بنی معاویة بن حارث الولاده

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

این طایفه در شمار اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی معاویة بن کنده‌اند که نسب از معاویة بن حارث الولّادة بن عمرو بن معاویة بن حارث بن معاویة بن حارث بن معاویة بن ثور بن مرتّع بن معاویة بن کندة بن عفیر می‌‌برند[۲]. معاویة بن حارث - که از امراء یمن و مطاع اعراب منطقه بود، -[۳] را به جهت آنکه او و یارانش، پیوسته شمشیرهای حمایل بریده، حمل می‌‌کردند به«مقطّع النّجد» ملقب کرده بودند[۴]. این امر موجب شده بود که برخی منابع، از فرزندانش با نام «بنی مقطّع» نیز یاد کنند[۵]. ضمن این که بنی معاویة بن حارث، بواسطه انتساب به مادرشان لمیس - خواهر زاده قائله -[۶] به «بنی لمیس» نیز شهره بودند.[۷]منزل و مأوای این طایفه را یمن[۸] و منطقه حضرموت[۹] گفته‌اند و در شمار مشاهیرشان، علاوه بر معاویة بن حارث، به نام حداء (شرحبیل) بن جهم بن حجر بن وهب بن عمرو بن مقطّع النّجد - از اشراف حضرموت-[۱۰] اشاره کرده‌اند.[۱۱]

منابع

پانویس

  1. قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۲۵.
  2. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۳. این نسب در برخی منابع «معاویة بن حارث الولّادة بن عمرو بن حارث بن معاویة بن کنده» ذکر شده است. (قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۲۵؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۳، ص۱۱۳۳)
  3. ابن فوطی، مجمع الاآداب فی معجم الاقاب، ج۵، ص۴۶۳.
  4. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۳؛ ابن درید، الاشتقاق، ص۳۶۷؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۲۵.
  5. ابن درید، الاشتقاق، ص۳۶۷؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۲۵. نیز ر.ک: هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۶.
  6. مازنه بنت امری‌ء القیس بن کعب بن عمرو مزیقیا معروف به «قائله». (هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۲)
  7. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۳.
  8. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۳.
  9. ر.ک: هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۶.
  10. هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۱۷۶.
  11. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت