سیره حکومتی امام مهدی در حوزه جهادی و مبارزاتی چیست؟ (پرسش)
| سیره حکومتی امام مهدی در حوزه جهادی و مبارزاتی چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / آشنایی با امام مهدی / معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی) |
| مدخل اصلی | سیره حکومتی امام مهدی |
| تعداد پاسخ | ۲ پاسخ |
سیره حکومتی امام مهدی (ع) در حوزه جهادی و مبارزاتی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آیت الله سید منذر حکیم در کتاب «پیشوایان هدایت» در این باره گفته است:
«امام منتظر (ع) با شمشیر قیام می‌کند البته ظهور آن حضرت پس از اتمام حجت کامل و آشکار شدن کامل حقایق و گشوده شدن درهای حق و بسته شدن راه‌های باطل و وقوع معجزات و کرامات که دلالت بر برخورداری آن حضرت از تأییدات الهی دارد و یاری فرشتگان شرکت کننده در جنگ بدر و در اختیار داشتن پیراهن یوسف، عصا و سنگ موسی، انگشتری سلیمان، زره و شمشیر و پرچم پیامبر اکرم (ص) و سایر میراث‌های پیامبران و آشکار شدن همه آن‌ها برای او، صورت می‌گیرد[۱] و آشکار می‌گردد که او به حق ادامه دهنده راه پیامبران خدا است و برای محقق کردن اهداف الهی انبیا و برقرار کردن عدالت آسمانی تلاش می‌کند؛ و با آشکار شدن همه این نشانه‌ها، جز منحرفان و مفسدانی که جز فساد و آزار و ستم از آن‌ها توقع نمی‌رود، کسی بر عقاید باطل پافشاری نمی‌کند و پاک کردن دولت مهدوی از لوث چنین کسانی واجب و لازم است به همین جهت می‌بینیم که سیره جهادی امام (ص) در برابر ستمگران و منحرفان آمیخته با قاطعیت، احتیاط و مقاومت بوده جنبنده‌ای از آنان بر روی زمین باقی نمی‌گذارد و اجازه فعالیت‌های فساد آلود را به آنان نمی‌دهد.
مضافاً به این‌که بنا به تصریح احادیث شریف حضرت مهدی منتظر (ع) همواره به سیره و روش جد بزرگوار خود پیامبر اکرم و وصی او حضرت امام علی (ع) عمل می‌کند پس تا ایمان و دین حق را بر آنان عرضه نکند و با دلایلی که در نزد خود آن‌ها مورد قبول باشد با آنان به محاجه نپردازد شروع به جنگ نخواهد کرد[۲] که در جریان بیرون آوردن تورات و انجیل توسط آن حضرت اشاره‌ای بدان داشتیم و این قضیه مهم دیگری در رابطه با سیره جهادی آن حضرت است.
