ام‌الکتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۲: خط ۱۲:
"[[لوح محفوظ]]" را "[[ام الکتاب]]" نامیده‌اند، چرا که این [[لوح]] ریشۀ تمامی [[کتاب‌های آسمانی]] است و همه‌ کتاب‌های‌ آسمانی‌ از آن [[استنتاج]] می‌شوند. باید دانست دو نوع [[لوح]] وجود دارد، "[[لوح محفوظ]]" که از آن به "[[ام الکتاب]]"، "[[کتاب مبین]]" و "[[کتاب مکنون]]" هم تعبیر می‌شود و "[[لوح محو و اثبات]]". حوادث [[جهان هستی]] دو مرحله دارند، مرحله قطعیت که هیچ‌گونه دگرگونی در آن راه ندارد؛ در لسان [[آیات]] و [[روایات]] حوادث این مرحله در "[[ام الکتاب]]" یا "[[لوح محفوظ]]" [[ثبت]] شده است. این کتاب از دسترس انسان‌های عادی خارج است و بنابر برخی [[تفاسیر]] تنها برخی از اولیای [[خداوند]] به تناسب [[جایگاه]] و [[منزلت]] خود می‌توانند به آن دسترسی داشته و به علومی ویژه دست یابند که افراد عادی از آن بی‌بهره‌‌اند و "مرحلۀ غیر قطعی" است، یا به تعبیر دیگر "مرحله مشروط"، در این مرحله شخص از علل حوادث [[آگاه]] است، اما ممکن است تمام شرائط و موانع آن نزد او روشن نباشد، لذا نمی‌تواند به طور قطع از وقوع حوادث خبر دهد، اما به طور مشروط می‌تواند و این همان چیزی است که در لسان [[آیات]] و [[روایات]] از آن تعبیر به "[[لوح محو و اثبات]]" شده است<ref>ر.ک: [[محمد منصورنژاد|منصورنژاد، محمد]]، [[وحی ۱ (مقاله)|وحی]]، ص ۵؛ [[سید محمد ضیاءآبادی|ضیاءآبادی، سید محمد]]، تفسیر سورۀ ابراهیم، وبگاه دائرة المعارف ظهور؛ [[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، تفسیر و مفسران، ۲۹۳؛ [[مجتبی مطهری|مطهری، مجتبی]]، [[علم لدنی (مقاله)|علم لدنی]]، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، ش ۳، ص ۷۵؛ [[محسن غرویان|غرویان، محسن]]، [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[محمد رضا غلامی|غلامی، محمد رضا]]، [[بحثی مبسوط در آموزش عقاید (کتاب)|بحثی مبسوط در آموزش عقاید]]، ص ۴۳؛ [[سید علی هاشمی (زاده ۱۳۵۲)|هاشمی، سید علی]]، [[جایگاه امامت از دیدگاه اصحاب ائمه (پایان‌نامه)|جایگاه امامت از دیدگاه اصحاب ائمه]]، </ref>.
"[[لوح محفوظ]]" را "[[ام الکتاب]]" نامیده‌اند، چرا که این [[لوح]] ریشۀ تمامی [[کتاب‌های آسمانی]] است و همه‌ کتاب‌های‌ آسمانی‌ از آن [[استنتاج]] می‌شوند. باید دانست دو نوع [[لوح]] وجود دارد، "[[لوح محفوظ]]" که از آن به "[[ام الکتاب]]"، "[[کتاب مبین]]" و "[[کتاب مکنون]]" هم تعبیر می‌شود و "[[لوح محو و اثبات]]". حوادث [[جهان هستی]] دو مرحله دارند، مرحله قطعیت که هیچ‌گونه دگرگونی در آن راه ندارد؛ در لسان [[آیات]] و [[روایات]] حوادث این مرحله در "[[ام الکتاب]]" یا "[[لوح محفوظ]]" [[ثبت]] شده است. این کتاب از دسترس انسان‌های عادی خارج است و بنابر برخی [[تفاسیر]] تنها برخی از اولیای [[خداوند]] به تناسب [[جایگاه]] و [[منزلت]] خود می‌توانند به آن دسترسی داشته و به علومی ویژه دست یابند که افراد عادی از آن بی‌بهره‌‌اند و "مرحلۀ غیر قطعی" است، یا به تعبیر دیگر "مرحله مشروط"، در این مرحله شخص از علل حوادث [[آگاه]] است، اما ممکن است تمام شرائط و موانع آن نزد او روشن نباشد، لذا نمی‌تواند به طور قطع از وقوع حوادث خبر دهد، اما به طور مشروط می‌تواند و این همان چیزی است که در لسان [[آیات]] و [[روایات]] از آن تعبیر به "[[لوح محو و اثبات]]" شده است<ref>ر.