بحث:حضرت عیسی علیه السلام: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «==معجزات عیسی== از آنجا که دعوت انبیا در حقیقت دعوت به سوی حیات و زندگی حقیقی است، قرآن به هنگام شرح معجزات حضرت مسیح{{ع}} نخست اشاره به ایجاد حیات و زندگی در موجودات بیجان به فرمان خدا میکند، و از زبان عیسی میگوید: «من...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
و اگر تصور میکنند این موضوع با [[توحید افعالی]] [[خداوند]] و [[خالقیت]] او و [[نفی]] [[شریک]] سازگار نیست قرآن پاسخ آن را گفته؛ زیرا در همه جا وقوع این حوادث را مشروط به «فرمان خدا» میکند، یعنی هیچکس به اتکاء نیروی خود نمیتواند دست به چنین کارهایی بزند مگر اینکه به [[فرمان خداوند]] و [[استمداد]] از [[قدرت]] بیپایان او باشد و این عین [[توحید]] است نه [[شرک]].</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصههای قرآن (کتاب)|قصههای قرآن]]، ص۴۳۶.</ref> | و اگر تصور میکنند این موضوع با [[توحید افعالی]] [[خداوند]] و [[خالقیت]] او و [[نفی]] [[شریک]] سازگار نیست قرآن پاسخ آن را گفته؛ زیرا در همه جا وقوع این حوادث را مشروط به «فرمان خدا» میکند، یعنی هیچکس به اتکاء نیروی خود نمیتواند دست به چنین کارهایی بزند مگر اینکه به [[فرمان خداوند]] و [[استمداد]] از [[قدرت]] بیپایان او باشد و این عین [[توحید]] است نه [[شرک]].</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصههای قرآن (کتاب)|قصههای قرآن]]، ص۴۳۶.</ref> | ||
==[[توطئه]] [[قتل]] [[مسیح]]{{ع}}== | |||
[[یهود]]، با [[همکاری]] بعضی از [[مسیحیان]] [[خیانتکار]]، تصمیم بر قتل [[حضرت مسیح]] گرفتند و [[خداوند]] نقشههای آنها را نقش بر آب کرد و پیامبرش را از چنگال آنها [[رهایی]] بخشید، خداوند [[نعمت]] خود را بر مسیح پیش از وقوع این جریان ذکر میکند، و میگوید: {{متن قرآن|إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ}}<ref>«آنگاه خداوند فرمود: ای عیسی! من تو را بر میگیرم و بسوی خود بالا میبرم» سوره آل عمران، آیه ۵۵.</ref>. | |||
در میان [[مفسران]] اسلام به استناد [[آیه]] {{متن قرآن|وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا}}<ref>«و (این) گفتارشان که «ما مسیح عیسی فرزند مریم، پیامبر خداوند را کشتیم» در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه بر آنان مشتبه شد و آنان که در این (کار) اختلاف کردند نسبت بدان در تردیدند، هیچ دانشی بدان ندارند، جز پیروی از گمان و به یقین او را نکشت» سوره نساء، آیه ۱۵۷.</ref> معروف است که مسیح کشته نشده و خداوند او را به [[آسمان]] برده، خود مسیحیان طبق [[اناجیل]] موجود میگویند [[عیسی]] کشته شد و [[دفن]] گردید، و سپس از میان [[مردگان]] برخاست و مدت کوتاهی در [[زمین]] بود و بعد به آسمان صعود کرد<ref>بعضی از مفسران اسلام (مانند نویسندۀ [[المنار]]) معتقدند که مسیح کشته شد و خداوند تنها [[روح]] او را به آسمان برد! | |||
آنچه لازم است در اینجا به آن توجه کرد این است که: آیه مورد بحث دلالتی بر [[مرگ]] عیسی ندارد، گرچه بعضی تصور کردهاند که کلمه «متوفیک» از ماده «[[وفات]]» به معنی [[مرگ]] است. | |||
و لذا چنین میپندارند که این مطلب با عقیدۀ معروف در میان [[مسلمانان]] که [[احادیث]] آن را نیز [[تأیید]] میکند، دائر بر عدم مرگ [[عیسی]] و زنده بودن او، منافات دارد در حالیکه چنین نیست. | |||
توضیح اینکه مادۀ فوت به معنی از دست رفتن و توفی (بر وزن [[ترقی]]) از ماده «وفی» به معنی تکمیل کردن چیزی است و اگر عمل به [[عهد]] را [[وفا]] میگویند، بخاطر تکمیل کردن و به انجام رسانیدن آن است و نیز به همین دلیل اگر کسی [[حق]] خود را به طور کامل از دیگری تحویل بگیرد [[عرب]] میگوید: {{عربی|تَوَفّى دَيْنَهُ}} یعنی [[طلب]] خود را بهطور کامل گرفت. | |||
