طرماح بن عدی بن حاتم طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل = طرماح بن عدی بن حاتم طائی | مداخل مرتبط = طرماح بن عدی بن حاتم طائی در تراجم و رجال - طرماح بن عدی بن حاتم طائی در تاریخ اسلامی | پرسش مرتبط = }} {{جعبه اطلاعات اصحاب | نام = طرماح بن عدی بن حا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۴۸: خط ۴۸:
| آخرین راوی از او =  
| آخرین راوی از او =  
}}
}}
 
== آشنایی اجمالی ==
== مقدمه ==
طرماح بن عدّی بن حاتم طائی از بلاد «شَمر»،<ref>اعیان الشیعه ۷/۳۹۶.</ref> روستاهایی در منطقه «فَیْد» بین [[مکه]] و [[کوفه]]،<ref> معجم البلدان ۴/۲۴۸.</ref> از [[قبیله طی]]<ref> الکامل فی التاریخ ۴/۵۰.</ref> و از [[اصحاب]] و [[دوستداران امام علی]] و [[امام حسین]]{{ع}} بود.<ref>رجال الطوسی ۴۶و۷۵.</ref> وی شخصیتی در [[غایت]] [[جلالت]] و [[شرافت]]،زبان‌آور، [[فصیح]]، [[قوی]] هیکل و بلند قد توصیف شده است.<ref>الاختصاص ۱۳۸.</ref> طرماح پیک ویژه [[حضرت علی]]{{ع}} به نزد [[معاویه]] بود که با رساندن [[نامه]] حضرت و آن گفتوگوی [[تاریخی]]،[[دنیا]] را پیش چشم معاویه تیره کرد.<ref>تنقیح المقال ۲/۱۰۹.</ref> وی در [[فاجعه کربلا]] با امام حسین{{ع}} همراه بود و به [[نقلی]]، به [[شهادت]] رسید و به قولی، زخمی شد<ref>مقتل الحسین ۱۱۲ و۱۵۷.</ref> و به کمک قومش از [[مرگ]] رهید و بهبودی یافت.<ref>تنقیح المقال ۲/۱۰۹.</ref> بر پایه گزارش‌هایی، وی در راه کوفه با [[امام]] [[ملاقات]] کرد و وقتی از [[تصمیم امام]] [[آگاه]] شد، از آن حضرت [[اجازه]] گرفت تا مواد غذایی را که با خود داشت به عیالش برساند و بازگردد، ولی هنگام بازگشت، خبر [[شهادت امام]]{{ع}} را شنید.<ref>تاریخ الطبری ۵/۴۰۶.</ref> به هرحال تا پایان [[عمر]] از هواداران [[اهل بیت]]{{ع}} بود.<ref> تنقیح المقال ۲/۱۰۹.</ref> گفتوگوی طرماح با معاویه که مشتمل بر موضوعات [[دینی]] در مقوله [[نصیحت]] و [[موعظه]] است، به [[زبان فارسی]] و به صورت [[مناظره]] چاپ شده است.<ref> الذریعه ۲۲/۱۵۴.</ref> او در سال ۶۱ هـ و یا پس از آن درگذشت.<ref> فرسان الهیجاء ۱۷۵.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۱۱.</ref>
یکی از کسانی که در طول [[راه]] [[کربلا]] به [[سید الشهدا]] {{ع}} پیوست و همراه او شد.
 
[[امام حسین]] {{ع}} کسی را می‌‌خواست که به [[راه]] آشنا باشد، تا از [[بیراهه]] به سوی [[کوفه]] [[رود]]. طرماح بن عدی اعلام کرد که من [[راه]] را می‌‌شناسم و جلو افتاد و به سوی [[کربلا]] روان شدند.
 
وقتی جلو افتاد، اشعاری را هم می‌‌خواند که مضمون اشعار، در [[ستایش]] از [[دودمان]] [[رسول خدا]] {{صل}} و [[سید]] الشهداست. در میانۀ [[راه]]، اجازه ‌طلبید که به قبیلۀ خود سر زده و به [[خانواده]] رسیدگی کند و برگردد. رفت و پس از چند روز، وقتی دوباره برگشت، به «[[عذیب الهجانات]]» که رسید، [[خبر]] [[شهادت امام]] را شنید. [[اندوهگین]] شد و گریست، از این که [[توفیق]] [[شهادت]] در رکاب [[امام]]، نصیب او نشد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۳، ص۸۳.</ref>. ولی... آنکه [[امام]] را ر‌ها کند و سراغ [[زن]] و قبیلۀ خویش [[رود]]، این محرومیّت سزای اوست، هر چند پسر [[عدی بن حاتم]] باشد!<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۹۳.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۷۷: خط ۷۲:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]
[[رده:طرماح بن عدی بن حاتم طائی]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:بنی‌طی]]
[[رده:بنی‌طی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۴

طرماح بن عدی بن حاتم طائی
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملطرماح بن عدی بن حاتم طائی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌طی
پدرعدی بن حاتم طائی
برادر
از اصحاب
حضور در جنگ

آشنایی اجمالی

طرماح بن عدّی بن حاتم طائی از بلاد «شَمر»،[۱] روستاهایی در منطقه «فَیْد» بین مکه و کوفه،[۲] از قبیله طی[۳] و از اصحاب و دوستداران امام علی و امام حسین(ع) بود.[۴] وی شخصیتی در غایت جلالت و شرافت،زبان‌آور، فصیح، قوی هیکل و بلند قد توصیف شده است.[۵] طرماح پیک ویژه حضرت علی(ع) به نزد معاویه بود که با رساندن نامه حضرت و آن گفتوگوی تاریخی،دنیا را پیش چشم معاویه تیره کرد.[۶] وی در فاجعه کربلا با امام حسین(ع) همراه بود و به نقلی، به شهادت رسید و به قولی، زخمی شد[۷] و به کمک قومش از مرگ رهید و بهبودی یافت.[۸] بر پایه گزارش‌هایی، وی در راه کوفه با امام ملاقات کرد و وقتی از تصمیم امام آگاه شد، از آن حضرت اجازه گرفت تا مواد غذایی را که با خود داشت به عیالش برساند و بازگردد، ولی هنگام بازگشت، خبر شهادت امام(ع) را شنید.[۹] به هرحال تا پایان عمر از هواداران اهل بیت(ع) بود.[۱۰] گفتوگوی طرماح با معاویه که مشتمل بر موضوعات دینی در مقوله نصیحت و موعظه است، به زبان فارسی و به صورت مناظره چاپ شده است.[۱۱] او در سال ۶۱ هـ و یا پس از آن درگذشت.[۱۲].[۱۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اعیان الشیعه ۷/۳۹۶.
  2. معجم البلدان ۴/۲۴۸.
  3. الکامل فی التاریخ ۴/۵۰.
  4. رجال الطوسی ۴۶و۷۵.
  5. الاختصاص ۱۳۸.
  6. تنقیح المقال ۲/۱۰۹.
  7. مقتل الحسین ۱۱۲ و۱۵۷.
  8. تنقیح المقال ۲/۱۰۹.
  9. تاریخ الطبری ۵/۴۰۶.
  10. تنقیح المقال ۲/۱۰۹.
  11. الذریعه ۲۲/۱۵۴.
  12. فرسان الهیجاء ۱۷۵.
  13. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۱۱.