چنین شخصی مانند [[یاران]] [[رسول خدا]]{{صل}} خواهد بود که در کنار وی در میدان [[نبرد]] [[شهادت]]‌طلبانه به [[پیکار]] مشغول بودند».
*هر [[انقلاب]] که بخواهد ابعاد آن شناخته شود و با [[شکست]] روبرو نشود، نیاز به [[زمینه‌سازی]] دارد، [[قیام]] و [[انقلاب مهدی]]{{ع}} برای اینکه ابعاد آن برای همگان روشن شود، باید پیشاپیش برای آن [[زمینه‌سازی]] کرد. البته این [[زمینه‌سازی]] از [[قرآن]] شروع شده سپس [[پیامبر]] و [[ائمه معصومین]]{{ع}} به آن پرداخته‌اند. [[قرآن مجید]] در چند [[آیه]] [[وراثت]] [[صالحان]] را نسبت به [[زمین]] نوید داده و وعدۀ [[حکومت]] روی [[زمین]] را که در [[آینده]] به آنها واگذار خواهد کرد بیان نموده است: {{متن قرآن|وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلیَ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُواْ فیِ الْأَرْضِ وَ نجَْعَلَهُمْ أَئمَّةً وَ نجَْعَلَهُمُ الْوَارِثِین}}. همچنین آیۀ {{متن قرآن|هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی‏ وَ دِینِ الْحَقّ‏ِ لِیُظْهِرَهُ عَلیَ الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون}} بر این مطلب دلالت دارد که در [[عصر ظهور]]، تنها [[دین]] غالب بر [[جهان]]، [[دین اسلام]] خواهد بود و [[کافر]] و مشرکی باقی نخواهد ماند و [[پیامبر]]{{صل}} نیز از همان نخست، [[مسلمانان]] را به [[حکومتی]] [[جهانی]] به [[رهبری]] یکی از فرزندانش که همنام و هم کنیه‌اش بوده، خبر داده است و این با [[زمینه‌سازی]] [[حکومت]] آن [[حضرت]] کاملاً مرتبط است.
* [[انتظار فرج]]، به معنای [[چشم به راه]] بودن و درنگ کردن به [[امید]] پیشامدی خاص، موجب به وجود آمدن حالت [[آمادگی]] برای آنچه [[انتظار]] دارند می‌‌شود و این [[اندیشه]] در [[فرهنگ مهدویت]] بیش از هر چیز، مشتمل بر عنصر [[خوش‌بینی]] نسبت به جریان کلی [[نظام طبیعت]] و [[سیر]] تکاملی [[تاریخ]] و [[اطمینان]] به [[آینده]] و طرد عنصر [[بدبینی]] نسبت به پایان کار [[بشر]] است که [[امید]] و آرزوی تحقق این نوید کلی جهانی [[انسانی]]، [[محبوب]]‌ترین [[اعمال]] نزد [[خدا]] شمرده شده است. از همین‌رو، علمای بزرگ، [[انتظار ظهور]] [[منجی]] را یکی از [[وظایف]] مهم [[مردم]] در [[عصر غیبت]] و عنصری اساسی در [[زمینه‌سازی]] و [[حفظ]] [[روحیه]] مناسب برای [[درک زمان ظهور]] ذکر کرده‌اند. و همواره [[مؤمنان]] را به رعایت این [[وظیفه]] خطیر با گفتار و [[کردار]] وا می‌‌داشتند.  
*‌دلالت [[روایات]] نیز بر [[ضرورت]] [[آمادگی]] و [[زمینه‌سازی برای ظهور]] بسیار شفاف است. [[امام صادق]]{{ع}} می‌‌فرماید: «هریک از شما باید برای [[خروج قائم]] و لو یک تیر فراهم نماید. پس اگر [[خداوند]] بلندمرتبه [[نیت]] او در این باره را بداند، [[امید]] دارم که عمرش را طولانی کند تا اینکه از [[یاران]] و [[انصار]] او باشد».
* [[اسلام]] در زمان [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}} به طور کامل [[اجرا]] می‌‌شود تا جایی که در [[روایات]] زیادی آمده است [[حضرت]]، [[تجدید]] کننده [[دین]] است و بسان [[پیامبر اعظم]]، تمام امور [[جاهلی]] را از بین می‌برد، برای تحقق این امر به [[آمادگی]] و [[زمینه‌سازی]] نیاز است چون [[خدای متعال]] نمی‌خواهد همۀ [[کارها]] را با [[قدرت]] [[خارق‌العاده]] و به صورت معجزه‌وار پیش ببرد، گرچه در آن زمان عنایاتی خاص از جانب [[خدا]] وجود خواهد داشت ولی این [[عنایات]] چنین نیست که [[اختیار]] را از [[انسان]] سلب کند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: «مردمانی از [[مشرق]] [[خروج]] خواهند نمود، پس زمینه را برای [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} فراهم می‌سازند».
