جز
جایگزینی متن - 'قوم سبأ' به 'قوم سبأ'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[استدراج در قرآن]] - [[استدراج در علوم قرآنی]] - [[استدراج در فقه سیاسی]] - [[استدراج در کلام اسلامی]] - [[استدراج در معارف دعا و زیارات]] - [[استدراج در معارف و سیره علوی]] - [[استدراج در معارف و سیره سجادی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[استدراج در قرآن]] - [[استدراج در علوم قرآنی]] - [[استدراج در فقه سیاسی]] - [[استدراج در کلام اسلامی]] - [[استدراج در معارف دعا و زیارات]] - [[استدراج در معارف و سیره علوی]] - [[استدراج در معارف و سیره سجادی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
'''استدراج''' یا "اِمْلاء" و یا "اِمْهال"، به معنای آرام آرام نزدیک ساختن و به یکباره سرنگون ساختن، عبارت است از نزدیک ساختن تدریجیِ [[گنهکاران]] [[غافل]] به [[عذاب الهی]]، در پوشش برخورداری از نعمت‌های پی‌درپی [[دنیوی]]. این واژه به عنوان سنتی الهی در [[آیات]] و [[روایات]] مورد تاکید قرار گرفته و [[اهل بیت]] {{ع}}، [[مؤمنان]] را آن برحذر داشته‌اند. | '''استدراج''' یا "اِمْلاء" و یا "اِمْهال"، به معنای آرام آرام نزدیک ساختن و به یکباره سرنگون ساختن، عبارت است از نزدیک ساختن تدریجیِ [[گنهکاران]] [[غافل]] به [[عذاب الهی]]، در پوشش برخورداری از نعمت‌های پی‌درپی [[دنیوی]]. این واژه به عنوان سنتی الهی در [[آیات]] و [[روایات]] مورد تاکید قرار گرفته و [[اهل بیت]] {{ع}}، [[مؤمنان]] را آن برحذر داشته‌اند. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۸: | ||
# بر [[غرور]] و [[معاصی]] ایشان افزوده می‌شود که مضمون استدراج و حرکت تدریجی به سوی هلاک و [[مجازات]] دردناک‌تری است، زیرا هنگامی که [[غرق]] در انواع [[نعمت‌ها]] می‌شوند، [[خداوند]] همه آنها را از ایشان می‌گیرد و طومار زندگی‌شان را [[درهم]] می‌پیچد<ref>مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۳۳.</ref>. | # بر [[غرور]] و [[معاصی]] ایشان افزوده می‌شود که مضمون استدراج و حرکت تدریجی به سوی هلاک و [[مجازات]] دردناک‌تری است، زیرا هنگامی که [[غرق]] در انواع [[نعمت‌ها]] می‌شوند، [[خداوند]] همه آنها را از ایشان می‌گیرد و طومار زندگی‌شان را [[درهم]] می‌پیچد<ref>مکارم، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۳۳.</ref>. | ||
در [[تاریخ]] [[بشر]] نمونه‌های فراوانی برای این [[سنت الهی]] مضبوط است و اختصاص به [[جامعه]]، گروه، [[نسل]] و عصر خاصی ندارد، بلکه همه [[جوامع]] و اعصار و اعقاب را در بر می‌گیرد که چندین نمونه بارز آن در گزارش‌های صریح قصص [[قرآن]] انعکاس یافته است از جمله: داستان‌های [[قوم عاد]] و [[ثمود]]، [[قوم | در [[تاریخ]] [[بشر]] نمونه‌های فراوانی برای این [[سنت الهی]] مضبوط است و اختصاص به [[جامعه]]، گروه، [[نسل]] و عصر خاصی ندارد، بلکه همه [[جوامع]] و اعصار و اعقاب را در بر می‌گیرد که چندین نمونه بارز آن در گزارش‌های صریح قصص [[قرآن]] انعکاس یافته است از جمله: داستان‌های [[قوم عاد]] و [[ثمود]]، [[قوم سبأ]]، [[قوم]] [[فرعون]]، [[بلعم باعورا]]، [[قارون]] و...<ref>[[محمود سرمدی|سرمدی، محمود]]، [[آیه استدراج (مقاله)|مقاله «آیه استدراج»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص۶۴-۶۵؛ [[رحیم لطیفی|لطیفی]] و [[احمد شجاعی|شجاعی]]، [[استدراج - لطیفی و شجاعی (مقاله)|مقاله «استدراج»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ج۱، ص ۲۳۵.</ref>. | ||
== استدراج در [[روایات]] == | == استدراج در [[روایات]] == | ||