اسود بن خزاعی اسلمی
مقدمه
او در میان صحابه‌نگاران به همین نام مشهور است[۱]، ولی برخی از تاریخ‌نگاران و سیره‌نویسان، از او با نام خزاعی بن اسود یاد کرده‌اند[۲]. أسود از هم پیمانان بنی سلمه، از انصار تیره خزرج بود[۳]. او را جزء گروه پنج نفری سریه‌ای به فرماندهی عبدالله بن عتیک دانسته‌اند که رسول خدا(ص) برای کشتن سلام بن ابی الحقیق یهودی، در سال سوم یا چهارم هجرت به خیبر اعزام کرد[۴]. گویند پس از قتل ابن ابی الحقیق و پنهان شدن افراد اعزامی، اسود داوطلب شد دوباره به منزل او رود و از قطعی بودن قتلش خبر آورد. از این رو، خود را به لباس یهود درآورد و همراه آنان به خانه او وارد شد و پس از اطمینان از قتل او، همرزمانش را آگاه کرد[۵].
براساس گزارشی، اسود از حاضران در غزوۀ احد بود[۶]. در نبرد خیبر نیز هنگامی که رسول خدا(ص) علی(ع) را مأمور جنگ با آنها نمود، چون فردی از ایشان هماورد طلبید، اسود به مبارزه او رفت و پس از کشتنش، جامه و سلاح او را به غنیمت گرفت[۷].
به موجب گزارش واقدی[۸] اسود جزء کسانی بود که در سریه امام علی(ع) به یمن در سال دهم هجری، با آن حضرت همراه بود و در پی مبارزه‌طلبی فردی از قبیله مذحج، به هماوردی او شتافت و جنگ‌افزار و لباسش را پس از کشتن او برگرفت. در روز خنین نیز وقتی رسول خدا(ص) فرمود: «هر کس فردی از مشرکان را به قتل رساند و بر اقدام خود گواه داشته باشد، جامه و سلاح مقتول از آن اوست»، گواهی داد ابوقتاده، فردی از کفار را کشته است[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۳ و ۲۷۴؛ ابن اثیر، ج۱، ص۸۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ یعقوبی، ج۲، ص۷۸؛ طبری، ج۲، ص۴۹۶؛ ابن حجر، فتح، ج۷، ص۲۶۳.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۱۸؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۳ و ۲۷۴.
- ↑ واقدی، ج۱، ص۳۹۱-۳۹۳؛ ابن سعد، ج۲، ص۷۰؛ طبری، ج۲، ص۴۹۶.
- ↑ واقدی، ج۱، ص۳۹۳.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۸۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ واقدی، ج۳، ص۱۰۸۰.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۳.
- ↑ سامانی، سید محمود، مقاله «اسود بن خزاعی اسلمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۶-67.