صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = آثار امام سجاد| عنوان مدخل  = صحیفه سجادیه | مداخل مرتبط = [[صحیفه سجادیه در معارف دعا و زیارات]] - [[صحیفه سجادیه در معارف و سیره سجادی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}


'''صحیفه سجادیه''' نام کتابی معتبر که مجموعه‌ای از [[دعاهای امام سجاد]]، [[زین العابدین]]{{ع}} را در بر دارد. این کتاب تعداد پنجاه و چهار [[نیایش]] را از آن [[حضرت]] در مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف دارد و در زمان آن [[امام]] تدوین شده و از معتبرترین منابع دعایی [[شیعه]] است که مضمون‌های [[عالی]] و معارفی والا از [[دین]] را در بر دارد. به این کتاب، "[[زبور آل محمد]]" نیز می‌گویند. صحیفه سجادیه، بارها از سوی مؤلفان و [[دانشمندان]]، شرح و ترجمه شده است. [[امام زین العابدین]]{{ع}} که در شرایط سخت و خفقان‌بار [[بنی امیه]] [[زندگی]] می‌کرد، هیچ گونه مجال و [[آزادی]] فعالیت [[علمی]] و [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] نداشت. از این رو [[معارف دین]] را به صورت [[دعا]] [[بیان]] می‌کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۳۱.</ref>.
'''صحیفه سجادیه''' از آثار [[امام سجاد]] {{ع}} است که شامل مجموعه‌ای از دعاهای گوناگون حضرت است. از [[صحیفه]] با القابی مانند "[[زبور]] [[آل محمد]] {{صل}}"، "[[انجیل]] [[اهل‌البیت]] {{عم}}" و "اخت القرآن" نیز یاد می‌شود.


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[صحیفه]] از لحاظ معنا، یعنی ورق (برگ) و [[صحف]]، جمع [[صحیفه]] است<ref>.[[مرتضی مطهری]]، مجموعه آثار، ج۳، ص۲۴۲. به پاره‌ای از پوست یا کاغذی که در آن چیزی می‌نویسند «[[صحیفه]]» گویند.
[[صحیفه]] یکی از چند اثر مکتوب به جا مانده از [[امام سجاد]]{{ع}} [[چهارمین امام]] [[معصوم]] است<ref>آثار مکتوب به جای مانده از امام سجاد بسیار است از جمله: صحیفه سجادیه، مناسک الحج، رساله حقوق، الجامع فی الفقه، صحیفه الزهد، کتابی که توسط داوود بن عیسی از آن حضرت نقل شده، کتاب حدیثی است که امام سجاد آن را گردآوری کرده است ـ به نقل از رجال النجاشی ص۱۵۷ و کتاب علی بن الحسین عنوان دیگری است که در ضمن مصادر از آن یاد شده است ـ به نقل از رجال النجاشی، ص۱۱۵ ـ ۱۱۶. (سید جواد حسینی، «با صحیفه سجادیه آشنا شویم»، مبلغان، ش۴۶ (آبان ۸۲)، ص۴۱. در بعضی کتابخانه‌های ایران نسخه‌ها یا برگ‌هایی از قرآن وجود دارد که می‌گویند امام علی بن الحسین{{عم}} آنها را نوشته است، از جمله: قرآن شیراز، قرآن سلطانیه قزوین، قرآن اصفهان، قرآن کتابخانه حضرت رضا{{ع}}. (سید جعفر شهیدی، زندگانی علی بن الحسین{{ع}}، ص۱۹۳.</ref>. این کتاب، نخستین نیایش‌نامه مکتوب [[جهان اسلام]]، دومین کتاب مکتوب در [[اسلام]] و سومین [[کتاب مقدس]] [[شیعیان]] که از زبان چهارمین امام معصوم صادر شده و [[امام پنجم]] آن را کتابت فرموده‌اند<ref>ریاض‌العابدین، ص۴۴- ۲۳۰؛ صحیفه سجادیه، روایت ابن اشکیب، ص۱۴.</ref>.
(www.andisheqome.com/files/qomcity.php)</ref>.