ک: [[محمد منصورنژاد|منصورنژاد، محمد]]، [[وحی ۱ (مقاله)|وحی]]، ص ۵؛ [[سید محمد ضیاءآبادی|ضیاءآبادی، سید محمد]]، تفسیر سورۀ ابراهیم، وبگاه دائرة المعارف ظهور؛ [[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، تفسیر و مفسران، ۲۹۳؛ [[مجتبی مطهری|مطهری، مجتبی]]، [[علم لدنی (مقاله)|علم لدنی]]، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، ش ۳، ص ۷۵؛ [[محسن غرویان|غرویان، محسن]]، [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[محمد رضا غلامی|غلامی، محمد رضا]]، [[بحثی مبسوط در آموزش عقاید (کتاب)|بحثی مبسوط در آموزش عقاید]]، ص ۴۳؛ [[سید علی هاشمی (زاده ۱۳۵۲)|هاشمی، سید علی]]، [[جایگاه امامت از دیدگاه اصحاب ائمه (پایان‌نامه)|جایگاه امامت از دیدگاه اصحاب ائمه]]، </ref>.


ذیل آیۀ {{متن قرآن|وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref>«و بی‌گمان آن نزد ما در اصل  کتاب، فرازمندی فرزانه است» سوره زخرف، آیه ۴.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}} در رابطه با لوح محفوظ و [[علم خداوند]] می‌‌فرمایند: "هر امری را که خداوند [[اراده]] می‌کند، قبل از ایجاد آن در علمش موجود است. هیچ چیزی وجود پیدا نمی‌کند جز اینکه قبل از آن در [[علم الهی]] موجود بوده است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ یُقَدِّمُ مَا یَشَاءُ وَ یُؤَخِّرُ مَا یَشَاءُ وَ یَمْحُو مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ مَا یَشَاءُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ وَ قَالَ فَکُلُّ أَمْرٍ یُرِیدُهُ اللَّهُ فَهُوَ فِی عِلْمِهِ قَبْلَ أَنْ یَصْنَعَهُ لَیْسَ شَیْ‏ءٌ یَبْدُو لَهُ إِلَّا وَ قَدْ کَانَ فِی عِلْمِهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَبْدُو لَهُ مِنْ جَهْلٍ}}؛ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۱.</ref>.<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، تفسیر و مفسران، ج۱، ص۴۶.</ref>
ذیل آیۀ {{متن قرآن|وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref>«و بی‌گمان آن نزد ما در اصل  کتاب، فرازمندی فرزانه است» سوره زخرف، آیه ۴.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}} در رابطه با لوح محفوظ و [[علم خداوند]] می‌‌فرمایند: "هر امری را که خداوند [[اراده]] می‌کند، قبل از ایجاد آن در علمش موجود است. هیچ چیزی وجود پیدا نمی‌کند جز اینکه قبل از آن در [[علم الهی]] موجود بوده است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ یُقَدِّمُ مَا یَشَاءُ وَ یُؤَخِّرُ مَا یَشَاءُ وَ یَمْحُو مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ مَا یَشَاءُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ وَ قَالَ فَکُلُّ أَمْرٍ یُرِیدُهُ اللَّهُ فَهُوَ فِی عِلْمِهِ قَبْلَ أَنْ یَصْنَعَهُ لَیْسَ شَیْ‏ءٌ یَبْدُو لَهُ إِلَّا وَ قَدْ کَانَ فِی عِلْمِهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَبْدُو لَهُ مِنْ جَهْلٍ}}؛ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۱.</ref><ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، تفسیر و مفسران، ج۱، ص۴۶.</ref>


تفاوت [[علم خداوند]] با [[علوم]] [[انبیاء]] و [[اولیاء]] در اینجا [[ظاهر]] می‌شود، یعنی علاوه بر اینکه علم خداوند ذاتی و مستقل است و [[علم معصومین]] اکتسابی و غیرمستقل، یکی جنبه قطعیت دارد و دیگری ندارد. از این رو اگر کسی به [[لوح محفوظ]] [[دست]] یابد و از آن [[آگاه]] گردد، گویا بر همه چیز [[عالم]] آگاه گشته است<ref>ر.ک: [[محسن غرویان|غرویان، محسن]]، [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[محمد رضا غلامی|غلامی، محمد رضا]]، [[بحثی مبسوط در آموزش عقاید (کتاب)|بحثی مبسوط در آموزش عقاید]]، ص۴۳؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۵.</ref>.
