امنیت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = امنیت | | موضوع مرتبط = امنیت | ||
| عنوان مدخل = امنیت | | عنوان مدخل = امنیت | ||
| مداخل مرتبط = [[امنیت در لغت]] - [[امنیت در قرآن]] - [[امنیت در معارف مهدویت]] - [[امنیت در فقه سیاسی]] - [[امنیت در معارف دعا و زیارات]] - [[امنیت در معارف و سیره نبوی]] - [[امنیت در معارف و سیره علوی]] - [[امنیت در معارف و سیره سجادی]] - [[امنیت در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[امنیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | | مداخل مرتبط = [[امنیت در لغت]] - [[امنیت در قرآن]] - [[امنیت در معارف مهدویت]] - [[امنیت در فقه اسلامی]] - [[امنیت در فقه سیاسی]] - [[امنیت در معارف دعا و زیارات]] - [[امنیت در معارف و سیره نبوی]] - [[امنیت در معارف و سیره علوی]] - [[امنیت در معارف و سیره سجادی]] - [[امنیت در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[امنیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امنیت است. امنیت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امنیت در لغت - امنیت در قرآن - امنیت در معارف مهدویت - امنیت در فقه اسلامی - امنیت در فقه سیاسی - امنیت در معارف دعا و زیارات - امنیت در معارف و سیره نبوی - امنیت در معارف و سیره علوی - امنیت در معارف و سیره سجادی - امنیت در جامعه‌شناسی اسلامی - امنیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
واژه امنیت در لغت به معنای سکونت، آرامش، نبود ترس و فقدان وحشت و اضطراب است[۱].
امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه از این واژه در موارد مختلفی استفاده کرده است. ایشان امنیت را یک موهبت الهی دانسته و این‌گونه عرضه می‌دارد: «وَ امْنُنْ عَلَيَ بِالصِّحَّةِ وَ الْأَمْنِ»؛ «ای خداوند، بر من احسان نمای به اعطای تندرستی و امنیت» [۲]. سیدالساجدین (ع) امنیت را نه تنها لازمه زندگی شیرین دنیا دانسته، بلکه راحتی آخرت را نیز در گرو امنیت از عذاب الهی می‌داند[۳].
مهم‌ترین تهدید در دنیا، تهدید دشمنان است که حضرت در نجوای خود بیان می‌دارد: «خدایا! بدل بفرمای... تلخی بیم از ستمکاران را به شیرینی ایمنی از تجاوز ایشان»[۴]. و نیز می‌گوید: «بارخدایا، آرامش از دلشان (مشرکان) و نیرومندی از تنشان دور کن»[۵].
همچنین از خدای متعال نداشتن امنیت ستمگر را این‌گونه تقاضا دارد و آن را که بر من ستم روا می‌دارد... آن‌چنان ایمن مگردان که کیفر تو از یاد ببرد، و در ستم بر من پای فشرده و بر حق من دست تطاول دراز کند[۶].
با این حال در راز و نیاز خود امنیت اخروی و روز قیامت را از خالق خواستار است و عرضه می‌دارد: «پروردگارا! از تو خواهم که مرا از عذاب خود در امان داری»[۷] و به جایگاه امن و آرامش که پرهیزگاران راست روانه گردانی[۸]. «بارخدایا! در روز رستاخیز ـ روز وحشت بزرگ ـ بر پیکر ما جامه ایمنی بپوش»[۹] «و از خشم خود نامه امانم ده»[۱۰] «و ایمنی روز رستاخیز نصیب من فرمای» [۱۱].[۱۲].[۱۳]
منابع
پانویس
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.
- ↑ نیایش بیست‌و‌سوم.
- ↑ نیایش‌های بیستم و چهل‌و‌هشتم.
- ↑ نیایش بیستم.
- ↑ نیایش بیست‌و‌هفتم.
- ↑ نیایش چهاردهم.
- ↑ نیایش چهل‌و‌هشتم.
- ↑ نیایش چهارم.
- ↑ نیایش چهل‌و‌دوم.
- ↑ نیایش‌های شانزدهم و سی‌و‌دوم.
- ↑ نیایش بیستم.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، بیروت، دارالکتب العلمیه، مرکز نشر آثار علامه مصطفوی، چاپ سوم، ۱۴۳۰ ه.ق؛ الصحیفة السجادیة، امام سجاد (ع)، (۱۴۱۸ق)، قم، الهادی، چاپ اول؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، چاپ دوم:۱۳۷۵.
- ↑ بهشتی، سید مهدی، مقاله «امنیت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۵.