*[[صحیفه]] یکی از چند اثر مکتوب به جا مانده از [[امام سجاد]]{{ع}} [[چهارمین امام]] [[معصوم]] از عالم [[تشیع]] است<ref>آثار مکتوب به جای مانده از امام سجاد بسیار است از جمله: صحیفه سجادیه، مناسک الحج، رساله حقوق، الجامع فی الفقه، صحیفه الزهد، کتابی که توسط داوود بن عیسی از آن حضرت نقل شده، کتاب حدیثی است که امام سجاد آن را گردآوری کرده است - به نقل از رجال النجاشی ص۱۵۷ و کتاب علی بن الحسین عنوان دیگری است که در ضمن مصادر از آن یاد شده است - به نقل از رجال النجاشی، ص۱۱۵ - ۱۱۶. (سید جواد حسینی، «با صحیفه سجادیه آشنا شویم»، مبلغان، ش۴۶ (آبان ۸۲)، ص۴۱. در بعضی کتابخانه‌های ایران نسخه‌ها یا برگ‌هایی از قرآن وجود دارد که می‌گویند امام علی بن الحسین{{عم}} آن‌ها را نوشته است، از جمله: قرآن شیراز، قرآن سلطانیه قزوین، قرآن اصفهان، قرآن کتابخانه حضرت رضا{{ع}}. (سید جعفر شهیدی، زندگانی علی بن الحسین{{ع}}، ص۱۹۳.</ref>.
*این کتاب، نخستین نیایش‌نامه مکتوب [[جهان اسلام]]، دومین کتاب مکتوب در [[اسلام]] و سومین [[کتاب مقدس]] [[شیعیان]] که از زبان [[چهارمین امام]] [[معصوم]] صادر شده و [[امام پنجم]] آن را کتابت فرموده‌اند.
*[[صحیفه]] به القابی همانند "[[زبور]] [[آل محمد]]{{صل}}"، "[[انجیل]] [[اهل‌البیت]]{{عم}}"<ref>علت نام‌گذاری به زبور و انجیل این است که زبور کتاب حضرت داوود بود و محتوای آن غالباً دعا و مناجات است و چون صحیفه نیز کتاب دعا و مناجات است، از آن به زبور آل محمد{{صل}} نام برده‌اند. انجیل نیز کتاب حضرت عیسی{{ع}} است که موعظه‌ها و راهنمایی‌های حضرت مسیح را در بر دارد، صحیفه سجادیه نیز به علت دارا بودن مواعظ مؤثر در لابه‌لای دعاها، انجیل اهل‌البیت{{عم}} نام گرفته است. (علی محمد مجد فقیهی، آشنایی با صحیفه سجادیه، ص۲۱).</ref>، "اخت القرآن"، "الدعا الکامل"<ref>سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.</ref>، "دعاء الصحیفه"<ref>سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.</ref>، و "الصحیفه الکامله"<ref>سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.</ref> مشهور است.
*به [[دلیل]] ارجمندی [[صحیفه سجادیه]] در بین [[مسلمین]] مخصوصاً [[شیعیان]]، تاکنون نسخه‌های خطی فراوانی به دست [[مبارک]] [[علما]] و [[اندیشمندان]] [[اسلامی]] نگاشته شده است<ref>نام ده تن از علمای بزرگ شیعه که به خط مبارک خود صحیفه سجادیه را کتابت نموده‌اند: ۱. ابن ادریس (وی حاشیه مختصری نیز بر صحیفه نگاشته که به بیان معانی لغات مشکل آن پرداخته اهمیت این حاشیه این است که کهن‌ترین شرح موجود بر صحیفه است). ۲.ابن سکون ۳. سدیدالدین علی بن احمد حلی ۴. شهید اول محمد بن مکی عاملی ۵. شمس الدین محمد بن علی جبعی جد پدر شیخ بهایی ۶. تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی ۷. ابن ابی جمهور احسایی محمد بن علی بن ابراهیم ۸. شهید ثانی زین الدین بن علی بن علی عاملی ۹. ملامحمد تقی مجلسی ۱۰. شهید میر محمد حسین خاتون آبادی. جالب توجه این‌که یکی از علمای سنی معاصر ایران به نام مولوی محمد طاهر شافعی به خط خود صحیفه را نوشته است. از حدود ۱۲۰۰ نسخه خطی شناخته شده از صحیفه در کتابخانه‌های جهان، نزدیک به ۱۱۰۰ نسخه در سده‌های یازدهم و دوازدهم هجری کتابت شده، (ابوالفضل حافظیان، «عالمان صحیفه‌نگار»، سفینه، ۷، تابستان ۸۴، ص۱۱۰ - ۱۱۵).</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۴۹.</ref>
*در [[عظمت]] این [[صحیفه]] سراسر [[نور]] و [[معرفت]] همین بس که [[حضرت]] [[سید الساجدین]] آن را بر [[امام باقر]]{{ع}} املاء فرمودند، در حالی‌ که [[امام صادق]]{{ع}} نیز حضور دارند آن را می‌نویسد. یعنی این گنج بی‌پایان در محضر سه [[معصوم]]{{ع}} تنظیم می‌شود و از طریق [[ائمه اطهار]]{{ع}} و هم از طریق [[زید]] ([[فرزند]] [[علی بن الحسین]]{{ع}}) برای ما به [[ودیعت]] گذاشته می‌شود<ref>محمد سلطان مرادی، «ضرورت پرداختن به صحیفه سجادیه»، سمینار ما و صحیفه سجادیه، مجموعه مقالات و سخنرانی‌های ارائه شده (تهران: شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، ۱۳۸۵، ص۳۳).</ref>.
