برای غیبت امام مهدی چه زمینه سازی از جانب امامان انجام گرفت؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

برای غیبت امام مهدی چه زمینه سازی از جانب امامان انجام گرفت؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / کلیات غیبت امام مهدی / زمینه سازی برای غیبت امام مهدی
مدخل اصلیآمادگی برای غیبت

برای غیبت امام مهدی(ع) چه زمینه‌سازی از جانب امامان(ع) انجام گرفت؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

سید منذر حکیم

آیت‌الله سید منذر حکیم، در مقاله «غیبت حضرت مهدی» در این‌باره گفته است:

«"محمدفرزند امام عسکری(ع) و دوازدهمین امام بر حق، در نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری دیده به جهان گشود. او از نسل علی(ع) و فاطمه(س) است و مسئولیت اصلاح جهانی در آخرالزمان را به عهده دارد. آن امام راستین پس از دو غیبت ظهور می‌کند و بشر را بر اساس قوانین اسلامی به سمت نجات رهنمون می‌شود. تشخیص مصداق واقعی این مصلح بزرگ و جهانی بر عهده پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) بالا بوده است. آن بزرگان در مدت زندگی پربارشان پیوسته در جهت نهادینه ساختن این باور در میان مردم کوشیدند. بنابراین، شایسته است مسئله مهدویت از زوایای گوناگون بررسی شود. درباره حضرت مهدی (ع) از معصومان (ع) با روایات بسیاری نقل شده است که نشان می‌دهد ایشان در اندیشه زمینه‌سازی برای مرحله دشوار غیبت کبرا بودند. شیخ صدوق در کتاب شریف کمال الدین و تمام النعمه، بخش قابل توجهی[۱] را به روایات پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) و درباره غیبت حضرت مهدی(ع) اختصاص داده است. این روایات دو نکته مهم را هم زمان ارائه می‌دهند.

  1. بدان سبب که روایات پیش از تولد حضرت مهدی (ع) صادر شده‌اند[۲] نوعی پیش گویی به شمار می‌آیند. در این موقعیت، تحقق مضمون روایات یاد شده بر درستی شان گواهی می‌دهد و ما را از بررسی سندهایشان بی‌نیاز می‌گرداند. از سوی دیگر، تحقق مضمون این روایات، ارتباط معصومان (ع) با عالم غیب را آشکار می‌سازد و اعتماد بیش از پیش بهغیبت کبرا را فراهم می‌آورد.
  2. این روایات در مدت دو قرن و نیم از تمام معصومان (ع) صادر شده‌اند و یکدیگر را تأیید می‌کنند، این استمرار در خبر دادن و زنده نگه داشتن امر مهدویت، زمینه انتقال شیعیان به عصر غیبت و تحمل مشکل انقطاع از امام را فراهم آورده است.

پاسخ‌های دیگر

۱.آقای رضوانی؛
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است: «موضوع غیبت امام تجربه جدیدی برای امّت بود، تجربه‌ای که به این مقدار از غیبت هرگز هیچ امّتی به چشم خود ندیده بود، لذا امّت و جامعه شیعی احتیاج مبرم به زمینه سازی برای ورود به آن داشت. به همین جهت اهل بیت (ع) و حتی رسول خدا(ص) همگی به طور مکرّر به موضوع غیبت امام دوازدهم اشاره صریح داشته اند. همان گونه که غیبت صغرا قبل از شروع غیبت کبرا نیز به جهت زمینه سازی و ایجاد انس در بین مردم برای ورود به غیبت کبرا بوده اس»[۷].
۲. مجتبی تونه‌ای؛
آقای مجتبی تونه‌ای، در کتاب «موعودنامه» در این‌باره گفته است:

«بعد از امام هشتم، دیگر امامان معصوم برای همگان ظاهر نمی‌شدند. بلکه فقط‍‌ برای خواصّ‌ شیعه، آن هم در موارد خاصّ‌ ظاهر می‌شدند؛ حتی پاسخ سؤالات و رفع نیازمندی‌های آنها را غالبا از پشت پرده انجام می‌دادند، تا شیعیان را برای غیبت ولی عصر (ع) آموزش دهند و آماده کنند. در پرتو همین تجربه و تمرین بود که غیبت امام برای شیعیان گران نبود، در صورتی که برای دیگران سخت و دشوار بود؛ زیرا آنها از چنین دوران تمرین، بی‌بهره بودند[۸].