تفاوت [[علم خداوند]] با [[علوم]] [[انبیاء]] و [[اولیاء]] در اینجا [[ظاهر]] می‌شود، یعنی علاوه بر اینکه علم خداوند ذاتی و مستقل است و [[علم معصومین]] اکتسابی و غیرمستقل، یکی جنبه قطعیت دارد و دیگری ندارد. از این رو اگر کسی به [[لوح محفوظ]] [[دست]] یابد و از آن [[آگاه]] گردد، گویا بر همه چیز [[عالم]] آگاه گشته است<ref>ر.ک: [[محسن غرویان|غرویان، محسن]]، [[سید محمد حسین میرباقری|میرباقری، سید محمد حسین]]، [[محمد رضا غلامی|غلامی، محمد رضا]]، [[بحثی مبسوط در آموزش عقاید (کتاب)|بحثی مبسوط در آموزش عقاید]]، ص۴۳؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۲۵.</ref>.


=="ام الکتاب" در [[قرآن]]==
==ام الکتاب" در [[قرآن]]==
این واژه سه‌بار در [[آیات]] {{متن قرآن|هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ}}<ref>اوست که این کتاب را بر تو فرو فرستاد؛ برخی از آن، آیات استواراند، که بنیاد این کتاب‌اند و برخی دیگر آیات چند رویه‌اند؛ سوره آل عمران، آیه ۷</ref>؛ {{متن قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref> خداوند هر چه را بخواهد از لوح محفوظ پاک می‌کند و یا در آن می‌نویسد و لوح محفوظ نزد اوست؛ سوره رعد، آیه ۳۹.</ref> و {{متن قرآن|وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref>و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۴.</ref> آمده است.
این واژه سه‌بار در [[آیات]] {{متن قرآن|هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ}}<ref>اوست که این کتاب را بر تو فرو فرستاد؛ برخی از آن، آیات استواراند، که بنیاد این کتاب‌اند و برخی دیگر آیات چند رویه‌اند؛ سوره آل عمران، آیه ۷</ref>؛ {{متن قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref> خداوند هر چه را بخواهد از لوح محفوظ پاک می‌کند و یا در آن می‌نویسد و لوح محفوظ نزد اوست؛ سوره رعد، آیه ۳۹.</ref> و {{متن قرآن|وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref>و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۴.</ref> آمده است.


این ترکیب در دو معنای متفاوت به‌کار رفته است:
این ترکیب در دو معنای متفاوت به‌کار رفته است:
#'''[[آیات محکم]]:''' در آیۀ ۷ [[سوره آل‌عمران]] با تقسیم [[آیات قرآن]] به [[محکم و متشابه]]، بر آیات محکم "اُمّ‌الکتاب" اطلاق شده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ}}<ref>اوست که این کتاب را بر تو فرو فرستاد؛ برخی از آن، آیات استواراند، که بنیاد این کتاب‌اند و برخی دیگر آیات چند رویه‌اند؛ سوره آل عمران، آیه ۷.</ref>، [[مفسران]] در توجیه نام‌گذاری آیات محکم به [[اُمّ الکتاب]] وجوهی را بیان کرده‌اند، مانند اینکه چون آیات محکم، مطلوب اصلی است و مراد آنها نیز روشن و همچنین [[مرجع]] [[تفسیر]] [[آیات متشابه]] است<ref>التفسیرالکبیر، ج۷، ص۱۷۲؛ التحقیق، ج۱، ص۱۳۷؛ روض‌الجنان، ج‌۴، ص‌۱۷۴.</ref>.
