الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[ چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیبشناسی مهدویت شمردهاند؟]]'''</big></div> | ||
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخها و دیدگاههای متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده میشود:"> | <gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخها و دیدگاههای متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده میشود:"> | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
پرونده: | پرونده:11434.jpg|''[[محمد صابر جعفری|جعفری]]''|link=محمد صابر جعفری | ||
پرونده: | پرونده:858395.jpg||''[[یحیی صالحنیا|صالحنیا]]''|link=یحیی صالحنیا | ||
پرونده: | پرونده:137949.jpg||75px|''[[سید محمد میرتبار|میرتبار]]''|link=سید محمد میرتبار | ||
پرونده: | پرونده:13681275.jpg|''[[غلام رسول محسنی ارزگانی|محسنی ارزگانی]]''|link=غلام رسول محسنی ارزگانی | ||
پرونده: | پرونده:137982.jpg|''[[محمد علی کریمی|کریمی]]''|link=محمد علی کریمی | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
</gallery> | </gallery> | ||
مسئلۀ [[مهدی موعود]] و [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] او، از امور قطعی و انکارناپذیر است. از ابتدای قرن اول هجری، سوءاستفاده از این نام آغاز شد و در هر عصری عدهای به [[دروغ]]، [[ادعای مهدویت]] کردند یا دیگران چنین نسبتی به آنان داده و بدین وسیله فرقههایی ایجاد کردهاند. | |||
ادعاهای افرادِ مدعی [[مهدویت]] به صورتهای متفاوتی ارائه شده است: | |||
# [[مهدویت]]: بعضی از این [[دروغگویان]] مدعی [[مهدویت]] شده و خود را «[[مهدی]]» میدانستند و بهدنبال آن، فرقهای [[انحرافی]] را بنیان نهادهاند که بسیاری از آنها با پشتیبانی [[استعمار]] به وجود آمده است. اینگونه ادعاها، اندیشه و [[اعتقاد]] [[مردم]] را به [[مهدی]] و مهدیباوری متزلزل نموده، وسیلۀ [[تفرقه]] و پراکندگی میگردند. بعضی به انگیزه [[ریاستطلبی]] و مقام شکل گرفته و بعضی دیگر به [[طمع]] منافع [[مالی]] [[شیعه]] به وجود آمده و گروهی دیگر به تحریک استعمارگران و دسیسههای [[سیاسی]] امکان وجود یافتهاند. وضعیت سخت [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] زمینۀ پذیرش هرگونه ادعای [[نجات]] که با کمترین [[آیندهنگری]] و [[عقلانیت]] ارائه شود را به وجود میآورد. کوته [[فکری]] و عدم [[بصیرت]] کافی به [[دین]] و آموزههای مأثور از [[معصومان]]{{ع}} عامل مهمی در به ثمر رسیدن این تحرکات محسوب میشود که اگر با [[سکوت]] اندیشهورزان و علمای آگاه به زمان توأم گردد، آسیبهای جبرانناپذیری را به [[اندیشه]] [[انتظار]] وارد میسازد. | |||
# [[نیابت خاصه]]، [[وکالت]]، [[بابیت]]: افرادی به [[دروغ]] ادعا کردهاند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به [مقام [[نیابت خاص]] رسیدهاند که هر موقع بخواهند میتوانند [[امام]] را ببینند، [[مشکلات]] به واسطۀ آنان حل میشود، آنها واسطه و باب میان [[مردم]] و [[امام]] هستند، پیامی را از [[امام]] آوردهاند یا پیامی را برای [[امام]] میبرند. این ادعا در حالی است که [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرین نامۀ خود به [[نایب چهارم]]، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از [[دنیا خواهی]] رفت. کارهایت را سامان ده و درباره [[جانشینی]] از خود، به هیچ کس [[وصیت]] نکن که [[غیبت]] کامل فرارسیده است... و در [[آینده]] بعضی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] (و ارتباط با من) میکنند. [[آگاه]] باشید که هر کس قبل از [[خروج سفیانی]] و صیحۀ (آسمانی) [[ادعای مشاهده]] داشته باشد، [[دروغگو]] است». | |||
# [[نیابت عامه]]: در این نوع از [[نیابت]]، عدهای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و [[فقها]] و... معرفی میکنند. | |||
برخی پیامدهای چنین ادعاهایی عبارتاند از: [[گمراهی]] [[مردم]]؛ دوری از مسیر [[اهل بیت]]{{ع}}؛ به [[بازی]] گرفته شدن [[دین]]؛ [[اختلافات]] [[دینی]]، در اثر متابعت از فرقههای انحرافی؛ پراکندگی افراد و عدم [[وحدت]] در سایه [[رهبری]] واحد؛ شکستپذیر بودن در مقابل [[دشمن]]. | |||
خاستگاهِ ادعاهای اینچنینی موارد متفاوتی است که هر کدام سزاوار بررسی و تدقیقهای بیشتری است، اما بهطور [[اجمال]] موارد زیر را میتوان بهعنوان خاستگاه و منشأ پیدایش چنین ادعاهایی دانست: [[مشکلات]] [[روحی]] و روانی؛ عقده خودکمبینی؛ [[هوی و هوس]] و خواستههای [[دنیوی]] و جاه و مقام؛ [[جهل]] و ناآگاهی؛ [[سکوت]] اندیشمندان و [[عالمان]] یا به موقع و مناسب تصمیم نگرفتن. | |||
<div class="readmoreButton">[[چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیبشناسی مهدویت شمردهاند؟(پرسش)|'''ادامه''']]</div> | |||
<div class="readmoreButton">[[ |
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۳
مسئلۀ مهدی موعود و قیام و انقلاب جهانی او، از امور قطعی و انکارناپذیر است. از ابتدای قرن اول هجری، سوءاستفاده از این نام آغاز شد و در هر عصری عدهای به دروغ، ادعای مهدویت کردند یا دیگران چنین نسبتی به آنان داده و بدین وسیله فرقههایی ایجاد کردهاند.
