عزت نفس: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۰۷

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

مدخل‌های وابسته به این بحث:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل عزت نفس (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

عزت نفس (Self-Esteem) مفهومی است که به ادراک فرد از ارزش شخصی و به تعبیر بهتر، "خود ارزش‌مندی" اشاره دارد. این ادراک، همان ارزش‌یابی عاطفی شخص نسبت به خود است که معمولاً بر اساس ویژگی‌های مثبت و منفی سنجیده می‌شود. برخی از روان‌شناسان گفته‌اند: "عزت نفس، چگونگی احساس ما درباره خودمان است و می‌توان گفت کلید رفتار فرد است”^[۱] و به "قضاوت شخصی فرد از ارزش خود" نیز تعریف شده است^[۲].

مفهوم‌شناسی عزت نفس

در معنای لغوی "عزت"، قوّت و صلابت و شکست‌ناپذیری نهفته است^[۳]؛ "عزت نفس" نیز دارای همین مفهوم می‌باشد و در آن حفظ آبرو، عدم کرنش و دریوزگی در برابر زور و زر، لحاظ شده که بالاترین نوع شکست ناپذیری و صلابت و قدرت است. جوهر عزت نفس به عنوان خُلق و خوی برتر، ابتدا در جان و روح انسان جوانه می‌زند و شخصیتی را تربیت می‌کند که در مقابله با وسوسه‌ها و معاصی، موفق و در برابر شان سازش ناپذیر است و در مرحله بعد او را از خضوع و سازش و خودباختگی در برابر ستم و بی عدالتی و هر آلودگی دیگر باز می‎دارد. چنان که امام علی(ع) فرمود: «الْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ»؛ نفس مؤمن از سنگ خارا سخت‌تر است^[۴]. هیچ چیز مانند فقدان عزت نفس، آدمی را مستعدّ تباهی نمی‌سازد زیرا وقتی ذلت بر وجود فرد حاکم شد، او را آماده پذیرش هر خواری و پستی و به تعبیر اقبال لاهوری، "بندگی آدم" می‌کند؛ کاری که حتی حیوانات هم در مقابل هم‌نوع خود نمی‌کنند.بنابراین، ریشه همه ناهنجاری‌ها و تباه‌گری‌ها در ذلت نفس است؛ حتی مبتلا شدن به تکبر، خودپسندی و گردن‌کشی به سبب پستی و حقارتی است که متکبر در خود احساس می‌کند^[۵]، و حتی نفاق که هلاک‌کننده‌ترین بیماری دل است، ریشه در ذلت نفس دارد. انسان تا احساس حقارت و پستی نکند، نفاق و ریا نمی‌کند، امام علی(ع) فرمود: «نِفَاقُ الْمَرْءِ مِنْ ذُلٍّ يَجِدُهُ فِي نَفْسِهِ»؛ دو روییِ آدمی از ذلّتی است که در خود می‌یابد^[۶].
عزت نفس به معنای بازتاب ارزیابی یا برآورد یک فرد از ارزش‌های خود است؛ به عبارت دیگر، باور و اعتقادی است که فرد، درباره ارزش و اهمیت خود دارد. در علم روان‌شناسی از عزت‌نفس با عنوان "حرمت خود" یاد می‌شود. عزت نفس یکی از عوامل تعیین‌کنندۀ رفتار در انسان به‌شمار می‌آید. در حقیقت برداشت و قضاوتی که افراد از خود دارند تعیین‌کنندۀ چگونگی برخورد آنها با مسائل مختلف است؛ به‌گونه‌ای که یکی از ملاک‌های شخص سالم، داشتن عزت نفس و احترام به خود است و بالا بودن آن می‌تواند از بسیاری ناراحتی‌ها و بیماری‌های روانی جلوگیری کند و فردی که عزت نفس پایین دارد و برای خود ارزش و احترامی قائل نیست، ممکن است به انزوا، گوشه‌گیری یا پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی دچار شود^[۷].
مجموعه هزاران برداشت، ارزیابی و تجربه‌ای که فرد از خود دارد، باعث می‌شود نسبت به خود احساس خوشایند، ارزشمند بودن یا برعکس آن را داشته باشد که در انسان منتظر به دلیل اتصال به انسان کامل یعنی حضرت مهدی(ع) به کامل‌ترین وجه نمود پیدا می‌کند و این آثار عمیقی بر بهداشت روانی و سلامت جسم و رفتار اجتماعی انسان‌ها دارد. بنابراین، عزت نفس را می‌توان مجموعه‌ای از افکار، احساسات، عواطف و تجربه‌ها تصور کرد که در فرآیند زندگی اجتماعی شکل می‌گیرند^[۸].