#'''[[آیات محکم]]:''' در آیۀ ۷ [[سوره آل‌عمران]] با تقسیم [[آیات قرآن]] به [[محکم و متشابه]]، بر آیات محکم "اُمّ‌الکتاب" اطلاق شده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ}}<ref>اوست که این کتاب را بر تو فرو فرستاد؛ برخی از آن، آیات استواراند، که بنیاد این کتاب‌اند و برخی دیگر آیات چند رویه‌اند؛ سوره آل عمران، آیه ۷.</ref>، [[مفسران]] در توجیه نام‌گذاری آیات محکم به [[اُمّ الکتاب]] وجوهی را بیان کرده‌اند، مانند اینکه چون آیات محکم، مطلوب اصلی است و مراد آنها نیز روشن و همچنین [[مرجع]] [[تفسیر]] [[آیات متشابه]] است<ref>التفسیرالکبیر، ج۷، ص۱۷۲؛ التحقیق، ج۱، ص۱۳۷؛ روض‌الجنان، ج‌۴، ص‌۱۷۴.</ref>.
#'''[[لوح محفوظ]]:''' [[آیه]] ۳۹ [[سوره رعد]] [[خبر]] می‌دهد که اُمّ‌الکتاب نزد [[خداوند]] است: {{متن قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref>خداوند هر چه را بخواهد از لوح محفوظ پاک می‌کند و یا در آن می‌نویسد و لوح محفوظ نزد اوست؛ سوره رعد، آیه ۳۹.</ref> و آیه ۴ [[سوره زخرف]] خبر می‌دهد که [[قرآن]] در [[اُمّ الکتاب]] نزد خداوند، بلند مرتبه و [[استوار]] است: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref>و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۴.</ref>. مفسران متأخر اُمّ الکتاب در این دو آیه را به اصل و اساس کتاب معنا کرده و با استناد به [[آیات]] ۲۱ ـ ۲۲ [[سوره بروج]]: {{متن قرآن|بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ}}<ref>و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره بروج، آیه ۲۱ - ۲۲.</ref>، مراد از آن را لوح محفوظ که هیچ‌گونه [[تغییر]] و تبدیل به آن راه ندارد دانسته‌اند<ref>الکشاف، ج۲، ص۵۳۴؛ مجمع‌البیان، ج۹، ص۶۰؛ روح‌المعانی، مج ۸، ج ۱۳، ص۲۴۵؛ تفسیر ابن‌کثیر، ج ۴، ص۱۳۲.</ref>.<ref>[[دائرةالمعارف قرآن کریم (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص۳۸۱ ـ ۳۸۲.</ref>
#'''[[لوح محفوظ]]:''' [[آیه]] ۳۹ [[سوره رعد]] [[خبر]] می‌دهد که اُمّ‌الکتاب نزد [[خداوند]] است: {{متن قرآن|يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاء وَيُثْبِتُ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref>خداوند هر چه را بخواهد از لوح محفوظ پاک می‌کند و یا در آن می‌نویسد و لوح محفوظ نزد اوست؛ سوره رعد، آیه ۳۹.</ref> و آیه ۴ [[سوره زخرف]] خبر می‌دهد که [[قرآن]] در [[اُمّ الکتاب]] نزد خداوند، بلند مرتبه و [[استوار]] است: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref>و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره زخرف، آیه ۴.</ref>. مفسران متأخر اُمّ الکتاب در این دو آیه را به اصل و اساس کتاب معنا کرده و با استناد به [[آیات]] ۲۱ ـ ۲۲ [[سوره بروج]]: {{متن قرآن|بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ}}<ref>و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است؛ سوره بروج، آیه ۲۱ - ۲۲.</ref>، مراد از آن را لوح محفوظ که هیچ‌گونه [[تغییر]] و تبدیل به آن راه ندارد دانسته‌اند<ref>الکشاف، ج۲، ص۵۳۴؛ مجمع‌البیان، ج۹، ص۶۰؛ روح‌المعانی، مج ۸، ج ۱۳، ص۲۴۵؛ تفسیر ابن‌کثیر، ج ۴، ص۱۳۲.</ref><ref>[[دائرةالمعارف قرآن کریم (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج ۴، ص۳۸۱ ـ ۳۸۲.</ref>


==[[ام الکتاب]] [[منبع علم]] [[اهل بیت]]==
==[[ام الکتاب]] [[منبع علم]] [[اهل بیت]]==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش