صدق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲۲: خط ۲۲:
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==


== جستارهای وابسته ==
==جستارهای وابسته==
{{فهرست اثر}}
{{ستون-شروع|5}}
* [[راستگویی]]
* [[صدق در اراده]]
* [[صدق در دین داری]]
* [[صدق در عزم]]
* [[صدق در نیت]]
* [[صدق در وفای به عزم]]
* [[صدق عملی]]
* [[آثار صدق]]
* [[استمرار در صدق]]
* [[تصدیق صادق]]
* [[ثواب راستگویی]]
* [[جوانمردی]]
* [[دروغ]]
* [[راستگو]]
* [[روایات راستگویی]]
* [[زبان علم]]
* [[ستایش صدق]]
* [[شناخت صدق]]
* [[علایم صدق]]
* [[مراتب صدق]]
* [[مروت]]
* [[هیبت صادق]]
* [[تصدیق صادق]]
* [[ثواب صدق]]
* [[جوانمردی]]
* [[دروغ]]
* [[صادق]]
* [[روایات صدق]]
* [[زبان علم]]
* [[مروت]]
* [[هیبت صادق]]
{{پایان}}
{{پایان}}


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۵۸

مدخل‌های وابسته به این بحث:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل صدق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

صدق یکی از اسباب رستگاری

  • راستیِ صادقان، روز قیامت برای آنان سودمند است و ایشان به رستگاری بزرگ می‌رسند: ﴿قَالَ اللَّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ[۹] بسیاری از مفسران، صدق را در این آیه، صدق در دنیا و معنای آن را عام دانسته‌اند، به گونه‌ای که شامل راستی در گفتار، کردار و اعتقادات حق مانند توحید و نبوت می‌شود[۱۰][۱۱].


پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. نهج البلاغه، حکمت ۴۵۰
  2. نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵
  3. نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
  4. نهج البلاغه، خطبه ۲۱۵
  5. نک: خطبه ۵۶
  6. نهج البلاغه، خطبه ۱۶
  7. نهج البلاغه، خطبه ۸۵
  8. دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 524- 526.
  9. خداوند فرمود: این روزی است که راستگویی راستگویان به آنان سود خواهد داد، آنان بوستان‌هایی خواهند داشت که از بن آنها جویبارها روان است، هماره در آنها جاودانند، خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند؛ این است رستگاری سترگ؛ سوره مائده، آیه: ۱۱۹.
  10. تفسير اثنا عشری، ج ۳، ص ۲۱۲؛ المنیر، ج ۷، ص ۱۲۳؛ المیزان، ج ۶، ص ۲۵۱.
  11. یوسف‌زاده، حسین علی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۳، ص ۶۱۰ - ۶۲۰.