هرچه دوران غیبت صغری نزدیک‌تر می‌شد، استتار امامان بیشتر می‌گردید و لذا می‌بینیم در زمان امام هادی و امام عسکری (ع) این مسأله محسوس‌تر و ملموس‌تر است. مسعودی می‌نویسد: "روایت شده که امام هادی (ع) غیر از عدّه کمی از یاران خود، از نظر اغلب شیعیان غایب بود. موقعی که امر امامت به امام حسن عسکری (ع) واگذار شد، ان حضرت با خواص شیعیان خود و غیر آنان از پشت پرده صحبت می‌کرد. علّت این‌که آن حضرت و پدر بزرگوارش این عمل را انجام می‌دادند، این بود که مقدمه غایب شدن امام زمان (ع) را فراهم کرده باشند تا شیعیان با این موضوع مأنوس شوند و منکر غایب شدن امام نشوند و مردم به پنهان بودن امام عادت کنند"[۹]»[۱۰].
  1. آیا امامان در گذشته برای وقوع غیبت و آماده کردن شیعیان برای این امر زمینه سازی کرده‌اند؟ (پرسش)
  2. برای غیبت امام مهدی چه زمینه ‏سازی از جانب امامان انجام گرفت؟ (پرسش)
    1. آیا پیامبر اکرم برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    2. آیا امیر مؤمنان علی بن ابی طالب برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    3. آیا امام حسن مجتبی برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    4. آیا امام حسین برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    5. آیا امام زین‌العابدین برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    6. آیا امام محمد باقر برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    7. آیا امام جعفر صادق برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    8. آیا امام موسی کاظم برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    9. آیا امام رضا برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    10. آیا امام محمد تقی برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    11. آیا امام هادی برای غیبت فرزندش مهدی‏ زمینه ‏سازی نموده است؟ (پرسش)
    12. آیا امام عسکری برای غیبت امام مهدی زمینه‌سازی کرده است؟ (پرسش)

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۵۳۲ تا ۵۹۶ و ج ۲، ص ۳ تا ۸۲
  2. کتابهای متعددی نیز قبل از تولد امام زمان (ع) تألیف شده است. (ر.ک: مجلة الفكر الاسلامی، شماره ۱۶). البته وجود روایات قبل از تولد حضرت مهدی (ع)، برای اثبات ادعای مزبور کافی است.
  3. برای تحقیق در این زمینه، افزون بر کمال الدین و تمام النعمه، جلد پنجاه و یکم بحار الانوار (ابواب ۱۵ و ۱۶) نیز سودمند می نمایند، مسندهایی مانند: مسند الامام علی، مسند الإمام المجتبی، موسوعة كلمة الامام الحسين موسوعة الامام الصادق، مسند الامام الكاظم، مسند الامام الرضا، مسند الامام الجواد، مسند الإمام الهادی، مسند الإمام الحسن العسکری و عوالم العلوم محدث بحرانی نیز قابل استفاده هستند
  4. به روایات رسیده از امام زمان (ع) در دوران سفارت سفرای چهارگانه رجوع شود. با توجه به امامت کودکی پنج ساله و کرامات وی، هر گونه اخباری از او قابل اعتماد خواهد بود، زیرا آنچه امامت ش را اثبات می کند بر صدق عصمت او نیز گواهی می دهد (کافی، ج ۲، ص ۴۶۷ و شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۱۶۰)
  5. برای آشنایی فزون تر با این ملاقات ها، به کتاب های: شیخ طوسی، الغيبه، فصل سوم، ص ۲۵۳، ج ۲۲۳ به بعد؛ شیخ صدوق ، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۳ ص ۱۱۳ - ۱۳۱ و... مراجعه شود
  6. حکیم، سید منذر، غیبت حضرت مهدی، ص ۱۳۳ - ۱۳۵.
  7. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۳۲۹.
  8. روزگار رهایى، ج ۱، ص ۲۶۶.
  9. اثبات الوصیه، ص ۲۳۱.
  10. موعودنامه، ص ۴۶.