نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Ranjbar(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۵۹ توسط Ranjbar(بحث | مشارکتها)
بیعت یاران با امام مهدی(ع) در کجاست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«"رکن" در لغت به معنای جانب و ناحیه قوی یک چیز است و "مقام" به جایگاهی که قدم در آن قرار میگیرد یا جایگاهی که شخص در آنجا میایستد، گفته میشود[۱]. هر یک از چهار زاویه کعبه را یک "رکن" مینامند[۲].
هرگاه واژه رکن بدون پسوند به کار رود، مقصود آن رکنی است که حجر الاسود در آن هست و مقصود از مقام نیز در اینجا مقامابراهیم(ع) است.
یکی از نقاط مقدسمسجد الحراممقامابراهیم(ع) است. این مقام، یکی از شعائر الهی است. و آنجا را بدین دلیلمقامابراهیم(ع) گویند که آن حضرت، وقتی دیوارهای کعبه را بالا میبرد، سنگی اختیار کرده بر روی آن میایستاد، تا به راحتی دیوار را بالا ببرد. همچنین در روایات آمده است: حضرت ابراهیم(ع)، روی این سنگ ایستاده و مردم را به حج فرا میخواند. گفته شده است: در این هنگام، جای پای حضرت در سنگ فرو رفت که هماکنون این اثر به چشم میخورد.
اما آنچه در بحث مهدویت مورد نظر بوده و از آن به بزرگی یاد شده، بین رکن و مقام است. شکی نیست که این مکان، دارای ارزشی بسیار والا نزد خداوند سبحانه و تعالی است. ابو حمزه ثمالی میگوید: امام سجاد(ع) به ما فرمود: "آیا میدانید کدامین قسمت از زمینبرترین مکان است؛ عرض کردیم: خداوند سبحانه و تعالی و پیامبر(ص) و فرزندپیامبر(ص) بهتر میداند. سپس فرمود: بهترین مکانها بین رکن و مقام است"[۳].
در روایاتمهدویت، وقتی سخن از بین رکن و مقام به میان میآید، مربوط به یکی از موارد ذیل است:
محل بیعت با حضرت مهدی(ع) پیامبر اکرم(ص) فرمود: "مهدی امتم میان ایشان [[امامان]] محمدی است که زمین را از عدل و داد آکنده سازد؛ همچنان که از ظلم و جور پر شده باشد. به خدا سوگند! من کسانی را که میان رکن و مقام با او بیعت میکنند، میشناسم و اسامی پدران و قبایلشان را نیز میدانم"[۴]. در برخی آثار اهل سنت نیز بین رکن و مقامجایگاهبیعتحضرت مهدی(ع) با یارانش گفته شده است[۵].