ادعاهای افرادِ مدعی مهدویت به صورتهای متفاوتی ارائه شده است:
- مهدویت: بعضی از این دروغگویان مدعی مهدویت شده و خود را «مهدی» میدانستند و بهدنبال آن، فرقهای انحرافی را بنیان نهادهاند که بسیاری از آنها با پشتیبانی استعمار به وجود آمده است. اینگونه ادعاها، اندیشه و اعتقاد مردم را به مهدی و مهدیباوری متزلزل نموده، وسیلۀ تفرقه و پراکندگی میگردند. بعضی به انگیزه ریاستطلبی و مقام شکل گرفته و بعضی دیگر به طمع منافع مالی شیعه به وجود آمده و گروهی دیگر به تحریک استعمارگران و دسیسههای سیاسی امکان وجود یافتهاند. وضعیت سخت اقتصادی و سیاسی زمینۀ پذیرش هرگونه ادعای نجات که با کمترین آیندهنگری و عقلانیت ارائه شود را به وجود میآورد. کوته فکری و عدم بصیرت کافی به دین و آموزههای مأثور از معصومان(ع) عامل مهمی در به ثمر رسیدن این تحرکات محسوب میشود که اگر با سکوت اندیشهورزان و علمای آگاه به زمان توأم گردد، آسیبهای جبرانناپذیری را به اندیشه انتظار وارد میسازد.
- نیابت خاصه، وکالت، بابیت: افرادی به دروغ ادعا کردهاند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به [مقام نیابت خاص رسیدهاند که هر موقع بخواهند میتوانند امام را ببینند، مشکلات به واسطۀ آنان حل میشود، آنها واسطه و باب میان مردم و امام هستند، پیامی را از امام آوردهاند یا پیامی را برای امام میبرند. این ادعا در حالی است که امام مهدی(ع) در آخرین نامۀ خود به نایب چهارم، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهی رفت. کارهایت را سامان ده و درباره جانشینی از خود، به هیچ کس وصیت نکن که غیبت کامل فرارسیده است... و در آینده بعضی از شیعیان من ادعای مشاهده (و ارتباط با من) میکنند. آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحۀ (آسمانی) ادعای مشاهده داشته باشد، دروغگو است».
- نیابت عامه: در این نوع از نیابت، عدهای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و فقها و... معرفی میکنند.
برخی پیامدهای چنین ادعاهایی عبارتاند از: گمراهی مردم؛ دوری از مسیر اهل بیت(ع)؛ به بازی گرفته شدن دین؛ اختلافات دینی، در اثر متابعت از فرقههای انحرافی؛ پراکندگی افراد و عدم وحدت در سایه رهبری واحد؛ شکستپذیر بودن در مقابل دشمن.
خاستگاهِ ادعاهای اینچنینی موارد متفاوتی است که هر کدام سزاوار بررسی و تدقیقهای بیشتری است، اما بهطور اجمال موارد زیر را میتوان بهعنوان خاستگاه و منشأ پیدایش چنین ادعاهایی دانست: مشکلات روحی و روانی؛ عقده خودکمبینی؛ هوی و هوس و خواستههای دنیوی و جاه و مقام؛ جهل و ناآگاهی؛ سکوت اندیشمندان و عالمان یا به موقع و مناسب تصمیم نگرفتن.