بنی‌ربض
مقدمه
«بنی‌ربض» از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های قبیله بنی مراد از مذحج هستند[۲] که نسب از ربض بن زاهر بن عامر بن عوثبان بن زاهر بن یحابر (مراد) می‌برند[۳]. علاوه بر بنی مراد، برخی منابع از وجود بنی الربض دیگری در قبیله سعد العشیره - از دیگر شاخه‌های قبیله بزرگ مذحج - خبر داده‌اند[۴] که عدم خلط مباحث این دو طایفه، نیازمند دقت دو چندان است. از تاریخ جاهلی و اسلامی بنی‌ربض - جز آنکه خاستگاه اولیه‌شان یمن بوده و پس از انجام فتوحات اسلامی بسیاری از ایشان به سرزمین‌های مفتوحه از جمله کوفه مهاجرت کردند[۵] - خبر چندانی در دست نیست. از بارزترین شخصیت‌های بنی ربض می‌توان از صفوان بن عسال یاد کرد. او از اصحاب رسول خدا(ص) بوده[۶]، به ادعای خودش، در ۱۲ غزوه از غزوات پیامبر(ص) مشارکت داشته است[۷]. وی همچنین در شمار محدثان اهل سنت ذکر گردیده[۸]، روایاتی از او در برخی منابع، به ثبت رسیده است[۹]. مرگ وی در سال ۸۰ هجری[۱۰] و به احتمال در کوفه[۱۱] اتفاق افتاده است.[۱۲]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفه انساب العرب، ج۱، ص۵۷؛ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۴۱۷.
- ↑ ابن دُرَیْد، الاشتقاق، ج۱، ص۴۱۴.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۳۵؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۰۳.
- ↑ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۴۱۷.
- ↑ ر.ک: خلیفة بن خیاط، طبقات، ص۱۳۶؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۳، ص۲۰۱.
- ↑ ابن قانع، معجم الصحابه، ج۷، ص۲۵۹۳؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۳، ص۳۵؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۲، ص۷۲۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۰۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۴۰۹.
- ↑ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۲، ص۷۲۴؛ المزی، تهذیب الکمال، ج۱۳، ص۲۰۱.
- ↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۳، ص۳۶.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۱۱، ص۵۴۶.
- ↑ ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۱۰۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.