مسجد
مقدمه
سجده‌گاه، محل عبادت، جایی که برای عبادت‌های دسته جمعی مسلمانان، مانند نماز جماعت و نماز جمعه و نماز عید، ساخته می‌شود و احکام ویژه‌ای دارد، مثل آنکه نجس کردن آن یا زینت کردن آن به طلا حرام است. ساختن و آباد کردن مسجد فضیلت بسیار دارد و خواندن نماز در مساجد نیز پاداشی چند برابر دارد.
مسلمانان همه هنر خویش را در ساختن مساجدی با شکوه به کار می‌گرفتند و هم اینک مساجدی که از قرن‌های گذشته باقی مانده است، از باارزش‌ترین آثار معماری و هنری محسوب می‌شود. مسجد الحرام و مسجد الأقصی و مسجد کوفه از مقدس‌ترین و کهن‌ترین مساجد مسلمین در شهر مکه و بیت المقدس و کوفه است که در قرآن هم بعضی از آن‌ها یاد شده است. کعبه در مسجد الحرام، به قبله مسلمانان است.
حضرت محمد(ص) در آغاز هجرت به مدینه، با کمک مسلمانان مسجدی ساخت که محل تجمع روزانه مسلمانان برای عبادت و شنیدن خطبه‌های نماز جمعه و سخنرانی‌های پیامبر بود که هم اینک هم به نام مسجدالنبی در مدینه موجود است. در سال‌های بعد، مسجد هم محل عبادت بود، هم مرکز تعلیم و هم پایگاه بسیج مردم برای جهاد.
امروز نیز مسجد، محلی برای برنامه‌های تربیتی و سخنرانی و برپایی مجالس دینی و آموزش و نماز و عبادت مسلمین است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۰.