بنی حارث بن ربیعه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

این طایفه از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی بکیل بن همدان هستند که نسب از حارث بن ربیعة بن حارث بن ربیعة بن مُرهبة بن دُعام بن مالک بن معاویة بن صعب بن دومان بن بکیل بن جشم می‌برند[۲]. حارث، فرزندانی به نام‌های بجاد، وائل، هُصَیص و حارث داشت[۳] که دودمان بنی حارث بن ربیعه بر پایه آنان شکل گرفت. از مهم‌ترین شاخه‌ها و شعب این قوم می‌توان از بنی هصیص بن حارث یاد کرد[۴]. از اخبار دوران جاهلی و اسلامی این قوم جز آنکه برخی از آنان از شرکت‌کنندگان نبرد جاهلی خولان بودند، خبری در دست نیست. بر اساس این گزارش، وائل بن ربیعه از جمله این شرکت‌کنندگان و از کشته‌شدگان در این جنگ بود[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۲۸.
  2. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۸؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۳۰.
  3. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۲۸. همدانی در بیان فرزندان حارث بن ربیعه، از «بجاد» در کتابش با نام «ابونجاد» یاد کرده است. (حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۳۰).
  4. ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ص۳۸.
  5. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۳۰.
  6. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.