در [[آیات قرآن]] نیز «توفی»، به معنی گرفتن کراراً استعمال شده است مانند {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ}} [«و اوست که شبانگاه (در [[خواب]]) روان شما را میستاند و میداند که به هنگام [[روز]] چه به دست آوردهاید» [[سوره انعام]]، [[آیه]] ۶۰]. | |||
در این مسئله [[خواب]] به عنوان «توفی [[روحی]]» ذکر شده است. | |||
همین معنی در ذیل آیه ۴۲ از [[سورۀ زمر]] نیز آمده است و در [[آیات]] دیگری از [[قرآن]] کلمۀ «توفی» به معنی گرفتن دیده میشود. | |||
درست است که «توفی» گاهی به معنی «مرگ» استعمال شده ولی حتی در آنجا حقیقتاً به معنی مرگ، نیست بلکه به معنی «تحویل گرفتن [[روح]]» میباشد، و اصولاً در معنی توفی مرگ نیفتاده و مادۀ «فوت» با مادۀ «وفی» به کلی از هم جدا است.</ref>.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصههای قرآن (کتاب)|قصههای قرآن]]، ص۴۴۶.</ref> | |||
== پدر و مادر == | == پدر و مادر == | ||
== نام و [[نسب]] == | == نام و [[نسب]] == | ||
== [[کنیهها]] و [[القاب]] == | == [[کنیهها]] و [[القاب]] == |
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۶
معجزات عیسی
از آنجا که دعوت انبیا در حقیقت دعوت به سوی حیات و زندگی حقیقی است، قرآن به هنگام شرح معجزات حضرت مسیح(ع) نخست اشاره به ایجاد حیات و زندگی در موجودات بیجان به فرمان خدا میکند، و از زبان عیسی میگوید: «من نشانهای از پروردگار شما برایتان آوردهام: من از گل چیزی به شکل پرنده میسازم و در آن میدهم و به فرمان خدا پرندهای میشود!»[۱].
مسأله ایجاد حیات به فرمان خدا مسألۀ پیچیدهای نیست زیرا میدانیم همه موجودات زنده جهان از خاک و آب بهوجود آمدهاند منتهی این تحول و تغییر، تدریجی بوده و طی سالیان دراز به وقوع پیوسته است، چه مانعی دارد که خداوند همان عوامل را فشرده کند و تمام آن مراحل، به سرعت صورت گیرد، و خاک تبدیل به موجود زندهای شود؟ بدیهی است چنین موضوعی در آن محیط، و در هر محیط دیگر میتواند سند زندهای بر ارتباط آورندۀ آن با جهان ماورای طبیعت و قدرت بیپایان پروردگار باشد.
سپس به درمان بیماریهای صعب العلاج، یا غیرقابل علاج از طرق عادی، اشاره کرده و میگوید: «من میتوانم (کورمادرزاد) و (مبتلایان به بیماری پیسی) را درمان کنم، و نیز میتوانم به مردگان لباس حیات بپوشانم[۲]، بدیهی است همه این موضوعات مخصوصاً در برابر پزشکان و دانشمندان آن زمان معجزات غیر قابل انکاری بوده است.
در مرحله بعد موضوع خبر دادن از اسرار نهانی مردم را پیش میکشد؛ زیرا معمولاً هرکس در زندگی فردی و شخصی خود اسراری دارد که دیگران از آن آگاه نیستند، اگر کسی بدون هیچگونه سابقه، مثلاً از غذاهایی که خوردهاند یا آنچه را ذخیره کردهاند دقیقاً خبر دهد دلیل بر این است که از یک منبع غیبی الهام گرفته است، مسیح میگوید: «من از این امور آگاهم و به شما خبر میدهم»[۳].[۴]
توطئه قتل مسیح(ع)
یهود، با همکاری بعضی از مسیحیان خیانتکار، تصمیم بر قتل حضرت مسیح گرفتند و خداوند نقشههای آنها را نقش بر آب کرد و پیامبرش را از چنگال آنها رهایی بخشید، خداوند نعمت خود را بر مسیح پیش از وقوع این جریان ذکر میکند، و میگوید: ﴿إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ﴾[۵].
در میان مفسران اسلام به استناد آیه ﴿وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا﴾[۶] معروف است که مسیح کشته نشده و خداوند او را به آسمان برده، خود مسیحیان طبق اناجیل موجود میگویند عیسی کشته شد و دفن گردید، و سپس از میان مردگان برخاست و مدت کوتاهی در زمین بود و بعد به آسمان صعود کرد[۷].[۸]
پدر و مادر
نام و نسب
کنیهها و القاب
فرزندان
شمایل و صفات ظاهری
صفات و ویژگیهای شخصیتی
قوم و محل سکونت
قوم عیسی
سرگذشت تاریخی
نبوت و رسالت
دین حضرت عیسی
امامت و ولایت
علم ویژه الهی
عصمت
فضایل و مناقب
سیره
اصحاب
مخالفان و دشمنان
غیبت و عروج به آسمان
پانویس
- ↑ سوره آل عمران، آیه ۴۹.
