حکم بن عمرو غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه پیامبر' به 'رده:اصحاب پیامبر') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حکم بن عمرو غفاری در تاریخ اسلامی]] - [[حکم بن عمرو غفاری در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۴
حکم بن عمرو غفاری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حکم بن عمرو غفاری در تاریخ اسلامی - حکم بن عمرو غفاری در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نام و نسب او حکم بن عمرو بن مجد بن حذیم الضمری است. به او حکم بن أقرع نیز گفته‌اند. او برادر رافع بن عمرو غفاری است. حکم از قبیله ثعلبة بن ملیل، برادر غفار، مشهور به طایفه غفار است [۱].
او از یاران باوفای پیامبر اسلام(ص)، و دارای عقیده‌ای ثابت و دینی محکم و استوار بود که در عمل به وظایف دینی از هیچ قدرتی نمی‌هراسید. حکم این پایداری را از یک جمله از سخنان پیامبر اسلام(ص) به دست آورده بود. هنگامی که او به حکومت خراسان منصوب شد، عمران بن حصین که یکی از دوستان قدیمی او بود، در دار الحکومه و بصره برای خداحافظی پیش حکم آمد و به او گفت: "می‌دانی برای چه به ملاقات تو آمدم؟ فقط برای این که این جمله از گفتار پیامبر(ص) را یادآوری کنم و آن این است: یاد داری زمانی که به رسول خدا(ص) گفتند: یکی از سرداران به سربازی گفت: برخیز و در میان آتش برو و آن سر باز ابتدا خواست اطاعت کند ولی نافرمانی کرد و نرفت. پیامبر(ص) در این باره فرمود: "اگر داخل آتش رفته بود، جهنمی می‌شد؛ در نافرمانی از خدا از هیچ بندهای نباید اطاعت کرد"[۲].[۳]
حکم؛ والی خراسان
سرانجام حکم
جستارهای وابسته
- رافع بن عمرو غفاری (برادر)
منابع
پانویس
- ↑ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۳۵۶؛ معجم الصحابه، ابن قانع، ج۴، ص۱۶۰.
- ↑ «لاَ طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ اَلْخَالِقِ»؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۵۱۷.
- ↑ جوان هوشیار، جعفر، مقاله «حکم بن عمرو غفاری»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۴۰۴.