تقوا در معارف و سیره امام جواد: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تقوا | عنوان مدخل = تقوا | مداخل مرتبط = تقوا در لغت - تقوا در قرآن - تقوا در حدیث - تقوا در نهج البلاغه - تقوا در اخلاق اسلامی - تقوا در کلام اسلامی - تقوا در معارف دعا و زیارات - تقوا در معارف و سیره...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = تقوا | | موضوع مرتبط = تقوا | ||
خط ۹: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
#{{متن حدیث|قَالَ{{ع}}: مَنِ اسْتَغْنَى بِاللَّهِ افْتَقَرَ النَّاسُ إِلَيْهِ وَ مَنِ اتَّقَى اللَّهَ أَحَبَّهُ النَّاسُ وَ إِنْ كَرِهُوا}}. فرمود: هرکس خود را در کنار [[خدا]] [[بینیاز]] بداند؛ [[مردم]] محتاج و نیازمند او شوند و هرکس با [[تقوا]] باشد، مردم او را [[دوست]] خواهند داشت؛ اگرچه نخواهند<ref>کشف الغمة، ج۲، ص۳۴۷؛ بحارالأنوار، ج۷۵، ص۷۹، ح۶۲؛ حلیة الأبرار، ج۴، ص۵۹۷؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۲۹؛ نور الأبصار، ص۳۳۱.</ref>. | #{{متن حدیث|قَالَ{{ع}}: مَنِ اسْتَغْنَى بِاللَّهِ افْتَقَرَ النَّاسُ إِلَيْهِ وَ مَنِ اتَّقَى اللَّهَ أَحَبَّهُ النَّاسُ وَ إِنْ كَرِهُوا}}. فرمود: هرکس خود را در کنار [[خدا]] [[بینیاز]] بداند؛ [[مردم]] محتاج و نیازمند او شوند و هرکس با [[تقوا]] باشد، مردم او را [[دوست]] خواهند داشت؛ اگرچه نخواهند<ref>کشف الغمة، ج۲، ص۳۴۷؛ بحارالأنوار، ج۷۵، ص۷۹، ح۶۲؛ حلیة الأبرار، ج۴، ص۵۹۷؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۲۹؛ نور الأبصار، ص۳۳۱.</ref>. | ||
#[[امام جواد]]{{ع}} در پاسخ کسی که تقاضا نمود تا [[پند]] و موعظهای جامع و کوتاه به وی بیاموزد، فرمود: {{متن حدیث|صن نفسك عن عار العاجلة، و نار الآجلة}}. [[جان]] خویش را از [[ننگ و عار]] [[دنیا]] و [[آتش]] [[آخرت]] [[حفظ]] کن<ref>احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۳۹.</ref>. | # [[امام جواد]]{{ع}} در پاسخ کسی که تقاضا نمود تا [[پند]] و موعظهای جامع و کوتاه به وی بیاموزد، فرمود: {{متن حدیث|صن نفسك عن عار العاجلة، و نار الآجلة}}. [[جان]] خویش را از [[ننگ و عار]] [[دنیا]] و [[آتش]] [[آخرت]] [[حفظ]] کن<ref>احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۳۹.</ref>. | ||
#{{متن حدیث|قَالَ{{ع}}: التَّحَفُّظُ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ، وَ الطَّمَعُ عَلَى قَدْرِ السَّبِيلِ}}. فرمود: [[حفظ خویشتن]] به اندازه [[احساس]] [[ترس]] و [[آرزو]] به اندازه باقی مانده راه است<ref>نزهة الناظر، ص۱۳۶، ح۱۵؛ اعلام الدین، ص۳۰۹؛ بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۶۵، ح۵؛ اعیان اشیعة، ج۲، ص۳۶.</ref>. | #{{متن حدیث|قَالَ{{ع}}: التَّحَفُّظُ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ، وَ الطَّمَعُ عَلَى قَدْرِ السَّبِيلِ}}. فرمود: [[حفظ خویشتن]] به اندازه [[احساس]] [[ترس]] و [[آرزو]] به اندازه باقی مانده راه است<ref>نزهة الناظر، ص۱۳۶، ح۱۵؛ اعلام الدین، ص۳۰۹؛ بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۶۵، ح۵؛ اعیان اشیعة، ج۲، ص۳۶.</ref>. | ||
