بحث:دوازده امام در کلام اسلامی
مقدمه
- حضرت علی بن ابی طالب (ع) و یازده تن از نسل او پس از پیامبر- به ترتیب- امامت مسلمانان را بر عهده دارند که نام مبارک آنان عبارت است از:
- حسن بن علی (المجتبی)؛
- حسین بن علی (سَید الشُهداء)؛
- علی بن الحسین (زین العابدین)؛
- محمد بن علی (باقر العلوم)؛
- جعفر بن محمد (الصادق)؛
- موسی بن جعفر (الکاظم)؛
- علی بن موسی (الرضا)؛
- محمد بن علی (الجواد)
- علی بن محمد (الهادی)؛
- حسن بن علی (العسکری)؛
- حجة بن الحسن. (القائم) از میان مسلمانان کسانی که به امامت و خلافت این بزرگان اعتقاد دارند و از آنان پیروی می‌کنند، "شیعه امامیه" یا "شیعه اثنی عشریه" خوانده می‌شوند[۱].
- این گروه از شیعیان، امروز، بزرگترین و مهمترین فرقه شیعه شمرده می‌شوند. شیعه فرقه‌هایی دیگر نیز دارد- همانند زیدیه، اسماعیلیه و کیسانیه- که در شمار امامان با یکدیگر همراه نیستند؛ اما همه آنها بر خلافت بلافصل علی بن ابی‌طالب اتفاق دارند[۲].
دلائل حصر شمار امامان در عدد دوازده
- امامت حضرت علی (ع) به دلیل تصریح مکرر پیامبر اسلام (ص) ثابت است. امامت یازده تن دیگر نیز به نص پیامبر اسلام (ص) و نص امام پیشین[۳][۴].
- گروه شیعه برای اثبات مدعای خویش مستندات بسیاری دارد[۵] که دو نمونه از آنها عبارت‌اند از:
- از جابر بن عبدالله انصاری نقل است که از پیامبر اسلام (ص) درباره مصداق "اولی الامر"[۶] پرسیده است. پیامبر (ص) فرمود: "آنان خلفای من و امامانِ پس از من‌اند. نخستینِ آنان علی بن ابی طالب است و سپس حسن و آن گاه حسین و سپس علی بن الحسین و آن گاه محمد بن علی ... و سپس صادق، جعفر بن محمد و آن گاه موسی بن جعفر و سپس علی بن موسی و آن گاه محمد بن علی و سپس علی بن محمد و آن گاه حسن بن علی و واپسین تن، همنام من، محمد است ..."[۷][۸].
- شیخ طبرسی از ابوجعفر ابن بابویه نقل کرده است که پیامبر اسلام (ص) فرمود: "امامانِ پس از من، دوازده تن‌اند. نخستینِ آنان علی بن ابی طالب است و واپسین تن، قائم است. آنان خلفا و اوصیا و اولیای من‌اند و پس از من حجت خدایند در میان امت من. هر کس آنان را دوست بدارد، مؤمن است و هر کس انکار کند، کافر است[۹]. افزون بر منابع شیعی، در بسیاری از منابع اهل سنت نیز احادیثی در این باره آمده است که خلافت امامان دوازده‌گانه را ثابت می‌کند[۱۰][۱۱].
پانویس
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 244.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 244.
- ↑ عقائد الامامیة، ۷۶- ۷۴.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 245.
- ↑ ر.ک: اصول کافی، ۲/ ۵۳۹- ۳۸۹.
- ↑ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً ﴾؛ سوره نساء، آیه ۵۹.
- ↑ المیزان، ۴/ ۴۰۸ و ۴۰۹.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 245.
- ↑ اعلام الوری باعلام الهدی، ۳۷۰ و ۳۷۱.
- ↑ عقائد الشیعة الامامیة و تاریخهم، ۱۱۲- ۱۰۳.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 245.