نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Heydari(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۲۸ توسط Heydari(بحث | مشارکتها)
فلسفه پنهانی بودن ولادت امام مهدی چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«یکی از ویژگیهای ولادت حضرت مهدی(ع)، پنهان بودن آن است که در سخنان معصومان(ع) نیز با تعبیرهای متفاوت مورد اشاره قرار گرفته است. امام سجاد(ع) فرمود: "در قائم ما سنتهایی از پیامبران وجود دارد:... و سنتی از ابراهیم... و اما از ابراهیم پنهانی ولادت و کنارهگیری از مردم.... "[۱]. امام صادق(ع) نیز فرمود: "ولادت صاحب الامر بر این خلق پوشیده است تا چون ظهور کند، بیعت کسی بر گردنش نباشد[۲].
مخفی بودن ولادت، درباره برخی از بزرگان نقل شده است که میتوان از آن جمله به ولادت مخفیانه ابراهیم خلیل(ع) از ترس کشته شدن به دست پادشاه زمانش و نیز به ولادت پنهانی موسی بن عمران(ع) از ترس کشته شدن به دست فرعون اشاره کرد. به همین جهت شیخ طوسی، ولادت پنهانی حضرت مهدی(ع) را امری عادی و معمولی دانسته، مینویسد: "این نخستین و آخرین حادثه نبوده و در طول تاریخ بشری، نمونههای فراوان داشته است"[۴]. این حقیقت را صاحبمنتخب الاثر نیز به تفصیل بیان کرده است[۵]»[۶]
«از روایات استفاده میشود، مهمترین فلسفه غیبت "مصون ماندن ایشان از خطر نابودی" است. به این بیان که خداوند متعال میدانست اگر امامان پیشین ظاهر شوند، از کشته شدن در امان خواهند بود؛ برخلاف مهدی(ع) که اگر ظاهر شود، کشته خواهد شد. اگر یکی از پدرانمهدی کشته میشد، حکمت و تدبیرالهی اقتضا میکرد، دیگری به جای او نصب گردد؛ ولی اگر مهدی(ع) کشته شود، مصلحت و تدبیر امورانسانها اقتضا نمیکرد که، امام دیگری به جای او نصب گردد. ابو بصیر از امام صادق(ع) نقل کرده است: "ولادت صاحب الامر بر این مردمنهان است تا چون خروج کند، بیعت هیچکس بر گردنش نباشد و خدای تعالی امر وی را در یک شب به سامان رساند"[۷]. مخفی بودن ولادت، درباره برخی از بزرگان نقل شده که میتوان از آن جمله به ولادت مخفیانه ابراهیم خلیل(ع) از ترس کشته شدن به دست پادشاه زمانش و نیز به ولادت پنهانی موسی بن عمران(ع) از ترس کشته شدن به دست فرعون اشاره کرد. به همین جهت شیخ طوسی، ولادت پنهانی حضرت مهدی(ع) را امری عادی و معمولی دانسته، مینویسد: "این نخستین و آخرین حادثه نبوده و در طول تاریخ بشری، نمونههای فراوان داشته است"[۸]. این حقیقت را صاحبمنتخب الاثر اینگونه بیان کرده است: "راز مخفی نگه داشتن ولادت مهدی(ع) این بود: خلفای بنی عباس، از طریق روایاتی که پیامبر(ص) و ائمه طاهرین(ع) نقل شده بود، میدانستند دوازدهمین امام، همان مهدی است که زمین را پر از عدل و داد میکند و دژهای گمراهی و فساد را درهم میکوبد. دولتجباران را سرنگون میسازد و طاغوت را به قتل میرساند و خود، امیرمشرق و مغربجهان میشود. چون این امر را میدانستند، درصدد برآمدند تا این نور را خاموش کنند و او را به قتل رسانند. ازاینرو، جاسوسان و مراقبانی چند گماشتند؛ حتی قابلههایی را مأمور کردند تا داخل منزل امام عسکری(ع) را زیر نظر بگیرند. لیکن خداوند، در هرحال، نورهدایت را پاینده خواهد داشت. این بود که خدا به اراده خویش، دوران بارداری مادر او را پنهان ساخت. مورخان گفتهاند: معتمدعباسی به قابلهها امر کرده بود تا وقت و بیوقت، سرزده، وارد خانه سادات شوند- به ویژه خانه امام حسن عسکری(ع)- و در درون خانه بگردند و تفتیش کنند و از حال همسر او باخبر گردند و گزارش دهند. اما آنان از هیچ چیز آگاه نگشتند. خداوند درباره حضرت مهدی(ع)، همان کار را کرد که درباره موسی(ع) کرد؛ چنانکه دشمنانحضرت مهدی(ع) نیز، همان روش فرعونی و سیاست فرعونی را دنبال کردند. فرعون دانست که زوال سلطنت او به دست مردی از بنی اسرائیل خواهد بود. این بود که بازرسانی گماشت تا زنان حامله بنی اسراییل را زیر نظر گیرند و کودکانی را که متولد میشوند، تحت مراقبت شدید قرار دهند و اگر کودک پسر بود، او را بکشند. بدینگونه کودکان بسیاری را کشتند تا موسی پدید نیاید. چنانکه در قرآن کریم ذکر شده است﴿وَإِذْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴾[۹]. و با این همه، خدای متعال، پیامبر خود موسی را حفظ کرد، و ولادت او را مخفی داشت، و سپس به مادر موسی امر فرمود تا او را در صندوقی گذارد، و به رود نیل سپارد﴿وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلا تَخَافِي وَلا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾[۱۰]. در احادیث بسیاری آمده است: حضرت مهدی(ع) شباهتهایی به حضرت ابراهیم(ع) و حضرت موسی(ع) دارد"[۱۱]»[۱۲].