#{{متن حدیث|قال{{ع}}: لو کانت السماوات و الأرض رتقا على [[عبد]] ثمّ اتّقى [[اللّه]] تعالى لجعل منها مخرجا}}. فرمود: اگر درهای [[آسمانها]] و [[زمین]] بر کسی بسته شود، با [[پرهیزگاری]] و [[خوف از خدا]]، راهی برای نجاتش گشوده میشود<ref>فصول المهمة، ص۲۷۳؛ نور الأبصار، ص۳۳۲؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۳۵؛ ج۱۹، ۶۰۵.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۲۹۳.</ref> | #{{متن حدیث|قال{{ع}}: لو کانت السماوات و الأرض رتقا على [[عبد]] ثمّ اتّقى [[اللّه]] تعالى لجعل منها مخرجا}}. فرمود: اگر درهای [[آسمانها]] و [[زمین]] بر کسی بسته شود، با [[پرهیزگاری]] و [[خوف از خدا]]، راهی برای نجاتش گشوده میشود<ref>فصول المهمة، ص۲۷۳؛ نور الأبصار، ص۳۳۲؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۳۵؛ ج۱۹، ۶۰۵.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۲۹۳.</ref> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:IM010215.jpg|22px]] [[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|'''دانشنامه جوادالائمه''']] | # [[پرونده:IM010215.jpg|22px]] [[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|'''دانشنامه جوادالائمه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۲: | خط ۲۱: | ||
[[رده:تقوا]] | [[رده:تقوا]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۱
مقدمه
- «قَالَ(ع): مَنِ اسْتَغْنَى بِاللَّهِ افْتَقَرَ النَّاسُ إِلَيْهِ وَ مَنِ اتَّقَى اللَّهَ أَحَبَّهُ النَّاسُ وَ إِنْ كَرِهُوا». فرمود: هرکس خود را در کنار خدا بینیاز بداند؛ مردم محتاج و نیازمند او شوند و هرکس با تقوا باشد، مردم او را دوست خواهند داشت؛ اگرچه نخواهند[۱].
- امام جواد(ع) در پاسخ کسی که تقاضا نمود تا پند و موعظهای جامع و کوتاه به وی بیاموزد، فرمود: «صن نفسك عن عار العاجلة، و نار الآجلة». جان خویش را از ننگ و عار دنیا و آتش آخرت حفظ کن[۲].
- «قَالَ(ع): التَّحَفُّظُ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ، وَ الطَّمَعُ عَلَى قَدْرِ السَّبِيلِ». فرمود: حفظ خویشتن به اندازه احساس ترس و آرزو به اندازه باقی مانده راه است[۳].
- «قال(ع): لو کانت السماوات و الأرض رتقا على عبد ثمّ اتّقى اللّه تعالى لجعل منها مخرجا». فرمود: اگر درهای آسمانها و زمین بر کسی بسته شود، با پرهیزگاری و خوف از خدا، راهی برای نجاتش گشوده میشود[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ کشف الغمة، ج۲، ص۳۴۷؛ بحارالأنوار، ج۷۵، ص۷۹، ح۶۲؛ حلیة الأبرار، ج۴، ص۵۹۷؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۲۹؛ نور الأبصار، ص۳۳۱.
- ↑ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۳۹.
- ↑ نزهة الناظر، ص۱۳۶، ح۱۵؛ اعلام الدین، ص۳۰۹؛ بحار الأنوار، ج۷۵، ص۳۶۵، ح۵؛ اعیان اشیعة، ج۲، ص۳۶.
- ↑ فصول المهمة، ص۲۷۳؛ نور الأبصار، ص۳۳۲؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۳۵؛ ج۱۹، ۶۰۵.
- ↑ طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل، دانشنامه جوادالائمه، ص ۲۹۳.