ارزش و جایگاه عزت نفس

قرآن کریم از نفس به عنوان بزرگ‌ترین سرمایه آدمی یاد می‌کند و نفس را آن‌قدر ارزشمند می‌داند که اگر معامله‌ای صورت گیرد جز با پروردگار عالم نباشد: ﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ﴾^[۹]. رسول خدا(ص) درباره عزت و کرامت نفس می‌فرماید: «اطْلُبُوا الْحَوَائِجَ بِعِزَّةِ الْأَنْفُسِ»؛ درخواست‌های‌تان را همراه با حفظ عزت نفس‌تان مطرح نمایید^[۱۰]. امام علی(ع) نیز خطاب به فرزندش می‌فرماید: «وَ أَكْرِمْ نَفْسَكَ عَنْ كُلِّ دَنِيَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْكَ إِلَى الرَّغَائِبِ فَإِنَّكَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِكَ عِوَضاً وَ لَا تَكُنْ عَبْدَ غَيْرِكَ وَ قَدْ جَعَلَكَ اللَّهُ حُرّاً»؛ نفس خود را از هرگونه پستی بازدار هرچند تو را به اهدافت برساند؛ زیرا نمی‌توانی به اندازه آبرویی که از دست می‌دهی به دست آوری. بنده دیگری مباش که خداوند تو را از او آفریده است^[۱۱].
اسلام در هیچ موردی به مؤمن اجازه نداده است که از عزت نفس خود بگذرد و دست بردارد، بلکه تأکید نموده است که مؤمن در جریان زندگی برای حفظ دین خود همواره چون کوه با استقامت و پر صلابت باشد، چنان‌که امام صادق(ع) فرمود: «إِنَّ اللَّهَ فَوَّضَ إِلَى الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ كُلَّهَا وَ لَمْ يُفَوِّضْ إِلَيْهِ أَنْ يَكُونَ ذَلِيلًا أَ مَا تَسْمَعُ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ ﴿وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ﴾^[۱۲] فَالْمُؤْمِنُ يَكُونُ عَزِيزاً وَ لَا يَكُونُ ذَلِيلًا قَالَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعَزُّ مِنَ الْجَبَلِ لِأَنَّ الْجَبَلَ يُسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْمَعَاوِلِ وَ الْمُؤْمِنَ لَا يُسْتَقَلُّ مِنْ دِينِهِ بِشَيْءٍ»؛ خداوند اختیار همه کارها را به مؤمن داده، اما این اختیار را به او نداده است که ذلیل باشد. مگر نشنیده‌ای که خدای تعالی می‌فرماید: "عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنین است"؟ پس، مؤمن عزیز است و ذلیل نیست. [در ادامه] فرمودند: مؤمن از کوه محکم‌تر است، زیرا از کوه با ضربات تیشه کم می‌شود اما با هیچ وسیله‌ای از دین مؤمن نمی‌توان کاست^[۱۳].

ضرورت عزت نفس

اقسام عزت نفس

مراتب عزت نفس

ویژگی‌ها و شرایط عزت نفس

خاستگاه عزت نفس(اسباب و عوامل عزت نفس)

راه کسب عزت نفس

موانع عزت نفس

نشانه‌های عزت نفس

فواید و کارکردهای عزت نفس

عزت نفس عامل حرکت

گستره عزت نفس

عواقب نبود عزت نفس

متعلق عزت نفس

امور عادی و دنیوی

امور معنوی و الهی

عزت نفس و مهدویت

احساس عزت نفس در سایه انتظار ظهور

گستره عزت نفس در مکتب انتظار

عزت نفس یکی از دستاوردهای دولت مهدوی

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ Carson I. Benner V. and Arnold E.N., (۱۹۹۶), Mental Health Nursing, the Nurse Patient Journey, W.B. Saunders Company.
↑ نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۲.
↑ نهج البلاغه، حکمت۳۳۳.
↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۳۱۲.
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، ج۱۲، ص۳۴۳.
↑ نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
↑ ر.ک: سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش، ص۱۱۳.
↑ «و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.
↑ نهج الفصاحة، حدیث ۳۲۵.
↑ نهج البلاغة، نامه ۳۱، ص۴۰۱.
↑ «فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است» سوره منافقون، آیه ۸.
↑ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۷۹، ح۳۶۷.

[1] Carson I. Benner V. and Arnold E.N., (۱۹۹۶), Mental Health Nursing, the Nurse Patient Journey, W.B. Saunders Company.

[2] نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[3] راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۲.

[4] نهج البلاغه، حکمت۳۳۳.

[5] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۳۱۲.

[6] محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، ج۱۲، ص۳۴۳.

[7] نظری شاری، عبدالله، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.

[8] ر.ک: سبحانی‌نیا، محمد، مهدویت و آرامش، ص۱۱۳.

[9] «و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.

[10] نهج الفصاحة، حدیث ۳۲۵.

[11] نهج البلاغة، نامه ۳۱، ص۴۰۱.

[12] «فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است» سوره منافقون، آیه ۸.

[13] تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۷۹، ح۳۶۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
+*عزت نفس (Self-Esteem) مفهومی است که به [[ادراک]] [[فرد]] از [[ارزش]] شخصی و به تعبیر بهتر، "خود ارزش‌مندی" اشاره دارد. این [[ادراک]]، همان ارزش‌یابی [[عاطفی]] شخص نسبت به خود است که معمولاً بر اساس ویژگی‌های مثبت و منفی سنجیده می‌شود. برخی از [[روان‌شناسان]] گفته‌اند: "عزت نفس، چگونگی [[احساس]] ما درباره خودمان است و می‌توان گفت کلید [[رفتار]] [[فرد]] است”<ref>Carson I. Benner V. and Arnold E.N., (۱۹۹۶), Mental Health Nursing, the Nurse Patient Journey, W.B. Saunders Company.</ref>  و به "[[قضاوت]] شخصی [[فرد]] از [[ارزش]] خود" نیز تعریف شده است<ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.
 ==مفهوم‌شناسی عزت نفس==
 *در معنای لغوی "[[عزت]]"، [[قوّت]] و [[صلابت]] و شکست‌ناپذیری نهفته است<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۲.</ref>؛ "[[عزت نفس]]" نیز دارای همین مفهوم می‌باشد و در آن [[حفظ]] [[آبرو]]، عدم [[کرنش]] و دریوزگی در برابر [[زور]] و زر، لحاظ شده که بالاترین نوع [[شکست]] ناپذیری و [[صلابت]] و [[قدرت]] است. جوهر [[عزت نفس]] به عنوان [[خُلق و خوی]] [[برتر]]، ابتدا در [[جان]] و [[روح انسان]] جوانه می‌زند و شخصیتی را [[تربیت]] می‌کند که در مقابله با وسوسه‌ها و [[معاصی]]، موفق و در برابر شان [[سازش]] ناپذیر است و در مرحله بعد او را از [[خضوع]] و [[سازش]] و خودباختگی در برابر [[ستم]] و [[بی عدالتی]] و هر [[آلودگی]] دیگر باز می‎دارد. چنان که [[امام علی]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|الْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ}}؛ نفس [[مؤمن]] از سنگ خارا سخت‌تر است<ref>نهج البلاغه، حکمت۳۳۳.</ref>. هیچ چیز مانند فقدان [[عزت نفس]]، [[آدمی]] را مستعدّ [[تباهی]] نمی‌سازد زیرا وقتی [[ذلت]] بر وجود [[فرد]] [[حاکم]] شد، او را آماده [[پذیرش]] هر [[خواری]] و [[پستی]] و به تعبیر [[اقبال لاهوری]]، "[[بندگی]] [[آدم]]" می‌کند؛ کاری که حتی حیوانات هم در مقابل هم‌نوع خود نمی‌کنند.بنابراین، ریشه همه [[ناهنجاری‌ها]] و تباه‌گری‌ها در [[ذلت نفس]] است؛ حتی [[مبتلا]] شدن به [[تکبر]]، [[خودپسندی]] و [[گردن‌کشی]] به سبب [[پستی]] و حقارتی است که [[متکبر]] در خود [[احساس]] می‌کند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۳۱۲.</ref>، و حتی [[نفاق]] که هلاک‌کننده‌ترین [[بیماری]] [[دل]] است، ریشه در [[ذلت نفس]] دارد. [[انسان]] تا [[احساس]] [[حقارت]] و [[پستی]] نکند، [[نفاق]] و [[ریا]] نمی‌کند، [[امام علی]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|نِفَاقُ الْمَرْءِ مِنْ ذُلٍّ يَجِدُهُ فِي نَفْسِهِ}}؛ دو روییِ [[آدمی]] از ذلّتی است که در خود می‌یابد<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، ج۱۲، ص۳۴۳.</ref>.