الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده
- پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده میشود
-
-
-
- هویت، مرز ما با دیگران است و آنچه ما را از دیگران متمایز می‌سازد هویت ماست. این واژه، بیانگر چه کسی بودن است که از نیاز بشر به شناسانده شدن به چیزی یا جایی ناشی میشود. سرزمین، تاریخ، زبان، ادبیات، دین، ساختار سیاسی، فرهنگ و هنر مشترک، از جمله عناصر تشکیل‌دهندۀ هویت هستند. فرد در فرآیند دست‌یابی به هویت کامل انسانی، از عوامل گوناگونی مانند مذهب، خانواده، نهادهای آموزش و پرورش، نظام سیاسی، فرهنگی و اجتماعی حاکم بر جامعه، رسانه‌ها، مطبوعات و تبلیغات بیگانگان و... متأثر میشود که در این میان، دو عامل نخست (مذهب و خانواده)، بیشترین تأثیر را دارند. از ناتوانی فرد در کسب هویت انسانی، تعبیرهای متفاوتی صورت گرفته است. بعضی از صاحب‌نظران آن را "گم کردن خویش" یا "از خود بیگانگی" یاد می‌‌کنند. روان‌شناسان از این حالت، بیشتر با عنوان‌هایی چون: آشفتگی هویت، اختلال هویت و بحران هویت یاد می‌‌کنند. در تبیین هویت باید در نظر داشته باشیم همیشه معنایی ارزشی به همراه ندارد؛ چه‌بسا فرد یا ملتی ویژگی‌های ناپسندی نیز داشته باشند که بخشی از هویت آنان را می‌سازد.
- در فرهنگ و مکتب اهل بیت، امام، هویت‌بخش است و فرد را از جامعه و عصر جاهلی جدا می‌سازد. از این رو، اهمیت آموزه‌های مهدویت در یک جامعه ایمانی، هویت‌بخشی آن در زندگی مؤمنان است. بی‌شک کانون مقاومت هویت اسلامی در برابر چالش‌های دنیای امروز، باور به مهدویت به شمار می‌رود و تمسک به نام و یاد مهدی(ع) به ما کمک می‌کند تا به آسانی و راحتی، چالش‌ها را پشت سر بگذاریم. اعتقاد به مهدویت، تأثیر بسزایی در هویت‌بخشی به فرد و جامعه دارد.