خویشان در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==')
خط ۱۳: خط ۱۳:
*[[امام]]{{ع}} در فرازی از [[نهج البلاغه]] با عنوان بال‌های [[آدمی]] یاد می‌کند و می‌فرماید: خویشانت را گرامی‌دار که بال‌های تواند و به نیروی آنان پرواز توانی کرد، و هم ریشه‌ات که بدان بازمی‌گردی، و همدستت که با ان یورش به [[دشمن]] را می‌توانی<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱: {{متن حدیث|"وَ أَكْرِمْ عَشِيرَتَكَ فَإِنَّهُمْ جَنَاحُكَ الَّذِي بِهِ تَطِيرُ وَ أَصْلُكَ الَّذِي إِلَيْهِ تَصِيرُ وَ يَدُكَ الَّتِي بِهَا تَصُولُ"}}</ref>. پیوند [[خویشاوندی]] در [[فرهنگ دینی]] آن‌چنان جدی و عمیق است که حتی اگر میان افراد اختلاف‌های [[عقیدتی]] و مسلکی شدید [[حاکم]] باشد، اجازه قطع‌رحم صادر نشده است.[[امام علی]]{{ع}} در فرازهای گوناگونی بر موضوع [[صله رحم]] اشاره داشته و بر آن تأکید کرده‌اند. برخی از مصادیق عمل به [[صله رحم]] عبارت‌اند از: نشانه [[بزرگواری]] [[آدمی]]<ref>غررالحکم، ۱/۳۳</ref>؛ [[برترین]] [[خصلت]]<ref>غررالحکم، ۲۰۷</ref>؛ موجب [[پایداری]] نعمت‌ها<ref>غررالحکم، ۳۸۴</ref>؛ موجب [[سلامتی]] [[آدمی]]<ref>غررالحکم، ۴۲۵</ref>؛ موجب [[حفظ نعمت‌ها]]<ref>غررالحکم، ۲/۵۱۳</ref>؛ [[برترین]] روش‌های [[مردان نیک]]<ref>غررالحکم، ۴۵۹</ref>؛ ثمره [[ایمان]]<ref>غررالحکم، ۵۰۵</ref>؛ موجب [[بخشش گناهان]]<ref>غررالحکم، ۵۱۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 384- 385.</ref>.
*[[امام]]{{ع}} در فرازی از [[نهج البلاغه]] با عنوان بال‌های [[آدمی]] یاد می‌کند و می‌فرماید: خویشانت را گرامی‌دار که بال‌های تواند و به نیروی آنان پرواز توانی کرد، و هم ریشه‌ات که بدان بازمی‌گردی، و همدستت که با ان یورش به [[دشمن]] را می‌توانی<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۱: {{متن حدیث|"وَ أَكْرِمْ عَشِيرَتَكَ فَإِنَّهُمْ جَنَاحُكَ الَّذِي بِهِ تَطِيرُ وَ أَصْلُكَ الَّذِي إِلَيْهِ تَصِيرُ وَ يَدُكَ الَّتِي بِهَا تَصُولُ"}}</ref>. پیوند [[خویشاوندی]] در [[فرهنگ دینی]] آن‌چنان جدی و عمیق است که حتی اگر میان افراد اختلاف‌های [[عقیدتی]] و مسلکی شدید [[حاکم]] باشد، اجازه قطع‌رحم صادر نشده است.[[امام علی]]{{ع}} در فرازهای گوناگونی بر موضوع [[صله رحم]] اشاره داشته و بر آن تأکید کرده‌اند. برخی از مصادیق عمل به [[صله رحم]] عبارت‌اند از: نشانه [[بزرگواری]] [[آدمی]]<ref>غررالحکم، ۱/۳۳</ref>؛ [[برترین]] [[خصلت]]<ref>غررالحکم، ۲۰۷</ref>؛ موجب [[پایداری]] نعمت‌ها<ref>غررالحکم، ۳۸۴</ref>؛ موجب [[سلامتی]] [[آدمی]]<ref>غررالحکم، ۴۲۵</ref>؛ موجب [[حفظ نعمت‌ها]]<ref>غررالحکم، ۲/۵۱۳</ref>؛ [[برترین]] روش‌های [[مردان نیک]]<ref>غررالحکم، ۴۵۹</ref>؛ ثمره [[ایمان]]<ref>غررالحکم، ۵۰۵</ref>؛ موجب [[بخشش گناهان]]<ref>غررالحکم، ۵۱۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 384- 385.</ref>.
*[[امام علی]]{{ع}} در فرازی می‌فرماید: بر شما باد به [[نیکوکاری‌ها]] و [[خوش‌رفتاری]] با خویشان و [[همسایگان]]، زیرا که این دو کار عمرها را می‌افزاید و خانه‌ها را آباد می‌دارند<ref>غررالحکم، ۴۸۶</ref>. هم‌چنین [[امام]] در فرازهایی، [[ترک رحم]] را مورد [[نکوهش]] قرار می‌دهد و برخی آثار سوء آن را برمی‌شمرد، با این تعبیرها: بدترین [[گناهان]]<ref>غررالحکم، ۲۰۱</ref>، موجب [[نزول]] [[گرفتاری‌ها]] و [[بلایا]]<ref>غررالحکم، ۳۸۴</ref>، موجب [[نزول]] [[گرفتاری‌ها]] و [[خشم]] [[خداوند]]<ref>غررالحکم، ۲ / ۵۱۳</ref>، [[ستم]] بر خویشان و نکوهیده‌ترین [[ستم‌ها]]<ref>غررالحکم، ۱۸۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 385.</ref>.
