مسجد

مقدمه

سجده‌گاه، محل عبادت، جایی که برای عبادت‌های دسته جمعی مسلمانان، مانند نماز جماعت و نماز جمعه و نماز عید، ساخته می‌شود و احکام ویژه‌ای دارد، مثل آنکه نجس کردن آن یا زینت کردن آن به طلا حرام است. ساختن و آباد کردن مسجد فضیلت بسیار دارد و خواندن نماز در مساجد نیز پاداشی چند برابر دارد.

مسلمانان همه هنر خویش را در ساختن مساجدی با شکوه به کار می‌گرفتند و هم اینک مساجدی که از قرن‌های گذشته باقی مانده است، از باارزش‌ترین آثار معماری و هنری محسوب می‌شود. مسجد الحرام و مسجد الأقصی و مسجد کوفه از مقدس‌ترین و کهن‌ترین مساجد مسلمین در شهر مکه و بیت المقدس و کوفه است که در قرآن هم بعضی از آن‌ها یاد شده است. کعبه در مسجد الحرام، به قبله مسلمانان است.

حضرت محمد a در آغاز هجرت به مدینه، با کمک مسلمانان مسجدی ساخت که محل تجمع روزانه مسلمانان برای عبادت و شنیدن خطبه‌های نماز جمعه و سخنرانی‌های پیامبر بود که هم اینک هم به نام مسجدالنبی در مدینه موجود است. در سال‌های بعد، مسجد هم محل عبادت بود، هم مرکز تعلیم و هم پایگاه بسیج مردم برای جهاد.

امروز نیز مسجد، محلی برای برنامه‌های تربیتی و سخنرانی و برپایی مجالس دینی و آموزش و نماز و عبادت مسلمین است^[۱].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی

پانویس

↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۰.

[1] محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۰.

[۱]