اعاجم چه کسانی هستند؟ (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

اعاجم چه کسانی هستند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / عصر ظهور امام مهدی / یاران امام مهدی / دسته‌بندی‌های یاران امام مهدی

اعاجم چه کسانی هستند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

 
سید جعفر موسوی‌نسب
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«اینان افرادی هستند غیر عرب که از یاران حضرت ولی عصر عجم می‌باشند که موقع ظهور آن حضرت خود را به آن حضرت می‌رسانند و در روایات آمده است که گنج‌هایی از طالقان حرکت می‌کنند[۱] و آن دو عجمند که از یاران حضرت می‌باشند که روایت اشاره دارد به ایرانیان و نقش ایرانیان در انقلاب جهانی حضرت ولی عصر و در احادیث متعدد نام شهرهایی از ایران نقل شده که ما به یک حدیث اکتفا می‌کنیم که از حضرت امیر (ع) است که حضرت اشاره دارند در طالقان برای خداوند گنج‌هایی است که از سیم و زر نیست و لکن آنها مردان مؤمن و دانشوری هستند که خدا را آن‌‌‌گونه که باید بشناسند شناخته‌اند و آنان یاوران حضرت مهدی (ع) در آخرالزمان می‌باشند[۲]»[۳].

پاسخ‌های دیگر

  با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:  

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مجالس المؤمنین، ج ۱، ص ۹۶.
  2. همان.
  3. موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۱۳.
  4. طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۲۴۰.
  5. ضمنا ناگفته نماند: طبق بعضی از روایات پس از ظهور آن حضرت، جبرئیل (ع) و فرشتگان و نجباء جن و نقباء مردم با او بیعت می‌کنند. (بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۸ و ۹)، پس واژه «نقباء» که به معنی مردان آگاه و متعهد است نیز بر یاران خاص امام افزوده می‌شود.
  6. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۶.
  7. اثبات الهداة، ج ۷، ص ۳۷.
  8. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۵۲.