بحث:خواندن دعای عهد چه برکاتی دارد؟ (پرسش)

نویسنده: آقای سالاری

پاسخ اجمالی

محتوای دعای عهد

از دعاهای مشهور که خواندن آن در دوران غیبت حضرت مهدی (ع)‏ مورد سفارش قرار گرفته دعای عهد است. در این دعا زندگی مهدوی ترسیم شده است. این دعا، در بردارندۀ درود ویژه از طرف خوانندۀ دعا و نیز از سوی تمام مردان و زنان با ایمان ـ در شرق و غرب جهان و خشکی و دریا و از پدر و مادر و فرزند خوانندۀ دعا ـ به پیشگاه حضرت ولی عصر (ع) است. پس از آن، عهد و پیمان و بیعت با آن حضرت را تجدید می‏‌کند و پایداری بر این پیمان را تا روز قیامت اظهار می‌‏دارد. آنگاه از خداوند می‏‌خواهد اگر مرگ وی فرابرسد، در حالی که امام زمان (ع) ظهور نکرده باشد، پس از ظهور، او را از قبر آورده و به یاری آن حضرت سعادتمند کند. بعد از آن، درخواست دیدار امام (ع) با عبارت ظریفی بیان شده است و دعا برای تعجیل ظهور و فرج و برپایی حکومت راستین و سامان یافتن جهان و زنده شدن حقایق دین و اهل ایمان، پایان‏‌بخش این دعای شریف است^[۱].

آثار دعای عهد

این دعا، دارای آثار و برکات فراوانی در دنیا و آخرت است، مهم‌ترین آنها عبارتند از:

ثواب کسانی را خواهد داشت که در زمان ظهور در خدمت امام (ع) هستند؛
باعث ثبات و کمال محبت و اخلاص و ایمان شخص می‌‌شود؛
موجب توجه خاص و نظر رحمت کامل آن حضرت به بنده می‌‌شود^[۲].

امام صادق (ع) فرمودند: «هرکس چهل صبح این عهد را بخواند از یاوران حضرت مهدی (ع) قرار می‌گیرد و اگر پیش از قیام نفس زکیه آن حضرت بمیرد خداوند او را از قبر بیرون می‌آورد تا در خدمت آن حضرت باشد و خداوند به هر کلمۀ آن، هزار حسنه به او کرامت فرماید و هزار گناه از او محو کند»^[۳].^[۴]
برخی^[۵] بیان داشته‌اند سزاوار است، دعای عهدی که از امام باقر (ع) روایت شده، دست کم برای یک بار در طول عمر خوانده شود. امام باقر (ع) فرمود: «هرکس از موالیان و دوستان ما در عمر خود یک مرتبه این دعا را بخواند، در رقّ‌ عبودیت نوشته خواهد شد و در دیوان حضرت قائم (ع) بلند خواهد شد و چون قائم ظهور نماید، اسم خواننده این دعا و اسم پدر او را ندا می‌فرماید..».^[۶].^[۷]

پاسخ تفصیلی ندارد

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر.ک. قرائتی، محسن، زندگی مهدوی در سایه دعای عهد، ص ۱۱ ـ ۱۳.
↑ ر.ک. قرائتی، محسن، زندگی مهدوی در سایه دعای عهد، ص ۱۱ ـ ۱۳.
↑ «"مَنْ دَعَا إِلَی اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِهَذَا الْعَهْدِ کَانَ مِنْ أَنْصَارِ قَائِمِنَا فَإِنْ مَاتَ قَبْلَهُ أَخْرَجَهُ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ قَبْرِهِ وَ أَعْطَاهُ بِکُلِّ کَلِمَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ..."»؛ بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۸۴، ح ۴۷؛ المزار الکبیر، ص۶۶۳.
↑ ر.ک. قرائتی، محسن، زندگی مهدوی در سایه دعای عهد، ص ۱۱ ـ ۱۳؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۷.
↑ ر.ک. رضی الدین. سید بن طاووس.مصباح الزائر؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۰.
↑ «"مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ مَرَةً وَاحِدَةً فِی دَهْرِهِ کُتِبَ فِی رِقِّ الْعُبُودِیَّةِ وَ رُفِعَ فِی دِیوَانِ الْقَائِمِ(ع)فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا نَادَی بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِیه‏"»؛ بحار الانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۷.
↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۷.

[1] ر.ک. قرائتی، محسن، زندگی مهدوی در سایه دعای عهد، ص ۱۱ ـ ۱۳.

[2] ر.ک. قرائتی، محسن، زندگی مهدوی در سایه دعای عهد، ص ۱۱ ـ ۱۳.

[3] «"مَنْ دَعَا إِلَی اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً بِهَذَا الْعَهْدِ کَانَ مِنْ أَنْصَارِ قَائِمِنَا فَإِنْ مَاتَ قَبْلَهُ أَخْرَجَهُ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ قَبْرِهِ وَ أَعْطَاهُ بِکُلِّ کَلِمَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ..."»؛ بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۲۸۴، ح ۴۷؛ المزار الکبیر، ص۶۶۳.

[4] ر.ک. قرائتی، محسن، زندگی مهدوی در سایه دعای عهد، ص ۱۱ ـ ۱۳؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۷.

[5] ر.ک. رضی الدین. سید بن طاووس.مصباح الزائر؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۰.

[6] «"مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ مَرَةً وَاحِدَةً فِی دَهْرِهِ کُتِبَ فِی رِقِّ الْعُبُودِیَّةِ وَ رُفِعَ فِی دِیوَانِ الْقَائِمِ(ع)فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا نَادَی بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِیه‏"»؛ بحار الانوار، ج ۹۵، ص ۳۳۷.

[7] ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]