اعلام قرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپیوند\sبه\sبیرون\s\=\= \*\[(.*)\] \*\[(.*)\] \*\[(.*)\]' به '')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان           = اعلام قرآن
| عنوان پیشین =
| عنوان اصلی     =  
| عنوان = اعلام قرآن
| تصویر           = IM010214.jpg
| عنوان پسین =
| اندازه تصویر   = 200px
| شماره جلد =
| از مجموعه       =
| عنوان اصلی =  
| زبان           = فارسی
| تصویر = IM010214.jpg
|زبان اصلی       =
| اندازه تصویر = 200px
| نویسنده         = [[محمد خزائلی]]
| از مجموعه =  
| نویسندگان         =  
| زبان = فارسی
| تحقیق یا تدوین   =  
| زبان اصلی =  
| زیر نظر           =  
| نویسنده = [[محمد خزائلی]]
| به کوشش           =
| نویسندگان =  
| مترجم             =
| تحقیق یا تدوین =  
| مترجمان           =
| زیر نظر =  
| ویراستار         =  
| به کوشش =  
| ویراستاران       =
| مترجم =  
| موضوع           = [[قرآن]]
| مترجمان =  
| مذهب           = [[شیعه]]
| ویراستار =  
| ناشر           = [[امیر کبیر (ناشر)|انتشارات امیر کبیر]]
| ویراستاران =  
| به همت           =
| موضوع = [[قرآن]]
| وابسته به         =  
| مذهب = شیعه
| محل نشر   = تهران، ایران
| ناشر = امیرکبیر
| سال نشر       = ۱۳۷۱
| به همت =  
| تعداد جلد        = ۱
| وابسته به =  
| صفحه            = ۸۰۵
| محل نشر = تهران، ایران
| قطع            = وزیری
| سال نشر = ۱۳۷۱
| نوع جلد        = گالینگور
| تعداد صفحات = ۸۰۵
| شابک           = 978-964-00-0594-1‮‬
| شابک = 978-964-00-0594-1‮‬
| رده‌بندی کنگره    =‏ ‏‫‬‭‬‭BP۸۷/۸‏‫‬‭‭/خ۴‮الف‬۶ ۱۳۷۱
| شماره ملی =‎ ‭م‌۷۱-۱۹۶
| رده‌بندی دیویی    = ‏‏‫‬‭۲۹۷/۱۵۶
| شماره ملی         =‎ ‭م‌۷۱-۱۹۶
}}
}}
'''اعلام قرآن'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی اعلام مبهمه قرآنی و نام‌های موجود در قرآن می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد خزائلی]] است و [[امیر کبیر (ناشر)|انتشارات امیر کبیر]] انتشار آن را به عهده داشته است.
'''اعلام قرآن'''، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی اعلام مبهمه قرآنی و نام‌های موجود در قرآن می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[محمد خزائلی]] است و [[امیرکبیر (ناشر)|انتشارات امیرکبیر]] انتشار آن را به عهده داشته است.