*[[امام علی]]{{ع}} در فرازی می‌فرماید: بر شما باد به [[نیکوکاری‌ها]] و [[خوش‌رفتاری]] با خویشان و [[همسایگان]]، زیرا که این دو کار عمرها را می‌افزاید و خانه‌ها را آباد می‌دارند<ref>غررالحکم، ۴۸۶</ref>. هم‌چنین [[امام]] در فرازهایی، [[ترک رحم]] را مورد [[نکوهش]] قرار می‌دهد و برخی آثار سوء آن را برمی‌شمرد، با این تعبیرها: بدترین [[گناهان]]<ref>غررالحکم، ۲۰۱</ref>، موجب [[نزول]] [[گرفتاری‌ها]] و [[بلایا]]<ref>غررالحکم، ۳۸۴</ref>، موجب [[نزول]] [[گرفتاری‌ها]] و [[خشم]] [[خداوند]]<ref>غررالحکم، ۲ / ۵۱۳</ref>، [[ستم]] بر خویشان و نکوهیده‌ترین [[ستم‌ها]]<ref>غررالحکم، ۱۸۳</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 385.</ref>.
== پرسش‌های وابسته ==


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۳

این مدخل زیرشاخهٔ بحث خویشان است. خویشان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خویشان در قرآن - خویشان در حدیث - خویشان در نهج البلاغه - خویشان در معارف دعا و زیارات - خویشان در کلام اسلامی - خویشان در اخلاق اسلامی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ↑ ﴿يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيرًا وَنِسَاء وَاتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا ﴾؛ سوره نساء، آیه ۱
  2. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 383.
  3. ↑ ﴿وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ﴾؛ سوره رعد، آیه ۲۱
  4. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۹
  5. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 383- 384.
  6. ↑ نهج البلاغه، نامه ۳۱
  7. ↑ غررالحکم
  8. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۲۳: «"أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ لَا يَسْتَغْنِي الرَّجُلُ وَ إِنْ كَانَ ذَا مَالٍ عَنْ [عَشِيرَتِهِ] عِتْرَتِهِ وَ دِفَاعِهِمْ عَنْهُ بِأَيْدِيهِمْ وَ أَلْسِنَتِهِمْ وَ هُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ حَيْطَةً مِنْ وَرَائِهِ وَ أَلَمُّهُمْ لِشَعَثِهِ وَ أَعْطَفُهُمْ عَلَيْهِ عِنْدَ نَازِلَةٍ إِذَا نَزَلَتْ بِهِ وَ لِسَانُ الصِّدْقِ يَجْعَلُهُ اللَّهُ لِلْمَرْءِ فِي النَّاسِ خَيْرٌ لَهُ مِنَ الْمَالِ [يُوَرِّثُهُ غَيْرَهُ] يَرِثُهُ غَيْرُهُ لَا يَعْدِلَنَّ أَحَدُكُمْ عَنِ الْقَرَابَةِ يَرَى بِهَا الْخَصَاصَةَ أَنْ يَسُدَّهَا بِالَّذِي لَا يَزِيدُهُ إِنْ أَمْسَكَهُ وَ لَا يَنْقُصُهُ إِنْ أَهْلَكَهُ وَ مَنْ يَقْبِضْ يَدَهُ عَنْ عَشِيرَتِهِ فَإِنَّمَا تُقْبَضُ مِنْهُ عَنْهُمْ يَدٌ وَاحِدَةٌ وَ تُقْبَضُ مِنْهُمْ عَنْهُ أَيْدٍ كَثِيرَةٌ وَ مَنْ تَلِنْ حَاشِيَتُهُ يَسْتَدِمْ مِنْ قَوْمِهِ الْمَوَدَّةَ"»
  9. ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۴۲: «"فَمَنْ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا، فَلْيَصِلْ بِهِ الْقَرَابَةَ، وَ لْيُحْسِنْ مِنْهُ الضِّيَافَةَ، وَ لْيَفُكَّ بِهِ الْأَسِيرَ وَ الْعَانِيَ، وَ لْيُعْطِ مِنْهُ الْفَقِيرَ وَ الْغَارِمَ، وَ لْيَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلَى الْحُقُوقِ وَ النَّوَائِبِ ابْتِغَاءَ الثَّوَابِ، فَإِنَّ فَوْزاً بِهَذِهِ الْخِصَالِ شَرَفُ مَكَارِمِ الدُّنْيَا وَ دَرْكُ فَضَائِلِ الْآخِرَةِ، إِنْ شَاءَ اللَّه"»
  10. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 383- 384.
  11. ↑ نهج البلاغه، نامه ۳۱: «"وَ أَكْرِمْ عَشِيرَتَكَ فَإِنَّهُمْ جَنَاحُكَ الَّذِي بِهِ تَطِيرُ وَ أَصْلُكَ الَّذِي إِلَيْهِ تَصِيرُ وَ يَدُكَ الَّتِي بِهَا تَصُولُ"»
  12. ↑ غررالحکم، ۱/۳۳
  13. ↑ غررالحکم، ۲۰۷
  14. ↑ غررالحکم، ۳۸۴
  15. ↑ غررالحکم، ۴۲۵
  16. ↑ غررالحکم، ۲/۵۱۳
  17. ↑ غررالحکم، ۴۵۹
  18. ↑ غررالحکم، ۵۰۵
  19. ↑ غررالحکم، ۵۱۳
  20. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 384- 385.
  21. ↑ غررالحکم، ۴۸۶
  22. ↑ غررالحکم، ۲۰۱
  23. ↑ غررالحکم، ۳۸۴
  24. ↑ غررالحکم، ۲ / ۵۱۳
  25. ↑ غررالحکم، ۱۸۳
  26. ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 385.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=خویشان_در_نهج_البلاغه&oldid=945978»