بنی شعب بن معدیکرب
مقدمه
این قوم، در شمار اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان هستند که نسب از شَعب بن معدیکرب بن جُشَم بن حاشد می‌برند[۲]. خاستگاه نخست این طایفه - چونان دیگر شعب و فروعات بنی همدان - یمن بود. آنان در این سرزمین، در بلاد بنی همدان و در شرق مواطن طایفه‌ای از بنی عذر موسوم به «عذر شعب» منزل داشتند[۳]. علاوه بر یمن، سرزمین مغرب نیز در پی فتوحات اسلامی، پذیرای جمعی از مردم بنی شعب بن معدیکرب بود[۴]. آنان همچنان در این سرزمین منزل و مأوای داشتند تا این که بنی عذر - از دیگر شاخه‌های قبیله همدان - نزدشان توطّن گزیدند. عذری‌ها به مرور زمان بر سرزمین شعبی‌ها فائق آمدند و باقی‌ماندگان مردم بنی شعب هم، مدتی بعد به بنی عذر پیوستند. همدانی (م. ۳۳۴) از معروف بودن این موضع به «مغرب شعب» خبر داده و آورده است که در عصر او، بنی عذر به حسب محل سکونت‌شان، «عذر شعب» و «عذر مطره» خوانده می‌شدند[۵].[۶]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۹۵. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۱؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۵۹۵. نیز ر.ک: فیروزآبادی، القاموس المحیط، ج۱، ص۸۸.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۱۳.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۱؛ بامطرف، الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۲، ص۵۵۷.
- ↑ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۲۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.