==دربارهٔ کتاب==
== دربارهٔ کتاب ==
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر از صد و چهار ماخذ [[قرآنی]] با عناوین [[آدم]]، [[آزر]]، [[ابراهیم]]، [[ابلیس]]، [[ابی لهب]]، [[احقاف]]، [[احمد]]، [[ادریس]]، [[ارم]]، [[اسحاق]]، [[اسرائیل]]، [[اسلام]]، [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]، [[اصحاب الاخدود]]، [[اصحاب اعراف]]، [[اصحاب الایکه]]، [[اصحاب الجنه]]، [[اصحاب الرس]]، [[اصحاب السبت]]، [[اصحاب الفیل]]، [[اصحاب القریه]]، [[اصحاب الکهف]]، [[الله]]، [[الیاس]]، [[الیسع]]، [[انجیل]]، [[حضرت ایوب|ایوب]]، [[بابل]]، [[بدر]]، [[بعل]]، [[تبع]]، [[توریه]]، [[ثمود]]، [[حجر]]، [[حنیف]]، [[حنین]]، [[داود]]، [[ذوالقرنین]]، [[ذوالکفل]]، [[رمضان]] و [[لیله القدر]]، [[روم]]، [[زبور]]، [[زکریا]]، [[زید]]، [[سامری]]، [[سبا]]، [[سلسبیل]]، [[سلیمان]]، [[سواع]]، [[سینا]]، [[شعری]]، [[شعیب]]، [[صابئین]]، [[حضرت صالح|صالح]]، [[صفا]]، [[طاغوت]]، [[طالوت]]، [[عاد]]، [[عدن]]، [[عرب]]، [[عزی]]، [[عزیر]]، [[عمران]]، [[عیسی]]، [[فرعون]]، [[قارون]]، [[قرآن]]، [[قریش]]، [[کعبه]]، [[لات]]، [[لقمان]]، [[لوط]]، [[مالک خازن جهنم|مالک]]، [[مجوس]]، [[حضرت محمد|محمد]]، [[مدین]]، [[مدینه]]، [[مریم]]، [[مسجد اقصی]]، [[مسجد الحرام]]، [[مصر]]، [[مکه]]، [[ملک الموت]]، [[منات]]، [[موسی]]، [[نصاری]]، [[حضرت نوح|نوح]]، [[وادی الایمن]]، [[هارون]]، [[هاروت و ماروت]]، [[هامان]]، [[هود]]، [[یاجوج و ماجوج]]، [[یحیی]]، [[یونس]]، [[حضرت یوسف|یوسف]]، [[یهود]] و اعلام مبهمه قرآنی تشکیل شده است.
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر از صد و چهار ماخذ [[قرآنی]] و اعلام مبهمه قرآنی تشکیل شده است. نویسنده در مقدمه کتاب بیان می‌‌کند که لفظ [[علم]] که در عنوان کتاب به صورت جمع و مضاعف بکار رفته در معنای وسیعتری استعمال شده است به قسمی که نام [[ملت‌ها]] و جماعت‌های خاص را هم شامل می‌‌شود. دکتر محمد خزائلی در ادامه بیان می‌‌کند که با رعایت این سعه معنی، صد و پانزده اسم علم در [[قرآن مجید]] موجود است اما شش لفظ آن عناوین مکرر آمده است. وی یادآور می‌‌شود که کتاب اعلام قرآن که از نظر خوانندگان می‌‌گذرد مشتمل بر صد و چهار گفتار است و در خلال [[گفتارها]]، از همه اشخاص و [[قبایل]] و اماکن و همچنین [[فرشتگان]] و از [[ملل]] و کتب و بت‌هایی که نامشان در قرآن مجید است مذکور است [[گفتگو]] شده و آخرین گفتار به اعلام مبهمه قرآنی اختصاص یافته است.


