پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بر زبان هر بندهای نگهبانی هست که سخنان او را ضبط مینماید، از اینرو باید هر بندهای از خداوندتقوی ورزیده، و کنترل نماید که چه میگوید"[۱]؛
"امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: از ما مسلمانان نیست هرکس که در هر روز خویشتن را به محاسبه نگیرد، که اگر عمل خوبی بجای آورده خداوند را سپاس گفته از او بطلبد که بیشتر بر انجام این امر خیر موفّق شود، و اگر عمل بدی انجام داده از خداوند پوزش بطلبد"[۲]؛
"تو به محاسبه خویشتن بپرداز، چرا که دیگران را حسابرسانی غیر از تو هست که به حساب آنان بپردازند"[۳]؛
امام صادق (ع) فرمودند: "آی مردمان: خود به حساب خویشتن برسید قبل از آنکه به حساب شما رسیدگی کنند، چراکه در قیامت پنجاه موقف هست که هر یک محلّ هزار سال ایستادن است؛ آنگاه این آیه شریفه را خواندند: ﴿فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ﴾[۴][۵].
امام صادق (ع) فرمودند: "هرکس که خود پند دهنده خویشتن نباشد، پندهای دیگر مردمان در او کارگر نخواهد شد، و او را فائدهای نخواهد بخشید"[۶][۷].
امام صادق (ع) درباره آیه شریفه﴿فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا﴾[۸]. فرمودند: "این آیه تنها درباره امّتپیامبر اکرم (ص) نازل شده است؛ چه در هر روزگاری امامی از ما ائمّه شاهدرفتار آنان است، و پیامبر اکرم نیز شاهد ما خواهد بود"[۹]؛
"امام صادق (ع) فرمودند: چرا پیامبر اکرم را اذیّت میکنید؟ مردی به ایشان عرض کرد: فدایت شوم! ما چگونه ایشان را اذیّت میکنیم؟ حضرت فرمودند: آیا نمیدانید که اعمال شما برایشان عرضه میشود، و چون گناهی در میان اعمال شما ببینند ناراحت میشوند؟ ایشان را اذیّت نکنید و در پی شادمان کردنشان باشید"[۱۰]؛
"ابو کهمس از امام صادق (ع) پرسید: "آیا انسان نمازهای نافله خود را در یک مکان بخواند؟ یا در مکانهای مختلف؟ حضرت فرموند: نه! در یک مکان بخواند، چون این مکان در قیامت برای او شهادت خواهند داد"[۱۱]؛
"امام صادق (ع) فرمودند: هیچ روز جدیدی بر فرزندان آدم وارد نمیشود، مگر آنکه به او میگوید: ای آدمیزاد! من روزی جدید هستم و بر اعمالت شاهد خواهم بود. بنابراین به من نیکی کن و در من به نیکوکاری بپرداز، تا در روز قیامت به نفع تو شهادت دهم؛ چه تو بعد از امروز دیگر مرا نخواهی دید"[۱۲]؛
"امام باقر (ع) فرمودند: چون شب فرارسد، نداکنندهای با صدایی که همه آن را میشنوند، ندا در میدهد که: ای فرزندآدم! من نسبت به آنچه در من انجام میشود شاهد هستم، از اینرو بهره خود را از من برگیر، چراکه چون خورشید سرزند هیچ کار نیک دیگری در من انجام نخواهد شد... همین سخن را چون شب برود و صبح برسد، صبح خواهد گفت"[۱۳]؛
"امام صادق (ع) فرمودند: چون روز فرارسد میگوید: ای فرزندانسان! در امروزت کار نیکو انجام بده تا در قیامت به آن نزد پروردگارت شهادت دهم، چرا که من نه در گذشته نزد تو آمدهام و نه در آینده دیگر نزد تو خواهم آمد؛ و چون شب آید همین سخن را به او گوید"[۱۴].[۱۵]