- ↑ ﴿وَرَسُولًا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللَّهِ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾ «و به پیامبری به سوی بنی اسرائیل (میفرستد، تا بگوید) که من برای شما نشانهای از پروردگارتان آوردهام؛ من برای شما از گل، (انداموارهای) به گونه پرنده میسازم و در آن میدمم، به اذن خداوند پرندهای خواهد شد و به اذن خداوند نابینای مادرزاد و پیس را شفا خواهم داد و به اذن خداوند مردگان را زنده خواهم کرد و شما را از آنچه میخورید یا در خانه میانبارید آگاه خواهم ساخت، این نشانهای برای شماست اگر مؤمن باشید» سوره آل عمران، آیه ۴۹.
- ↑ آیا این معجزات عجیب است؟ بعضی از مفسران (مانند نویسنده المنار) اصرار دارند که کارهای اعجازآمیز فوق را که قرآن صریحاً برای مسیح ذکر کرده، به نوعی توجیه کنند، مثلاً بگویند عیسی تنها ادعا کرد که من میتوانم به فرمان خدا چنین کار را انجام دهم، ولی عملاً هرگز انجام نداد! در حالیکه اگر فرضاً این احتمال در این آیه قابل گفتگو باشد در آیه ۱۱۰ از سوره مائده هیچگونه قابل قبول نیست؛ زیرا در این آیه صریحاً میگوید یکی از نعمتهای خداوند بر تو (عیسی) این بود که پرندهای از گل میساختی و در آن میدمیدی و به فرمان خدا زنده میشد. به علاوه اسرار و پافشاری در این گونه توجیهات هیچ دلیلی ندارد؛ زیرا اگر منظور انکار اعمال خارقالعادۀ پیامبران باشد قرآن در موارد بسیاری باین موضوع تشریح کرده، و به فرض که یک یا چند مورد را توجیه کنیم، بقیه چه خواهد شد؟ و از این گذشته هنگامی که ما خدا را حاکم بر قوانین طبیعت میدانیم نه محکوم آن چود مانعی دارد که قوانین عادی طبیعت، به فرمان او، در موارد استثنائی تغییر شکل داده، و از طرق غیر عادی حوادثی به وجود آید. و اگر تصور میکنند این موضوع با توحید افعالی خداوند و خالقیت او و نفی شریک سازگار نیست قرآن پاسخ آن را گفته؛ زیرا در همه جا وقوع این حوادث را مشروط به «فرمان خدا» میکند، یعنی هیچکس به اتکاء نیروی خود نمیتواند دست به چنین کارهایی بزند مگر اینکه به فرمان خداوند و استمداد از قدرت بیپایان او باشد و این عین توحید است نه شرک.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، قصههای قرآن، ص۴۳۶.
- ↑ «آنگاه خداوند فرمود: ای عیسی! من تو را بر میگیرم و بسوی خود بالا میبرم» سوره آل عمران، آیه ۵۵.
- ↑ «و (این) گفتارشان که «ما مسیح عیسی فرزند مریم، پیامبر خداوند را کشتیم» در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه بر آنان مشتبه شد و آنان که در این (کار) اختلاف کردند نسبت بدان در تردیدند، هیچ دانشی بدان ندارند، جز پیروی از گمان و به یقین او را نکشت» سوره نساء، آیه ۱۵۷.
- ↑ بعضی از مفسران اسلام (مانند نویسندۀ المنار) معتقدند که مسیح کشته شد و خداوند تنها روح او را به آسمان برد! آنچه لازم است در اینجا به آن توجه کرد این است که: آیه مورد بحث دلالتی بر مرگ عیسی ندارد، گرچه بعضی تصور کردهاند که کلمه «متوفیک» از ماده «وفات» به معنی مرگ است. و لذا چنین میپندارند که این مطلب با عقیدۀ معروف در میان مسلمانان که احادیث آن را نیز تأیید میکند، دائر بر عدم مرگ عیسی و زنده بودن او، منافات دارد در حالیکه چنین نیست. توضیح اینکه مادۀ فوت به معنی از دست رفتن و توفی (بر وزن ترقی) از ماده «وفی» به معنی تکمیل کردن چیزی است و اگر عمل به عهد را وفا میگویند، بخاطر تکمیل کردن و به انجام رسانیدن آن است و نیز به همین دلیل اگر کسی حق خود را به طور کامل از دیگری تحویل بگیرد عرب میگوید: تَوَفّى دَيْنَهُ یعنی طلب خود را بهطور کامل گرفت. در آیات قرآن نیز «توفی»، به معنی گرفتن کراراً استعمال شده است مانند ﴿هُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ﴾ [«و اوست که شبانگاه (در خواب) روان شما را میستاند و میداند که به هنگام روز چه به دست آوردهاید» سوره انعام، آیه ۶۰]. در این مسئله خواب به عنوان «توفی روحی» ذکر شده است. همین معنی در ذیل آیه ۴۲ از سورۀ زمر نیز آمده است و در آیات دیگری از قرآن کلمۀ «توفی» به معنی گرفتن دیده میشود. درست است که «توفی» گاهی به معنی «مرگ» استعمال شده ولی حتی در آنجا حقیقتاً به معنی مرگ، نیست بلکه به معنی «تحویل گرفتن روح» میباشد، و اصولاً در معنی توفی مرگ نیفتاده و مادۀ «فوت» با مادۀ «وفی» به کلی از هم جدا است.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، قصههای قرآن، ص۴۴۶.