اهمیت زیارت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

زیارت یکی از برنامه‌های عبادی سیاسی اسلام است که در مکتب تشیع جلوۀ زیباتر و پرشکوه‌تری دارد[۱]. یکی از اهداف مهم زیارت که خاستگاه اعتقادی دارد، تأثیر خارجی ارادۀ اهل بیت (ع) در حل مشکلات دنیایی و اخروی انسان‌هاست. این قدرت و اختیار اولیای الهی در پدیده‌های تکوینی با براهین عقلی و نقلی مسلم قابل اثبات است تا جایی که خود این اسباب و پدیده‌های تکوینی نیازمند افاضه و توجه اولیا و اهل بیت هستند. «وَ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ»[۲] زیرا به برکت وجود امام معصوم ماسوی الله از روزی برخوردار هستند و در پرتو وجود اوست که زمین در آسمان پایدار است... این ویژگی همواره در حال حیات و ممات وجود داشته و دارد و این قدرت ایشان در سایه ارتباط و اتصال با خداوند است که بعد از وفات آنها به شکل زیارت جلوه می‌کند. به همین دلیل زیارت در نزد همه حقیقتی فطری و مسلم است. گرچه عده‌ای با فطرت و خواست ذاتی انسان مقابله می‌کنند[۳].

انبیا و اهل بیت که راهنمایان حقیقی بشریت‌اند زیارت و سلام و توسل به آنها حق عظیمی است که هیچ کس نمی‌تواند به کنه آن برسد و از آنجا که شکر مخلوق، شکر خالق نیز است[۴]، پس تکریم آنها به این صورت، بر یک انسان متعهد و مؤمن واجب است.

در صحف نورانی زیارات، به سه امر توجه داده می‌شود:

  1. ضمن تببین و برشماری خصایص والای مزور به بیان خدمات و زحمات طاقت‌فرسایی آنان برای احیای معارف و احکام اسلامی و جوامع دینی و تلاش بی‌وقفه بدون توقع اجر و مزد آنان برای تأمین سعادت دنیا و تضمین فلاح آخرت می‌پردازد... در زیارت حضرت امیرالمؤمنین (ع) آمده است: "در راه خدا مجاهدت فراوان کردی و در راه خدا و رسولش نصیحت و پند و اندرز نمودی..."[۵].
  2. باور قلبی و تصدیق لسانی به این که این جریان حق عظیم و بزرگی را برای آن اولیاء و موالیان والا ایجاد می‌کند. این حق به حدی عظیم است که قابل اکتناه نیست. در دعای بعد از نماز زیارت حضرت زهرا (س) عرض می‌شود: "بارالها سوگند به حق عظیمی که بر اهل بیت داری و کسی جز تو ژرفای آن را نمی‌داند و به حق عظیمی که در نزد تو دارند از تو خواهم... که بر محمد آل محمد درود فرستی و گشایشی در امر آل محمد و شیعیان و دوستاشان قرار دهی"[۶].
  3. طلب رفعت قیام و علو درجات برای آن سفیران الهی و پیام‌آوران صلح و سعادت. این طلب مغفرت و رحمت ضمن انجام وظیفه و ادای حق و ضمن اینکه موجب محبت و هدایت الهی نسبت به خود ما و باعث پوشش گناهان می‌شود: «وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَيْكُمْ رَحْمَةً لَنَا وَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا»... این حق مخصوص یک امام نیست بلکه هریک از ائمه بزرگوار مستقلاً حق خاص دارند از این رو به رغم پراکندگی مزارهای آنان بر همگان شایسته است که آنان را زیارت کنند[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. محمد حسینی، زیارت، ص۵.
  2. مجلسی، زاد المعاد - مفتاح الجنان، دعای عدیله، ص۴۲۳.
  3. ر.ک: مرتضی جوادی، فلسفه زیارت آیین آن، ص۱۵۰.
  4. وسائل الشیعة، ج۱۶، ص۳؛ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۴۴: « عَنِ الرِّضَا (ع) قَالَ: مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ».
  5. « وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‏ وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ...»؛ کامل الزیارات، ص۲۲.
  6. «اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ... وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْعَظِيمِ عَلَيْهِمْ الَّذِي لَا يَعْلَمُ كُنْهَهُ سِوَاكَ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عِنْدَكَ عَظِيمٌ»
  7. مرتضی جوادی، فلسفه زیارت و آیین آن، ص۱۱۳ و ۱۱۴.
  8. شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۱۰۱- ۱۰۳.