←پانویس
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام جواد | | موضوع مرتبط = امام جواد | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==[[مقام علمی امام جواد]]{{ع}}== | == [[مقام علمی امام جواد]] {{ع}} == | ||
[[ابراهیم بن هاشم]] میگوید: پس از [[شهادت امام رضا]]{{ع}}، همراه گروهی از [[دوستان]] و [[شیعیان]] برای انجام [[مناسک]] [[حج ابراهیمی]] به [[مکه مکرمه]] و سپس [[مدینه منوره]] [[مسافرت]] نمودیم | [[ابراهیم بن هاشم]] میگوید: پس از [[شهادت امام رضا]] {{ع}}، همراه گروهی از [[دوستان]] و [[شیعیان]] برای انجام [[مناسک]] [[حج ابراهیمی]] به [[مکه مکرمه]] و سپس [[مدینه منوره]] [[مسافرت]] نمودیم. | ||
یکی از روزها، که در [[مدینه]] بودیم، برای عرض تسلیت به امام جواد {{ع}} و تجدید [[میثاق]] با وی به [[منزل]] ایشان رفتیم. پس از ورود متوجه شدیم که جمعیتی از [[مردم مدینه]] نیز، با شنیدن خبر شهادت امام رضا {{ع}}، برای تسلیت گفتن به فرزندش در [[خانه]] وی جمع شدهاند. | |||
امام جواد{{ع}} | |||
[[ | از گوشه و کنار مجلس، درباره [[شهادت]] [[رهبر]] شیعیان، [[جانشینی]] پس از وی و وضعیت [[آینده]] [[جامعه اسلامی]] سخنانی گفته و شنیده میشد. آمدن نوجوانی (۹) ساله، که اکنون [[جانشین]] پدر شده و بر [[منبر]] رفیع [[امامت]] و [[رهبری جامعه اسلامی]] تکیه زده است، سبب [[تعجب]] و وسوسههای گوناگون [[فکری]] شده بود. | ||
فرمود: من در پیشگاه [[الهی]]، از پشه بلکه از بسیاری از مخلوقاتش عزیزتر و گرامیتر هستم. | از سوی دیگر، حضور پیرمردی با [[وقار]] و با هیبت به نام عبدالله بن موسی که عموی آن حضرت بود و آثار [[سجده]] فراوان بر پیشانی وی آشکار و نمایان بود، بر [[تردیدها]] و [[اضطراب]] افزوده بود. | ||
کنایه از این که [[خداوند]] دانش همه چیز را به ما عنایت فرموده است<ref>{{متن حدیث|رُوِيَ عَنْ عُمَرَ بْنِ فَرَجٍ الرُّخَّجِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ{{ع}}: إِنَّ شِيعَتَكَ تَدَّعِي أَنَّكَ تَعْلَمُ كُلَّ مَاءٍ فِي دِجْلَةَ وَ وَزْنَهُ وَ كُنَّا عَلَى شَاطِئِ دِجْلَةَ فَقَالَ{{ع}} لِي يَقْدِرُ اللَّهُ تَعَالَى أَنْ يُفَوِّضَ عِلْمَ ذَلِكَ إِلَى بَعُوضَةٍ مِنْ خَلْقِهِ أَمْ لَا قُلْتُ نَعَمْ يَقْدِرُ فَقَالَ{{ع}}: أَنَا أَكْرَمُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنْ بَعُوضَةٍ وَ مِنْ أَكْثَرِ خَلْقِهِ}}؛ (عیون المعجزات، ص۱۲۷؛ بحار الانوار، ج۵۰، ص۱۰۰، ح۱۲؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۴۰۰، ح۲۴۰۹).</ref><ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۹۷.</ref> | |||
شخصی از افراد حاضر با طرح پرسشی [[فقهی]] [[سکوت]] مجلس را [[شکست]] و خطاب به عبدالله بن موسی گفت: ای [[پسر رسول خدا]]، چنانچه فردی با حیوانی [[حلال]] گوشت نزدیکی کند، [[حکم شرعی]] او چیست؟ عبدالله گفت: دست راست او قطع و حد [[زنا]] نیز بر او جاری میشود. | |||
