خوش‌خلقی در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = خوش‌خلقی | | موضوع مرتبط = خوش‌خلقی | ||
| عنوان مدخل = خوش‌خلقی | | عنوان مدخل = خوش‌خلقی | ||
| مداخل مرتبط = [[خوش‌خلقی در لغت]] - [[خوش‌خلقی در قرآن]] - [[خوش‌خلقی در حدیث]] - [[خوش‌خلقی در نهج البلاغه]] - [[خوش‌خلقی در اخلاق اسلامی]] - [[خوش‌خلقی در معارف و | | مداخل مرتبط = [[خوش‌خلقی در لغت]] - [[خوش‌خلقی در قرآن]] - [[خوش‌خلقی در حدیث]] - [[خوش‌خلقی در نهج البلاغه]] - [[خوش‌خلقی در اخلاق اسلامی]] - [[خوش‌خلقی در معارف دعا و زیارات]] - [[خوش‌خلقی در معارف و سیره نبوی]] - [[خوش‌خلقی در معارف و سیره حسینی]] - [[خوش‌خلقی در معارف و سیره سجادی]] - [[خوش‌خلقی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[خوش‌خلقی در خانواده]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خوش‌خلقی است. خوش‌خلقی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خوش‌خلقی در لغت - خوش‌خلقی در قرآن - خوش‌خلقی در حدیث - خوش‌خلقی در نهج البلاغه - خوش‌خلقی در اخلاق اسلامی - خوش‌خلقی در معارف دعا و زیارات - خوش‌خلقی در معارف و سیره نبوی - خوش‌خلقی در معارف و سیره حسینی - خوش‌خلقی در معارف و سیره سجادی - خوش‌خلقی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - خوش‌خلقی در خانواده - پرسش مرتبط نداردمقدمه
یکی از وجوه امتیاز انسان در مواجهه با دیگران حسن سلوک و رفتار خوش است. خوش‌رفتاری، دست‌کم دو جنبه را شامل می‌شود که عبارت است از: گفتار خوش و کردار نیکو. مجموعه این دو را می‌توان "حسن خُلق" و "ادب نیکو" نامید. امام سجاد (ع) – در این مورد - از خداوند چنین درخواست می‌کند: «وَ أَعِنِّي عَلَى صَالِحِ النِّيَّةِ، وَ مَرْضِيِّ الْقَوْلِ، وَ مُسْتَحْسَنِ الْعَمَلِ»[۱]: «بار خدایا و چون آهنگ کاری شایسته کنم یا سخنی شایسته گویم یا عملی نیکو انجام دهم، یاری‌ام ده».
با مراجعه به سخنان حضرت فهمیده می‌شود که در کنار "قول پسندیده" و "عمل مستحسن" و پیش از آنها "نیت صالح" اهمیت بسیار دارد. خوش‌رفتاری، به ویژه در روابط خانوادگی که از آن جمله است رابطه متقابل و نیکوی فرزند با والدین، آثار سازنده‌ای بر جا می‌گذارد. نیایش‌های بیست‌وچهارم و بیست‌و‌پنجم صحیفه سجادیه که به ترتیب بر دعا در حق والدین و دعا در حق فرزندان اختصاص دارد جلوه‌های زیبایی از این خوش‌رفتاری و ادب نیکو را به نمایش می‌گذارد. مصادیق دیگری از این خوش‌رفتاری در دعای آن حضرت برای همسایگان و دوستان بیان شده است: «بارخدایا، همسایگان و دوستان مرا یاری ده که سنت تو بر پای دارند و رهنمودهای نیکوی تو را فرا گیرند: در یاری ناتوانانشان و رفع نیاز از نیازمندانشان و عیادت بیمارانشان و راهنمایی رهجویانشان و اندرز به مشورت کنندگانشان و.»..[۲].[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۴۷.
- ↑ نیایش بیست‌و‌ششم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «خوش‌خلقی»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۰۵.