پاسخهای دیگر
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته میشود:
«به هنگامی که ولادت مهدی نزدیک گشت، و خطر او در نظر جباران قوت گرفت، درصدد برآمدند تا از پدید آمدن این نوزاد جلوگیری کنند، و اگر پدید آمد و بدین جهان پای نهاد، او را از میان بردارند. بدین علت بود که چگونگی احوال مهدی، دوران حمل، و سپس تولد او، همه و همه، از مردمنهان داشته میشد، و جز چند تن معدود، از نزدیکان، یا شاگردان و اصحاب خاصامام عسکری، کسی او را نمیدید. آنان نیز مهدی را گاهبهگاه میدیدند، نه پیوسته و به صورت عادی. نوشتهاند: راز مخفی داشتن ولادت مهدی این بود: خلفای بنی عباس، از طریق روایاتی که از پیامبر(ص) و ائمه طاهرین(ع) نقل شده بود، دانستند که دوازدهمین امام، همان مهدی است، که زمین را پر از عدل و داد میکند، و دژهای گمراهی و فساد را درهم میکوبد، و دولتجباران را سرنگون میسازد، و طاغوتان را به قتل میرساند، و خود، امیرمشرق و مغربجهان میشود. چون این امر را دانستند، درصدد برآمدند تا این نور را خاموش کنند، و این امام را به قتل رسانند. ازاینرو، جاسوسان و مراقبانی چند گماشتند، و حتی قابلههایی را مأمور کردند تا داخله امام عسکری را زیر نظر بگیرند. لیکن خداوند، در هر حال، نور هدایت را پاینده خواهد داشت. این بود که خدا به اراده خویش، دوران بارداری مادر او را پنهان ساخت. مورخان گفتهاند: معتمدعباسی، قابلگان را امر داده بود تا وقت و بیوقت، سرزده، وارد خانهسادات شوند، بهویژه، خانهامام حسن عسکری(ع)، و در درون خانه بگردند و تفتیش کنند، و از حال همسر او باخبر گردند، و گزارش دهند، اما آنان از هیچچیز آگاه نگشتند.
خداوند درباره مهدی، همان کار را کرد که درباره موسی کرد. چنانکه دشمنانمهدی نیز، همان روش فرعونی و سیاستفرعونی را دنبال کردند. فرعون دانست که زوال سلطنت او به دست مردی از بنی اسرائیل خواهد بود. این بود که بازرسانی گماشت تا زنان حامله بنی اسرائیل را زیر نظر گیرند، و کودکانی را که متولد میشوند تحت مراقبت شدید قرار دهند، و اگر کودک پسر بود او را بکشند. بدینگونه کودکان بسیاری را کشتند تا موسی پدید نیاید - چنانکه در قرآن کریم ذکر شده است: ﴿وَإِذْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴾[۱۳]. و با این همه، خدای متعال، پیامبر خود موسی را حفظ کرد، و ولادت او را مخفی داشت، و سپس به مادر موسی امر فرمود تا او را در صندوقی گذارد، و به رود نیل سپارد﴿وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلا تَخَافِي وَلا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ﴾[۱۴]. در احادیث بسیاری آمده است که مهدی، شباهتهایی به حضرت ابراهیم و حضرت موسی دارد [۱۵]»[۱۶].
↑ و (یاد کن) آنگاه را که شما را از فرعونیان نجات بخشیدیم که عذابی تلخ را به شما میچشاندند؛ پسرانتان را میکشتند و زنانتان را زنده باز مینهادند و در این، برای شما از سوی پروردگارتان آزمونی سترگ بود، سوره اعراف، آیه:۱۴۱.
↑ و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده و اگر بر (جان) او ترسیدی او را (در صندوقی بنه و) به دریا فکن و مهراس و اندوهگین مباش! ما او را به تو باز میگردانیم و او را از پیامبران خواهیم کرد؛ سوره قصص، آیه:۷.
↑ و (یاد کن) آنگاه را که شما را از فرعونیان نجات بخشیدیم که عذابی تلخ را به شما میچشاندند؛ پسرانتان را میکشتند و زنانتان را زنده باز مینهادند و در این، برای شما از سوی پروردگارتان آزمونی سترگ بود، سوره اعراف، آیه:۱۴۱.
↑ و به مادر موسی الهام کردیم که به او شیر بده و اگر بر (جان) او ترسیدی او را (در صندوقی بنه و) به دریا فکن و مهراس و اندوهگین مباش! ما او را به تو باز میگردانیم و او را از پیامبران خواهیم کرد؛ سوره قصص، آیه:۷.