نویسنده در مقدمه کتاب حاضر بیان می‌‌کند که لفظ [[علم]] که در عنوان کتاب به صورت جمع و مضاعف بکار رفته در معنای وسیعتری استعمال شده است به قسمی که نام [[ملت‌ها]] و جماعت‌های خاص را هم شامل می‌‌شود. دکتر محمد خزائلی در ادامه بیان می‌‌کند که با رعایت این سعه معنی، صد و پانزده اسم علم در [[قرآن مجید]] موجود است اما شش لفظ آن عناوین مکرر آمده است. وی یادآور می‌‌شود که کتاب اعلام قرآن که از نظر خوانندگان می‌‌گذرد مشتمل بر صد و چهار گفتار است و در خلال [[گفتارها]]، از همه اشخاص و [[قبایل]] و اماکن و همچنین [[فرشتگان]] و از [[ملل]] و کتب و بت‌هایی که نامشان در قرآن مجید است مذکور است [[گفتگو]] شده و آخرین گفتار به اعلام مبهمه قرآنی اختصاص یافته است.
نویسنده بیان می‌‌کند که بی‌گمان، قرآن مجید که [[کلام الهی]] است برای [[هدایت مردم]] به [[صراط مستقیم]] نازل گردیده و در [[تنزیل عزیز]] باین معنی تصریح شده است، به موجب تصریحات قرآنی، قرآن برای [[هدایت]] بجانب [[رشد]] و و [[راهنمایی]] بطریق اقوم بر [[قلب]] محمد، [[پیغمبر]] [[الهام]] شده است: {{متن قرآن|إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا * يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ}}<ref>«بگو: به من وحی شده است که دسته‌ای از پریان (به قرآن) گوش فراداشته‌اند آنگاه گفته‌اند: ما قرآنی شگفت‌انگیز را شنیده‌ایم * که به سوی راهدانی رهنمون می‌گردد، بنابراین به آن ایمان آورده‌ایم و هیچ‌گاه کسی را برای پروردگارمان شریک نخواهیم آورد» سوره جن، آیه ۱-۲.</ref>. دکتر محمد خزائلی می‌‌افزاید هر چه در این کتاب [[مبارک]]، از [[اصول عقاید]] و [[احکام]] و [[مواعظ]] آمده، یکسره برای راهبری [[مردم]] است. [[تنزیل عزیز]] می‌‌خواهد که همه مردم را به [[تفکر]] و [[تدبر]] وادارد، تا [[راز]] [[آفرینش]] را دریابند و به [[اسرار]] [[ترقی]] و [[انحطاط]] امم پی ببرند و موادی را که برای ساختمان [[کاخ]] [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] لازم دارند به‌دست آورند، اما در عین حال، [[قرآن]] کتابی نیست که [[علوم]] جزئی را شامل باشد یا درصدد بیان تفصیلات [[تاریخ]] [[اقوام]] برآید و حتی احکام جزئیه را هم شامل نیست. دکتر خزائلی تاکید می‌‌کند که [[قرآن مجید]]، متکفل تبیین [[قوانین]] جزئی علوم نیست، اما افق وسیع [[علم]] را نشان می‌‌دهد و راه [[عروج]] به عالیترین درجات [[علمی]] را باز می‌‌نماید، چه راهنمایی به افق وسیع [[دانش]] بهتر از که به همه عالمیان ندا در داده است {{متن قرآن|وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«در حالی که خداوند، شما و چیزهایی را که می‌سازید آفریده است» سوره صافات، آیه ۹۶.</ref>.


