نعمان بن بشیر انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نعمان بن بشیر انصاری در تاریخ اسلامی]] | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نعمان بن بشیر انصاری در تاریخ اسلامی]] - [[نعمان بن بشیر انصاری در تراجم و رجال]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۲۸
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نعمان بن بشیر انصاری وی در ایامی که مسلم بن عقیل، به نمایندگی از سوی سیدالشهدا به کوفه آمده و به نفع آن حضرت بیعت می‌گرفت، والی کوفه بود، پیشتر ساکن شام شده بود. از قبیلۀ خزرج و از انصار بود. مادر او عمره دختر رواحه (خواهر عبدالله بن رواحه) نام داشت. نعمان قبلاً از سوی معاویه ولایت کوفه را بر عهده داشت، یزید هم او را در همان منصب ابقاء کرد[۱].
وی خطیب و شاعر بود. در جنگ صفین از سپاه معاویه به شمار می‌آمد. سپس قاضی دمشق شد. آنگاه از سوی معاویه به ولایت یمن گماشته شد. از آن پس ۹ ماه هم والی کوفه گشت[۲].
نهضت مسلم بن عقیل و هوادارانش در کوفه چون اوج و قدرت گرفت، عبدالله بن مسلم که از هواداران بنی امیه بود، نسبت به سهل‌انگاری نعمان در قضیّۀ مسلم بن عقیل انتقاد کرد و گزارش به یزید داد و درخواست کرد که برای کوفه مرد مقتدرتری بفرستد.
یزید هم به پیشنهاد مشاور مسیحی خود "سرجون" عبیدالله بن زیاد را به ولایت کوفه منصوب کرد و به وی فرمان سختگیری و شدّت عمل داد، و بدین صورت، نعمان بن بشیر از کوفه عزل شد. تا دوران حکومت مروان بن حکم نیز زنده بود و والی حمص گشت ولی بعلّت بروز اغتشاشاتی که به فتنۀ ابن زبیر معروف است، اهل حمص او را پذیرا نشدند، از آنجا گریخت، مردم تعقیبش کرده او را کشتند. این حادثه در سال ۶۵ هجری بود[۳]. وی در آن هنگام ۶۴ سال داشت[۴][۵].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الحسین فی طریقه الی الشهاده، ص۷.
- ↑ الأعلام، زرکلی، ج۸، ص۳۶.
- ↑ ر.ک: در کربلا چه گذشت (ترجمه نفس المهموم)، ص۱۱۶.
- ↑ قمقام زخار، ص۲۸۹.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۸۰.