بنی‌مفرج

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

بنی‌مفرج بن ناجیه

بنی مُفرِج از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های قبیله بنی مراد مذحج هستند که نسب از مفرج بن ناجیة بن مراد می‌برند[۲]. از مفرج بن ناجیه، پسرانی به نام‌های حارث - معروف به کداده - و قائفه - مشهور به عامر - تولد یافتند که در برخی منابع، از آنها با عنوان «مصعبان» یاد شده است[۳]. فرزندان کداده، با گذر سال‌ها وسعت یافتند و به مرور زمان، بنی کداده - مشهورترین شاخه بنی مفرج - را پدید آوردند[۴]. برخی بر این اعتقادند که مفرج و فرزندانش – کداده و قائفه - از قبیله ازد[۵] و از نسل مالک بن زَهرانَ بن کَعْب بن حارث بن کَعْب بن عبداللّه بن مالک بن نصر بن ازد‌اند که از ازد شنؤه به بنی مراد پیوستند[۶]. از تاریخ جاهلی و اسلامی بنی مفرج خبری در دست نیست.[۷]

منابع

پانویس

  1. ر.ک: کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۹۷۹.
  2. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۲۸؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۶.
  3. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
  4. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
  5. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴.
  6. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۰۶؛ زبیدی، تاج العروس، ج۵، ص۲۲۱؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفه انساب العرب، ج۱، ص۴۲۴؛ کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۱۲۹ و ۹۷۹.
  7. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.