بنی هبرة بن مذکر
مقدمه
بنی هبره از اعراب قحطانی[۱] و از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان‌اند که نسب از هبرة بن مذکر بن یَأم بن أصبَی بن دافع بن مالک بن جشم بن حاشد بن جشم بن خیوان (خیران) بن نوف بن أوسله(همدان) می‌برند.[۲] هبره و مُواجِد پسران مذکر بن یأم بواسطه هم قسم شدن با برادر دیگرشان غز، به «أحلاف» شهرت داشتند.[۳] از مهم‌ترین شعب و فروعات این طایفه در گذشته، می‌توان از احرم بن هبرة بن مذکر بن یأم بن اصبَی یاد کرد.[۴] امروزه، بنی هبرة بن مذکر - که برخی نام اصلی او را «واصل» گفته‌اند -[۵] در کنار بنی هشام بن مذکر و بنی مواجد بن مذکر، سه خاندان اصلی بنی مذکر بن یأم را تشکیل می‌دهند.[۶] از آنجا که مادر هبره و هشام، «فاطمه» نام داشت از این رو آنان به «آل فاطمه» نیز شهرت دارند.[۷] در حال حاضر، ریاست و شیخوخیت آل فاطمه در خاندان ابوساق قرار دارد.[۸] طایفه بنی واصل (هبرة) بن مذکر، دارای شاخه‌ها و طوایف بسیاری است که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان از آل سالم، آل محمد بن شریة، آل مسعد، آل زعیرزع، الیحامده و ولد مره نام برد. ضمن آنکه هر یک از این خاندان‌ها نیز، خود، به انشعابات متعدد دیگری تقسیم می‌‌شوند.[۹] از معاریف و رجال شناخته شده این قوم به نام وازع بن معاویة بن مالک بن أَحزم بن هبرة بن مذکر معروف به «شَرْقیّ» - از شعرای بنام بنی همدان - می‌توان اشاره کرد.[۱۰][۱۱]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۷. نیز ر.ک: ابن درید، الاشتقاق، ص۴۲۴؛ اشرف الرسولی، طرفة الاصحاب فی معرفة الانساب، ص۴۷.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۷.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ص۶۴.
- ↑ محمد سلیمان الطیب، کتاب موسوعة القبائل العربیه، ج۱۱، ص۹۳۹-۹۴۰.
- ↑ محمد سلیمان الطیب، کتاب موسوعة القبائل العربیه، ج۱۱، ص۹۳۸-۹۴۰.
- ↑ محمد سلیمان الطیب، کتاب موسوعة القبائل العربیه، ج۱۱، ص۹۳۹-۹۴۰.
- ↑ محمد سلیمان الطیب، کتاب موسوعة القبائل العربیه، ج۱۱، ص۹۴۰.
- ↑ محمد سلیمان الطیب، کتاب موسوعة القبائل العربیه، ج۱۱، ص۹۳۹-۹۴۰.
- ↑ هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۲، ص۵۱۷؛ حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت