اولین مسلمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اولین مسلمان در قرآن]] - [[اولین مسلمان در حدیث]] - [[اولین مسلمان در کلام اسلامی]] - [[اولین مسلمان در معارف و سیره رضوی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۰۹
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
اولین مسلمان در قرآن - اولین مسلمان در حدیث - اولین مسلمان در کلام اسلامی - اولین مسلمان در معارف و سیره رضوی
از افتخارات و فضایل امیر المؤمنین(ع) آن است که اولین مسلمان از مردان بود و پیشتازی و سابقۀ در ایمان داشت[۱].
مقدمه
- اولین پیشتاز در ایمان معنی دین، تجسّم ایمان این فضیلت هم در احادیث پیامبر خدا آمده است: علیّ أوّل من آمن بی و صدّقنی و أوّل من أسلم علیّ بن أبی طالب[۲] و هم از زبان خود علی(ع)، چه در احادیث آن حضرت، چه در اشعارش: سبقتکم إلی الإسلام طرّا غلاما ما بلغت أوان حلمی[۳]؛ صدّقته و جمیع النّاس فی بهم من الضلالة و الإشراک و النّکد[۴] که در بیت اول اشاره به اسلام آوردن پیش از همه و قبل از سنّ بلوغ دارد و در دوم، تصدیق نبوت پیامبر، در زمانی‌که همه مردم در گمراهی و شرک بودند. در احادیث متعددی است که سنّ آن حضرت هنگام مسلمان شدن ده سال بود. خود او فرموده است که پیامبر خدا(ص) روز دوشنبه مبعوث شد و من سه‌شنبه مسلمان شدم: بعث النّبیّ(ص) یوم الإثنین و أسلمت یوم الثلثاء[۵]. ابن عباس نقل کرده که آیۀ ﴿وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ...﴾[۶] دربارۀ امیر المؤمنین نازل شده است، او در ایمان بر همه سبقت جست و به دو قبله نماز خواند و در دو بیعت شرکت داشت: نزلت فی أمیر المؤمنین(ع) سبق النّاس کلّهم بالإیمان و صلّی القبلتین و بایع البیعتین[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۰۹.
- ↑ مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۲ ص ۶، فضائل الخمسه، ج ۱ ص ۱۷۸
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۴ ص ۱۲۲.
- ↑ مناقب، ج ۲ ص ۷
- ↑ مناقب، ج ۲ ص ۷، نیز بحار الانوار، ج ۳۸ ص ۲۰۳
- ↑ توبه /۱۰۰
- ↑ بحار الانوار، ج ۳۸ ص ۲۰۵
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۱۰۹.