نویسنده بیان می‌‌کند که بی‌گمان، قرآن مجید که [[کلام الهی]] است برای [[هدایت مردم]] به [[صراط مستقیم]] نازل گردیده و در [[تنزیل]] [[عزیز]] باین معنی تصریح شده است، به موجب تصریحات قرآنی، قرآن برای [[هدایت]] بجانب [[رشد]] و و [[راهنمایی]] بطریق اقوم بر [[قلب]] محمد، [[پیغمبر]] [[الهام]] شده است: {{متن قرآن|إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا * يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ}}<ref>«بگو: به من وحی شده است که دسته‌ای از پریان (به قرآن) گوش فراداشته‌اند آنگاه گفته‌اند: ما قرآنی شگفت‌انگیز را شنیده‌ایم * که به سوی راهدانی  رهنمون می‌گردد، بنابراین به آن ایمان آورده‌ایم و هیچ‌گاه کسی را برای پروردگارمان شریک نخواهیم آورد» سوره جن، آیه ۱-۲.</ref>. دکتر محمد خزائلی می‌‌افزاید هر چه در این کتاب [[مبارک]]، از [[اصول عقاید]] و [[احکام]] و [[مواعظ]] آمده، یکسره برای راهبری [[مردم]] است. [[تنزیل]] [[عزیز]] می‌‌خواهد که همه مردم را به [[تفکر]] و [[تدبر]] وادارد، تا [[راز]] [[آفرینش]] را دریابند و به [[اسرار]] [[ترقی]] و [[انحطاط]] امم پی ببرند و موادی را که برای ساختمان [[کاخ]] [[سعادت دنیوی]] و [[اخروی]] لازم دارند به‌دست آورند، اما در عین حال، [[قرآن]] کتابی نیست که [[علوم]] جزئی را شامل باشد یا درصدد بیان تفصیلات [[تاریخ]] [[اقوام]] برآید و حتی احکام جزئیه را هم شامل نیست. دکتر خزائلی تاکید می‌‌کند که [[قرآن مجید]]، متکفل تبیین [[قوانین]] جزئی علوم نیست، اما افق وسیع [[علم]] را نشان می‌‌دهد و راه [[عروج]] به عالیترین درجات [[علمی]] را باز می‌‌نماید، چه راهنمایی به افق وسیع [[دانش]] بهتر از که به همه عالمیان ندا در داده است {{متن قرآن|وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ}}<ref>«در حالی که خداوند، شما و چیزهایی را که می‌سازید آفریده است» سوره صافات، آیه ۹۶.</ref>.
وی در پایان مقدمه خود محرک اصلی‌اش را در تهیه کتاب حاضر، خواندن کتاب ینابیع الاسلام تالیف یک نفر [[مسیحی]] [[متعصب]] معاند می‌‌داند. به گفته دکتر محمد خزائلی قرائت آن کتاب، برخلاف منظور نویسنده وی و هر خواننده دیگری را متوجه این مطلب می‌‌کند که [[قصص قرآنی]] در کتب گذشتگان و در امم سالفه، منشاهایی دارد و می‌‌توان به آن منابع دسترسی پیدا کرد و قصه‌هایی را که در تنزیل عزیز منعکس است، با منشأ و صورتهای تطوری داستان مقایسه نمود و [[حقانیت]] و [[حکمت]] [[قرآنی]] را ثابت و محرز دانست. همین [[انگیزه]] وی را که از [[زمان]] [[کودکی]] با قرآن، انس و [[الفت]] داشته و همیشه هم، هرچه داشته از [[دولت]] قرآن بوده است برآن می‌‌دارد که اثری تحقیقی راجع به اعلام قرآن مجید تهیه کند و همواره مترصد این [[فرصت]] بوده تا زمانیکه [[انتخاب]] [[پایان‌نامه]] دکتری [[ادبیات]] پیش می‌‌آید».
 
وی در پایان مقدمه خود محرک اصلی‌اش را در تهیه کتاب حاضر، خواندن کتاب ینابیع الاسلام تالیف یک نفر [[مسیحی]] [[متعصب]] معاند می‌‌داند. به گفته دکتر محمد خزائلی قرائت آن کتاب، برخلاف منظور نویسنده وی و هر خواننده دیگری را متوجه این مطلب می‌‌کند که [[قصص قرآنی]] در کتب گذشتگان و در امم سالفه، منشاهایی دارد و می‌‌توان به آن منابع دسترسی پیدا کرد و قصه‌هایی را که در تنزیل عزیز منعکس است، با منشاء و صورتهای تطوری داستان مقایسه نمود و [[حقانیت]] و [[حکمت]] [[قرآنی]] را ثابت و [[محرز]] دانست. همین [[انگیزه]] وی را که از [[زمان]] [[کودکی]] با قرآن، انس و [[الفت]] داشته و همیشه هم، هرچه داشته از [[دولت]] قرآن بوده است برآن می‌‌دارد که اثری تحقیقی راجع به اعلام قرآن مجید تهیه کند و همواره مترصد این [[فرصت]] بوده تا زمانیکه [[انتخاب]] [[پایان‌نامه]] دکتری [[ادبیات]] پیش می‌‌آید.
 