* [[ضرورت]] [[زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی]]{{ع}} بر مبانی متعددی [[استوار]] است:
# نیاز همیشگی به [[حجت]]: [[بشر]] همواره [[نیازمند]] [[هدایتگر]] است. [[امام محمد باقر]]{{ع}} می‌‌فرماید: «به [[خدا]] [[سوگند]]، [[خداوند]] از روزی که [[آدم]]{{ع}} [[قبض روح]] شد، هیچ سرزمینی را از [[پیشوایی]] که [[مردم]] به [[وسیله]] او به سوی [[خدا]] [[هدایت]] می‌‌شوند، خالی نگذاشته است. این [[پیشوا]]، [[حجت خدا]] بر بندگانش است و هرگز [[زمین]] بدون امامی که [[حجت خدا]] بر بندگانش باشد، باقی نمی‌ماند».
# [[نقش مردم]] در [[غیبت]] و استمرار آن: برای روشن شدن این نقش برخی از اموری را که در [[روایات]] از آنها به عنوان [[فلسفه غیبت]] یاد شده، بررسی می‌‌کنیم:
## [[ستم‌پیشه]] بودن [[انسان‌ها]]: از برخی [[روایات]] استفاده می‌‌شود علت یا فلسفۀ [[غیبت]]، [[ستم‌پیشه]] بودن [[انسان‌ها]] بوده است، [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: «بدانید که [[زمین]] از [[حجت]] [[خدای عزوجل]] خالی نمی‌ماند، ولی گاهی [[خداوند]] به [[دلیل]] [[ستم]] و اسرافی که آفریدگان بر خودشان روا می‌‌دارند، حجتش را از آنها مخفی می‌‌دارد».
##نبود [[یاران]] [[وفادار]] برای [[امام]]: [[امام کاظم]]{{ع}} می‌‌فرماید: «اگر در میان شما به تعداد کسانی که در [[جنگ بدر]] با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بودند، [[یاران]] [[مخلص]] وجود داشت، قیام‌کننده ما [[اهل بیت]] [[ظهور]] می‌‌کرد».
##آماده نبودن [[جوامع بشری]]: [[امام عصر]]{{ع}} در یکی از نامه‌های خود می‌‌فرماید: «اگر [[شیعیان]] ما که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، هم‌دل می‌‌شدند، میمنت [[دیدار]] ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان می‌‌گشت». از این [[روایت]] استفاده می‌‌شود علت استمرار [[غیبت]]، آماده نبودن [[جوامع بشری]] برای [[ظهور]] است. هنگامی که [[امام]] بر [[جان]] خود بیمناک شود، [[واجب]] است که از دیده‌ها [[پنهان]] شود. حضور مجدد [[امام]] [[معصوم]]{{ع}} در [[جامعه]] مشروط به آن است که [[انسان‌ها]] ستمی را که در [[حق]] [[امامان معصوم]] روا داشته‌اند را جبران کنند و به [[زمینه‌سازی]] برای بازگشت [[امام]] به صحنه [[جامعه]] بپردازند.  


<div class="readmoreButton">[[آیا انتظار فرج از وظایف خاص مسلمانان نسبت به امام مهدی است؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
<div class="readmoreButton">[[چرا باید برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۴۶

  1. نیاز همیشگی به حجت: بشر همواره نیازمند هدایتگر است. امام محمد باقر(ع) می‌‌فرماید: «به خدا سوگند، خداوند از روزی که آدم(ع) قبض روح شد، هیچ سرزمینی را از پیشوایی که مردم به وسیله او به سوی خدا هدایت می‌‌شوند، خالی نگذاشته است. این پیشوا، حجت خدا بر بندگانش است و هرگز زمین بدون امامی که حجت خدا بر بندگانش باشد، باقی نمی‌ماند».
  2. نقش مردم در غیبت و استمرار آن: برای روشن شدن این نقش برخی از اموری را که در روایات از آنها به عنوان فلسفه غیبت یاد شده، بررسی می‌‌کنیم:
    1. ستم‌پیشه بودن انسان‌ها: از برخی روایات استفاده می‌‌شود علت یا فلسفۀ غیبت، ستم‌پیشه بودن انسان‌ها بوده است، امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «بدانید که زمین از حجت خدای عزوجل خالی نمی‌ماند، ولی گاهی خداوند به دلیل ستم و اسرافی که آفریدگان بر خودشان روا می‌‌دارند، حجتش را از آنها مخفی می‌‌دارد».
    2. نبود یاران وفادار برای امام: امام کاظم(ع) می‌‌فرماید: «اگر در میان شما به تعداد کسانی که در جنگ بدر با پیامبر اکرم(ص) بودند، یاران مخلص وجود داشت، قیام‌کننده ما اهل بیت ظهور می‌‌کرد».
    3. آماده نبودن جوامع بشری: امام عصر(ع) در یکی از نامه‌های خود می‌‌فرماید: «اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، هم‌دل می‌‌شدند، میمنت دیدار ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌‌گشت». از این روایت استفاده می‌‌شود علت استمرار غیبت، آماده نبودن جوامع بشری برای ظهور است. هنگامی که امام بر جان خود بیمناک شود، واجب است که از دیده‌ها پنهان شود. حضور مجدد امام معصوم(ع) در جامعه مشروط به آن است که انسان‌ها ستمی را که در حق امامان معصوم روا داشته‌اند را جبران کنند و به زمینه‌سازی برای بازگشت امام به صحنه جامعه بپردازند.