بنی‌خشان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

بنی‌خشان طایفه‌ای است از شاخه‌های قبیله مذحج[۱] که نسب شان به خشان بن عمرو بن صداء می‌رسد[۲]. حضور یکی از بزرگان این طایفه به نام عبدالعزیز بن بدر بن زید بن معاویه بن خشان در هیأت اعزامی مذحجی‌ها به مدینه و تغییر نام او از عبدالعزی به عبدالعزیز از سوی حضرت پیامبر خاتم(ص)[۳]، تنها آگاهی‌مان از این طایفه است.[۴]

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۴۴؛ سیوطی، لب الباب فی تحریر الانساب، ص۹۳؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۳۴۴.
  2. ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل ومؤتلفها، ج۱، ص۶۷؛ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۱۳۲؛ دار قطنی، المؤتلف و المختلف، ج۲، ص۷۹۰. ابن کلبی از این طایفه و اطلاعات آن در ذیل تیره بنی قیس بن جهینه از شاخه‌های قبیله قضاعه یاد کرده است. (ابن کلبی، نسب المعد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۷۲۵)
  3. زبیدی، تاج العروس، ج۹، ص۱۰۸. نیز ر.ک: سمعانی، الانساب، ج۵، ص۱۳۲؛ دار قطنی، المؤتلف و المختلف، ج۲، ص۷۹۰؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۴۴.
  4. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.