آل ابی سفیان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

خاندان و دودمان ابوسفیان. ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفه بنی امیه بود خودش و دودمانش با بنی هاشم و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنی داشتند. ابوسفیان در لشکر کشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش معاویه، با علی و امام حسن جنگید، نوه‌اش یزید، حسین بن علی را در کربلا کشت. نسل ابوسفیان ضد توحید بودند، از این رو پیامبر فرموده بود «الخِلافَةُ مُحَرمَةٌ عَلی آلِ اَبی سُفیان»[۱] اینکه در زیارت عاشورا هم خود ابو سفیان و این دودمان لعن شده‌اند «أللهُم الْعَنْ اَباسُفیانَ، أللهُم الْعَنْ... وَ آلَ اَبی سُفیان» به خاطر درگیری و مبارزه آنان با اساس اسلام است. امام صادق نزاع میان اهل بیت پیامبر و آل ابی سفیان را، نزاعی مکتبی و بر سر عقیده می‌دانست، نه شخصی و می‌فرمود «إِنَّا وَ آلُ أَبِی سُفْیَانَ أَهْلُ بَیْتَیْنِ تَعَادَیْنَا فِی اللَّهِ قُلْنَا صَدَقَ اللَّهُ وَ قَالُوا کَذَبَ اللَّهُ»[۲] ما و دودمان ابو سفیان اهل دو خاندانیم که بر سر مسأله خدا باهم دشمنی کردیم. ما گفتیم خدا راست گفته آنان گفتند خدا دروغ گفته است. نیز، مایه از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون حسین می‌دانست « اِن آلَ اَبی سُفیانَ قَتَلُوا الحُسَینَبنَ عَلی صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ فَنَزَعَاللهُ مُلْکهُم»[۳] سید الشهدا روز عاشورا، سپاه کوفه را که برای کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود «و یحکم یَا شِیعَةَ آلِ أَبِی سُفْیَانَ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِینٌ وَ کُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَکُونُوا أَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُم»[۴] اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابوسفیان همه آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و برای خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جای دنیا و هر زمان دیگر[۵]

منابع

پانویس

  1. بحار ج ۴ ص ۳۲۶
  2. بحار ج ۳۳ ص ۱۶۵، ج ۵۲ ص ۱۹۰
  3. بحار ج ۴۵ ص ۳۰۱؛ ج ۴۶ ص ۱۸۲
  4. بحار ج ۴۶ ص ۵۱
  5. ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۰.