از روایات استفاده می‌شود که از جمله سیره جهادی آن حضرت پاکسازی جبهه داخلی؛ یعنی جبهه جهان اسلام از جریانات منحرف و محارب است که پیش از نبرد با قوای خارجی آغاز می‌شود، آن حضرت شورش سفیانی را نابود می‌کند و نفوذ بتریه و متأوله نادان و نواصب گمراه کننده معاند را از بین می‌برد[۳] و برای همین منظور قبل از این‌که برای جنگ با یهودیان روم و قتل دجال و فتح کل زمین اقدامی انجام بدهد، آتش بس موقت با روم برقرار می‌کند. و قبل از این‌که به پاکسازی جبهه داخلی بپردازد به تنظیم صفوف سپاه خود پرداخته، فرماندهان لایق نظامی را تعیین کرده برای هرکدام پرچم خاصی معین می‌نماید. ناراحتی‌ها و سستی‌ها را از یاران خود رانده، دل‌هایشان را قوی و سرشار از ایمان به حق می‌گرداند[۴]؛ حقی که در راه آن مبارزه می‌کنند و نیز آنان را مورد آزمایش قرار داده خوب و بدشان را از هم متمایز می‌نماید[۵]، تا برای انجام مأموریت اصلاحی بزرگش دارای سپاهی عقیدتی، قوی و منسجم باشد که دارای استعداد و لیاقت نظامی مطلوب و روحیه قوی لازم نیز باشند»[۶].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
|---|
|
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفته‌اند:
«امام مهدی (ع) با انقلاب جهانی خود بساط کفر و شرک را از گستره زمین بر می‌چیند و همگان را به دین مقدس اسلام دعوت می‌کند. پیامبر اکرم (ص) در این باره فرموده است: "شیوه او امام مهدی (ص) شیوه من است و مردم را بر آیین و شریعت من قرار می‌دهد.[۷] البته آن حضرت در شرایطی ظهور می‌کند که حق به گونه‌ای آشکار، معرفی گردیده و از هر جهت بر مردم جهان، حجّت تمام شده است. با این حال طبق برخی از روایات، حضرت مهدی (ع) تورات و انجیل واقعی و تحریف نشده را از غاری در انطاکیه بیرون می‌آورد و به وسیله آن‌ها با یهودیان و مسیحیان جهان احتجاج می‌کند که بسیاری از ایشان مسلمان می‌شوند.[۸] در این میان آنچه که گرایش ملّت‌های گوناگون را به اسلام بیشتر می‌کند، آن است که همگان آشکارا می‌بینند که مهدی (ع) با امدادهای غیبی یاری می‌گردد و نشانه‌های پیامبران همچون عصای حضرت موسی (ع) و انگشتر حضرت سلیمان (ع) و زره و شمشیر و پرچم پیامبر اسلام (ص) را همراه دارد[۹] و برای تحقق اهداف پیامبران خدا و برقراری عدالت جهانی قیام کرده است. روشن است که در چنین بستری که حق و حقیقت، آشکارا بر جهانیان عرضه شده است، تنها کسانی در جبهه باطل باقی می‌مانند که به کلّی هویت انسانی و الهی خود را از دست داده باشند. اینان همان‌ها هستند که جز فساد و تباهی و ظلم، از آن‌ها سر نمی‌زند و لازم است ساحت دولت مهدوی از لوث وجود آنان پاک شود. اینجاست که شمشیر برنده عدالت مهدوی از نیام بر آمده و با قدرت و صولت، بر پیکر ستمکاران لجوج فرود می‌آید و کسی از آن‌ها را باقی نمی‌گذارد. این شیوه و روش پیامبر (ص) و امیر المؤمنین (ع) نیز بوده است.[۱۰]»[۱۱].
|
پانویس
- ↑ اثبات الهداة، ۴۳۹- ۴۴۰، ۴۹۴، ۴۷۸، ۴۸۷، ور.ک: عقد الدرر، ۱۳۵، الفصول المهمة، ۲۹۸، کفایة الاثر، ۱۴۷، ابن حماد، ۹۸، القول المختصر، ۳۴، برهان متقی، ۱۵۲.
- ↑ کافی ۸، ۲۲۷ و به نقل از آن، اثبات الهداة ۳، ۴۵۰.
- ↑ ارشاد ۲، ۳۸۴ و به نقل از آن، بحار الانوار ۵۲، ۳۸۶ و به نقل از آن، اثبات الهداة ۳، ۵۴۴.
- ↑ اثبات الهداة، ۷۱.
- ↑ کافی ۸، ۱۶۷، کمال الدین، ۶۷۲.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت، ص ۳۰۱.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۳۹، ح ۶، ص ۱۲۲.
- ↑ ر.ک: الفتن، ص ۲۴۹ – ۲۵۱.
- ↑ ر.ک: اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۳۹ - ۴۹۳.
- ↑ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۵۰.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۲۲۹ - ۲۳۰.