مدینة النبی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = مدینة النبی
| موضوع مرتبط = مدینة النبی
| عنوان مدخل  = [[مدینة النبی]]
| عنوان مدخل  = مدینة النبی
| مداخل مرتبط = [[مدینة النبی در قرآن]] - [[مدینة النبی در حدیث]] - [[مدینة النبی در تاریخ اسلامی]] - [[مدینة النبی در معارف مهدویت]] - [[مدینة النبی در فقه سیاسی]] - [[مدینة النبی در معارف و سیره نبوی]]
| مداخل مرتبط = [[مدینة النبی در قرآن]] - [[مدینة النبی در معارف مهدویت]] - [[مدینة النبی در فقه سیاسی]] - [[مدینة النبی در معارف و سیره نبوی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


== [[مدینه]] در موعودنامه ==
== [[مدینه]] در موعودنامه ==
* [[شهر]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} است. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم [[شؤون]] [[مردم]]، و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای [[اداره]] آن منطقه، [[مکه]] را به سوی [[مدینه]] ترک می‌کند. اما پس از [[خروج]] آن [[حضرت]] از [[مکه]]، برخی جنایتکاران می‌شورند و [[برگزیده]] او برای [[اداره]] امور را به [[قتل]] می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به [[مکه]] باز می‌گردد و این گروه [[شورش]] را [[سرکوب]] نموده و ریشه [[آشوب]] را از بین برمی‌کند و با [[نصب]] شخصیت دیگری برای [[اداره]] امور، به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید. در [[مدینه]] به کارهایی دست می‌زند. از جمله این [[کارها]] این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به [[آتش]] می‌کشد. از [[روایات]] چنین استفاده می‌شود که آن [[حضرت]] از [[مدینه منوره]] به سوی [[عراق]] حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به [[نجف]] می‌رسد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۷۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref>.
[[شهر]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} است. [[حضرت مهدی]] {{ع}} پس از [[تدبیر امور]] و تنظیم [[شؤون]] [[مردم]]، و [[گزینش]] فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای [[اداره]] آن منطقه، [[مکه]] را به سوی [[مدینه]] ترک می‌کند. اما پس از [[خروج]] آن [[حضرت]] از [[مکه]]، برخی جنایتکاران می‌شورند و [[برگزیده]] او برای [[اداره]] امور را به [[قتل]] می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به [[مکه]] باز می‌گردد و این گروه [[شورش]] را [[سرکوب]] نموده و ریشه [[آشوب]] را از بین برمی‌کند و با [[نصب]] شخصیت دیگری برای [[اداره]] امور، به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید. در [[مدینه]] به کارهایی دست می‌زند. از جمله این [[کارها]] این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به [[آتش]] می‌کشد. از [[روایات]] چنین استفاده می‌شود که آن [[حضرت]] از [[مدینه منوره]] به سوی [[عراق]] حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به [[نجف]] می‌رسد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۷۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref>.


== مدینه در فرهنگنامه آخرالزمان ==
== مدینه در فرهنگنامه آخرالزمان ==
* آخرین [[شهر]] از شهرهای [[مسلمانان]] که خراب خواهد شد، [[شهر]] [[مدینه]] خواهد بود<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۴۱.</ref>.
آخرین [[شهر]] از شهرهای [[مسلمانان]] که خراب خواهد شد، [[شهر]] [[مدینه]] خواهد بود<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۴۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۲۳:
{{زیارت}}
{{زیارت}}


[[رده:مدینة النبی]]
[[رده:شهرها]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۲

مدینه در موعودنامه

شهر رسول خدا (ص) است. حضرت مهدی (ع) پس از تدبیر امور و تنظیم شؤون مردم، و گزینش فرد کارا و پرواپیشه‌ای برای اداره آن منطقه، مکه را به سوی مدینه ترک می‌کند. اما پس از خروج آن حضرت از مکه، برخی جنایتکاران می‌شورند و برگزیده او برای اداره امور را به قتل می‌رسانند. خبر این جنایت هولناک در میان راه به آن گرامی می‌رسد و به مکه باز می‌گردد و این گروه شورش را سرکوب نموده و ریشه آشوب را از بین برمی‌کند و با نصب شخصیت دیگری برای اداره امور، به سوی مدینه حرکت می‌نماید. در مدینه به کارهایی دست می‌زند. از جمله این کارها این است که برخی قبرها را می‌شکافد و جسدها را خارج می‌کند و به آتش می‌کشد. از روایات چنین استفاده می‌شود که آن حضرت از مدینه منوره به سوی عراق حرکت می‌کند و از کنار رشته‌کوه‌های "شمر" و "حائل" و "رفحاء" می‌گذرد و آن‌گاه به نجف می‌رسد[۱][۲].

مدینه در فرهنگنامه آخرالزمان

آخرین شهر از شهرهای مسلمانان که خراب خواهد شد، شهر مدینه خواهد بود[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۶۷۰.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.
  3. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۴، کنز العمال: ج ۱۴، ص ۲۲۴.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۴۱.