امام جواد {{ع}} پس از شنیدن این سخن با [[خشم]] فرمود: از [[شرمساری]] و سرافکندگی [[روز قیامت]] بترس، آن هنگام که [[خداوند متعال]] از تو میپرسد که چرا بدون [[علم]] و [[آگاهی]] از [[احکام دین]]، مسایل [[شرعی]] [[مردم]] را با فتواهای ساختگی پاسخ گفتی؟! گفت: مولای من، از [[خطا]] و اشتباهی که مرتکب شدهام، [[استغفار]] میکنم؛ ولی شنیدهام که از پدرت نیز پرسیدهاند و او همین پاسخ را فرموده است. امام جواد {{ع}} فرمود: از پدرم پرسیدند: مردی [[قبر]] زنی را نبش کرده، جسد وی را بیرون آورده و با او [[زنا]] کرده است، حکم الهی درباره او چیست؟ پدرم در پاسخ فرمود: باید دست راست وی را به خاطرنبش قبر قطع کنند و حد زنا نیز بر وی جاری نمایند؛ زیرا مرده [[مسلمان]] مانند زنده وی محترم است. | |||
عبدالله، پس از شنیدن این سخن، با حالتی که از شرمندگی وی حکایت میکرد، زبان به عذرخواهی گشود و تقاضای [[عفو]] و [[بخشش]] نمود. این گفتوگو تأثیری عجیب در مجلس و [[اهل]] آن گذاشت. بدان جهت از [[امام]] {{ع}} تقاضا کردند تا پرسشهای دیگر نیز مطرح کنند. | |||
مورخان نوشتهاند: در آن مجلس پرسشهای بسیاری، که در [[روایت]] به سی هزار تعبیر شده است، از سوی آنان مطرح شد و امام {{ع}} به همه آنها پاسخ گفت<ref>اختصاص، ص۱۰۲.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۱۰۱.</ref> | |||
عمر بن فرج رخجی میگوید: به امام جواد {{ع}} عرض کردم: [[شیعیان]] و [[پیروان]] شما میگویند: شما از اندازه و مقدار [[آب]] موجود در [[رود]] دجله [[آگاه]] هستید، آیا این [[سخن]] را قبول دارید؟ فرمود: آیا [[خداوند متعال]] میتواند این [[دانش]] و [[آگاهی]] را به یک پشه عنایت کند یا نه؟ گفتم: آری، این [[قدرت]] و [[توان]] را دارد. | |||
فرمود: من در پیشگاه [[الهی]]، از پشه بلکه از بسیاری از مخلوقاتش عزیزتر و گرامیتر هستم. کنایه از این که [[خداوند]] دانش همه چیز را به ما عنایت فرموده است<ref>{{متن حدیث|رُوِيَ عَنْ عُمَرَ بْنِ فَرَجٍ الرُّخَّجِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ {{ع}}: إِنَّ شِيعَتَكَ تَدَّعِي أَنَّكَ تَعْلَمُ كُلَّ مَاءٍ فِي دِجْلَةَ وَ وَزْنَهُ وَ كُنَّا عَلَى شَاطِئِ دِجْلَةَ فَقَالَ {{ع}} لِي يَقْدِرُ اللَّهُ تَعَالَى أَنْ يُفَوِّضَ عِلْمَ ذَلِكَ إِلَى بَعُوضَةٍ مِنْ خَلْقِهِ أَمْ لَا قُلْتُ نَعَمْ يَقْدِرُ فَقَالَ {{ع}}: أَنَا أَكْرَمُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنْ بَعُوضَةٍ وَ مِنْ أَكْثَرِ خَلْقِهِ}}؛ (عیون المعجزات، ص۱۲۷؛ بحار الانوار، ج۵۰، ص۱۰۰، ح۱۲؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۴۰۰، ح۲۴۰۹).</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۹۷.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:IM010215.jpg|22px]] [[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|'''دانشنامه جوادالائمه''']] | # [[پرونده:IM010215.jpg|22px]] [[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|'''دانشنامه جوادالائمه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۳۸: | خط ۳۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام جواد]] | ||
[[رده: | [[رده:علم امام]] |