نویسنده در گفتار شصت و چهارم کتاب حاضر با عنوان [[عرب]] می‌‌نگارد:
لفظ [[عربی]] یازده بار در [[قرآن مجید]] یاد شده است.در هشت مورد، عربی مستقیما صفت [[قرآنی]] است و در دو مورد [[وصف]] لسان است و آیاتی که لسان عربی در آن ذکر شده، حاکی از آنست که [[قرآن]] به [[زبان عربی]] نازل گردیده است در یک مورد عربی صفت [[حکم]] است (انزلنا [[حکما]] عربیا) و مراد از حکم عربی قرآن مجید می‌‌باشد. بدین ترتیب همه جا به نحو مستقیم یا غیرمستقیم صفت عربیت در [[قرآن شریف]] از صفات خود قرآن است».


== فهرست کتاب ==
== فهرست کتاب ==
{{فهرست اثر}}
{{فهرست اثر}}
 
* '''مقالۀ (۱)''': ''«[[آدم]]»
* '''مقالۀ (۲)''': ''«[[آزر]]»
* '''مقالۀ (۳)''': ''«[[ابراهیم]]»
* '''مقالۀ (۴)''': ''«[[ابلیس]]»
* '''مقالۀ (۵)''': ''«[[ابی لهب]]»
* '''مقالۀ (۶)''': ''«[[احقاف]]»
* '''مقالۀ (۷)''': ''«[[احمد]]»
* '''مقالۀ (۸)''': ''«[[ادریس]]»
* '''مقالۀ (۹)''': ''«[[ارم]]»
* '''مقالۀ (۱۰)''': ''«[[اسحاق]]»
* '''مقالۀ (۱۱)''': ''«[[اسرائیل]]»
* '''مقالۀ (۱۲)''': ''«[[اسلام]]»
* '''مقالۀ (۱۳)''': ''«[[اسماعیل]]»
* '''مقالۀ (۱۴)''': ''«[[اصحاب الاخدود]]»
* '''مقالۀ (۱۵)''': ''«[[اصحاب الاعراف]]»
* '''مقالۀ (۱۶)''': ''«[[اصحاب الایکه]]»
* '''مقالۀ (۱۷)''': ''«[[اصحاب الجنه]]»
* '''مقالۀ (۱۸)''': ''«[[اصحاب الرس]]»
* '''مقالۀ (۱۹)''': ''«[[اصحاب السبت]]»
* '''مقالۀ (۲۰)''': ''«[[اصحاب الفیل]]»
* '''مقالۀ (۲۱)''': ''«[[اصحاب القریه]]»
* '''مقالۀ (۲۲)''': ''«[[اصحاب الکهف]]»
* '''مقالۀ (۲۳)''': ''«[[الله]]»
* '''مقالۀ (۲۴)''': ''«[[الیاس]]»
* '''مقالۀ (۲۵)''': ''«[[الیسع]]»
* '''مقالۀ (۲۶)''': ''«[[انجیل]]»
* '''مقالۀ (۲۷)''': ''«[[ایوب]]»
* '''مقالۀ (۲۸)''': ''«[[بابل]]»
* '''مقالۀ (۲۹)''': ''«[[بدر]]»
* '''مقالۀ (۳۰)''': ''«[[بعل]]»
* '''مقالۀ (۳۱)''': ''«[[تبع]]»
* '''مقالۀ (۳۲)''': ''«[[تورات]]»
* '''مقالۀ (۳۳)''': ''«[[ثمود]]»
* '''مقالۀ (۳۴)''': ''«[[جالوت]]»
* '''مقالۀ (۳۵)''': ''«[[جبریل]]»
* '''مقالۀ (۳۶)''': ''«[[جودی]]»
* '''مقالۀ (۳۷)''': ''«[[جهنم]]»
* '''مقالۀ (۳۸)''': ''«[[حجر]]»
* '''مقالۀ (۳۹)''': ''«[[حنیف]]»
* '''مقالۀ (۴۰)''': ''«[[حنین]]»
* '''مقالۀ (۴۱)''': ''«[[داوود]]»
* '''مقالۀ (۴۲)''': ''«[[ذوالقرنین]]»
* '''مقالۀ (۴۳)''': ''«[[ذوالکفل]]»
* '''مقالۀ (۴۴)''': ''«[[رمضان و لیلة القدر]]»
* '''مقالۀ (۴۵)''': ''«[[روم]]»
* '''مقالۀ (۴۶)''': ''«[[زبور]]»
* '''مقالۀ (۴۷)''': ''«[[زکریا]]»
* '''مقالۀ (۴۸)''': ''«[[زید]]»
* '''مقالۀ (۴۹)''': ''«[[سامری]]»
* '''مقالۀ (۵۰)''': ''«[[سبا]]»
* '''مقالۀ (۵۱)''': ''«[[سلسبیل]]»
* '''مقالۀ (۵۲)''': ''«[[سلیمان]]»
* '''مقالۀ (۵۳)''': ''«[[سواع]]»
* '''مقالۀ (۵۴)''': ''«[[سینا]]»
* '''مقالۀ (۵۵)''': ''«[[شعری]]»
* '''مقالۀ (۵۶)''': ''«[[شعیب]]»
* '''مقالۀ (۵۷)''': ''«[[صابئین]]»
* '''مقالۀ (۵۸)''': ''«[[صالح]]»
* '''مقالۀ (۵۹)''': ''«[[صفا]]»
* '''مقالۀ (۶۰)''': ''«[[طاغوت]]»
* '''مقالۀ (۶۲)''': ''«[[طالوت]]»
* '''مقالۀ (۶۳)''': ''«[[عاد]]»
* '''مقالۀ (۶۴)''': ''«[[عدن]]»
* '''مقالۀ (۶۵)''': ''«[[عرب]]»
* '''مقالۀ (۶۶)''': ''«[[عزی]]»
* '''مقالۀ (۶۷)''': ''«[[عزیز]]»
* '''مقالۀ (۶۸)''': ''«[[عمران]]»
* '''مقالۀ (۶۹)''': ''«[[عیسی]]»
* '''مقالۀ (۷۰)''': ''«[[دجال]]»
* '''مقالۀ (۷۱)''': ''«[[فرعون]]»
* '''مقالۀ (۷۲)''': ''«[[قارون]]»
* '''مقالۀ (۷۳)''': ''«[[قرآن]]»
* '''مقالۀ (۷۴)''': ''«[[قریش]]»
* '''مقالۀ (۷۵)''': ''«[[کعبه]]»
* '''مقالۀ (۷۶)''': ''«[[لات]]»
* '''مقالۀ (۷۷)''': ''«[[لقمان]]»
* '''مقالۀ (۷۸)''': ''«[[مالک]]»
* '''مقالۀ (۷۹)''': ''«[[مجوس]]»
* '''مقالۀ (۸۰)''': ''«[[محمد]]»
* '''مقالۀ (۸۱)''': ''«[[مدین]]»
* '''مقالۀ (۸۲)''': ''«[[مریم]]»
* '''مقالۀ (۸۳)''': ''«[[مسجد اقصی]]»
* '''مقالۀ (۸۴)''': ''«[[مسجدالحرام]]»
* '''مقالۀ (۸۵)''': ''«[[مصر]]»
* '''مقالۀ (۸۶)''': ''«[[مکه]]»
* '''مقالۀ (۸۷)''': ''«[[ملک الموت]]»
* '''مقالۀ (۸۸)''': ''«[[منات]]»
* '''مقالۀ (۸۹)''': ''«[[موسی]]»
* '''مقالۀ (۹۰)''': ''«[[میکال]]»
* '''مقالۀ (۹۱)''': ''«[[نسر]]، [[ود]]، [[یعوق]]، [[یغوث]]»
* '''مقالۀ (۹۲)''': ''«[[نصاری]]»
* '''مقالۀ (۹۳)''': ''«[[نوح]]»
* '''مقالۀ (۹۴)''': ''«[[وادی الایمن]]»
* '''مقالۀ (۹۵)''': ''«[[هاروت و ماروت]]»
* '''مقالۀ (۹۶)''': ''«[[هارون]]»
* '''مقالۀ (۹۷)''': ''«[[هامان]]»
* '''مقالۀ (۹۸)''': ''«[[هود]]»
* '''مقالۀ (۹۹)''': ''«[[یاجوج و ماجوج]]»
* '''مقالۀ (۱۰۰)''': ''«[[یحیی]]»
* '''مقالۀ (۱۰۱)''': ''«[[یوسف]]»
* '''مقالۀ (۱۰۲)''': ''«[[یونس]]»
* '''مقالۀ (۱۰۳)''': ''«[[یهود]]»
* '''مقالۀ (۱۰۴)''': ''«[[مبهمات قرآن]]»
{{پایان فهرست اثر}}
{{پایان فهرست اثر}}


== دربارهٔ پدیدآورنده ==
== دربارهٔ پدیدآورنده ==
{{:محمد خزائلی}}
{{پدیدآورنده ساده
| پدیدآورنده کتاب = محمد خزائلی}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:منبع‌شناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]
[[رده:منبع‌شناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان فارسی]]
[[رده:کتاب]]
[[رده:کتاب]]
[[رده:کتاب‌شناسی دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان فارسی]]
[[رده:کتاب‌های محمد خزائلی]]
[[رده:کتاب‌های محمد خزائلی]]
[[رده:آثار محمد خزائلی]]
[[رده:آثار محمد خزائلی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت تک جلدی]]
[[رده:کتاب‌شناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۸۰۰]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشر‌شده در ۱۳۵۰]]
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت انتشارات امیر کبیر]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌های دارای چکیده]]
[[رده:کتاب‌های فاقد فهرست]]
[[رده:کتاب‌های فاقد فهرست]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۸

اعلام قرآن
زبانفارسی
نویسندهمحمد خزائلی
موضوعقرآن
مذهبشیعه
ناشرانتشارات امیرکبیر
محل نشرتهران، ایران
سال نشر۱۳۷۱ ش
تعداد صفحه۸۰۵
شابک۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۰۵۹۴-۱‮‬
شماره ملی ‭م‌71-196 ‎ ‭م‌۷۱-۱۹۶

اعلام قرآن، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی اعلام مبهمه قرآنی و نام‌های موجود در قرآن می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد خزائلی است و انتشارات امیرکبیر انتشار آن را به عهده داشته است.

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر از صد و چهار ماخذ قرآنی و اعلام مبهمه قرآنی تشکیل شده است. نویسنده در مقدمه کتاب بیان می‌‌کند که لفظ علم که در عنوان کتاب به صورت جمع و مضاعف بکار رفته در معنای وسیعتری استعمال شده است به قسمی که نام ملت‌ها و جماعت‌های خاص را هم شامل می‌‌شود. دکتر محمد خزائلی در ادامه بیان می‌‌کند که با رعایت این سعه معنی، صد و پانزده اسم علم در قرآن مجید موجود است اما شش لفظ آن عناوین مکرر آمده است. وی یادآور می‌‌شود که کتاب اعلام قرآن که از نظر خوانندگان می‌‌گذرد مشتمل بر صد و چهار گفتار است و در خلال گفتارها، از همه اشخاص و قبایل و اماکن و همچنین فرشتگان و از ملل و کتب و بت‌هایی که نامشان در قرآن مجید است مذکور است گفتگو شده و آخرین گفتار به اعلام مبهمه قرآنی اختصاص یافته است.

نویسنده بیان می‌‌کند که بی‌گمان، قرآن مجید که کلام الهی است برای هدایت مردم به صراط مستقیم نازل گردیده و در تنزیل عزیز باین معنی تصریح شده است، به موجب تصریحات قرآنی، قرآن برای هدایت بجانب رشد و و راهنمایی بطریق اقوم بر قلب محمد، پیغمبر الهام شده است: ﴿إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا * يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ[۱]. دکتر محمد خزائلی می‌‌افزاید هر چه در این کتاب مبارک، از اصول عقاید و احکام و مواعظ آمده، یکسره برای راهبری مردم است. تنزیل عزیز می‌‌خواهد که همه مردم را به تفکر و تدبر وادارد، تا راز آفرینش را دریابند و به اسرار ترقی و انحطاط امم پی ببرند و موادی را که برای ساختمان کاخ سعادت دنیوی و اخروی لازم دارند به‌دست آورند، اما در عین حال، قرآن کتابی نیست که علوم جزئی را شامل باشد یا درصدد بیان تفصیلات تاریخ اقوام برآید و حتی احکام جزئیه را هم شامل نیست. دکتر خزائلی تاکید می‌‌کند که قرآن مجید، متکفل تبیین قوانین جزئی علوم نیست، اما افق وسیع علم را نشان می‌‌دهد و راه عروج به عالیترین درجات علمی را باز می‌‌نماید، چه راهنمایی به افق وسیع دانش بهتر از که به همه عالمیان ندا در داده است ﴿وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ[۲].

وی در پایان مقدمه خود محرک اصلی‌اش را در تهیه کتاب حاضر، خواندن کتاب ینابیع الاسلام تالیف یک نفر مسیحی متعصب معاند می‌‌داند. به گفته دکتر محمد خزائلی قرائت آن کتاب، برخلاف منظور نویسنده وی و هر خواننده دیگری را متوجه این مطلب می‌‌کند که قصص قرآنی در کتب گذشتگان و در امم سالفه، منشاهایی دارد و می‌‌توان به آن منابع دسترسی پیدا کرد و قصه‌هایی را که در تنزیل عزیز منعکس است، با منشأ و صورتهای تطوری داستان مقایسه نمود و حقانیت و حکمت قرآنی را ثابت و محرز دانست. همین انگیزه وی را که از زمان کودکی با قرآن، انس و الفت داشته و همیشه هم، هرچه داشته از دولت قرآن بوده است برآن می‌‌دارد که اثری تحقیقی راجع به اعلام قرآن مجید تهیه کند و همواره مترصد این فرصت بوده تا زمانیکه انتخاب پایان‌نامه دکتری ادبیات پیش می‌‌آید».

فهرست کتاب

دربارهٔ پدیدآورنده

محمد خزائلی
آقای دکتر محمد خزائلی (متولد ۱۲۹۲ش اراک، متوفی ۱۳۵۳ش تهران)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری قضایی دانشکده حقوق دانشگاه تهران به اتمام رساند. نمایندگی مردم اراک در مجلس شورای ملی، تأسیس سازمان رفاه نابینایان و تأسیس انجمن هدایت و حمایت نابینایان ایران ازجمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در آموزشگاه‌های خود در دیگر مراکز آموزش عالی نیز به تدریس ادبیات فارسی اشتغال داشت و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «اعلام قرآن»، «احکام قرآن»، «فلسفه اسلام»، «منطق و مختصری از فلسفه شرق»، «منطق عملی»، «مختصر روان‌شناسی»، «فرهنگ اصطلاحات روان‌شناسی و فلسفی» و «المنتخب فی أدب العرب» برخی از این آثار است.[۳]

پانویس

  1. «بگو: به من وحی شده است که دسته‌ای از پریان (به قرآن) گوش فراداشته‌اند آنگاه گفته‌اند: ما قرآنی شگفت‌انگیز را شنیده‌ایم * که به سوی راهدانی رهنمون می‌گردد، بنابراین به آن ایمان آورده‌ایم و هیچ‌گاه کسی را برای پروردگارمان شریک نخواهیم آورد» سوره جن، آیه ۱-۲.
  2. «در حالی که خداوند، شما و چیزهایی را که می‌سازید آفریده است» سوره صافات، آیه ۹۶.
  3. وبگاه خبرگزاری جمهوری اسلامی