*تاکنون شروح فراوانی بر [[صحیفه سجادیه]] نگاشته شده است. کتاب‌شناس بزرگ [[مرحوم علامه]] [[آقا بزرگ تهرانی]] در کتاب "[[الذریعه الی تصانیف الشیعه]]" مشخصات ۶۶ شرح بر [[صحیفه]] را نام برده و متفکر بزرگ آقای [[باقر [[قریشی]] پس از [[نقل]] شرح‌های فوق دو شرح دیگر به آن اضافه کرده است.
*در پایگاه اینترنتی [[اندیشه]] [[قم]] آقای [[محمد موحدان]] نام ۸۳ شرح [[فارسی]] و [[عربی]] از [[صحیفه سجادیه]] را با ذکر مشخصات آورده است<ref>www.andisheqome.com/files/qomcity.php?pg=islamicbookidview6&level=4&subid=6</ref>، به علاوه یکی مشخصات ۱۸ ترجمه [[فارسی]] از [[صحیفه سجادیه]] را نیز ذکر می‌نماید. نگارنده یکی دیگر از شروحی را که در سال‌های اخیر توسط استاد [[حسن]] ممدوحی کرمانشاهی تحت عنوان "[[شهود]] و [[شناخت]]" در چهار جلد که توسط "بوستان کتاب" [[قم]] انتشار یافته به رقم فوق اضافه کرده و [[بیان]] می‌دارد که مجموع ۸۴ شرح [[فارسی]] و [[عربی]] بر [[صحیفه سجادیه]] نگاشته شده است. همچنین ترجمه [[فارسی]] دیگری را که توسط استاد [[حسن]] ممدوحی کرمانشاهی در سال ۸۵ توسط "بوستان کتاب" [[قم]] انتشار یافته به عدد فوق اضافه کرده و [[بیان]] می‌دارد که تاکنون ۱۹ ترجمه [[فارسی]] از کل و یا بخش‌هایی از [[صحیفه]] کامله سجادیه به انجام رسیده است<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۵۰.</ref>
*[[صحیفه سجادیه]] تا کنون به زبان‌های مختلف [[دنیا]] ترجمه شده است<ref>مرحوم آقا بزرگ تهرانی در الذریعه از ترجمه انگلیسی صحیفه یاد می‌کند که از سید سرور حسینی و مولوی احمد علی فوحانی به عنوان مباشران چاپ آن در سال ۱۳۴۸ ق نام می‌برد. علی محمد، مجد فقیهی، آشنایی با صحیفه سجادیه، ص۴۴۴.</ref>.
*پروفسور [[ویلیام چیتیک]] دانشمند آمریکایی ترجمه‌ای [[فصیح]] و رسا از [[صحیفه سجادیه]] منتشر کرده که در ضمن مقدمه آن، دعاهای [[اسلامی]] را به تعبیری زیبا ترسیم می‌کند. وی [[تمدن اسلامی]] را به یک [[شهر]] قدیمی [[تشبیه]] می‌کند که این [[شهر]] دیوارهایی دارد و درون آن باغ‌های دل‌انگیز و [[زیبایی]] است و با این [[بیان]] که ورود به این حصار آسان نیست می‌نویسد: قدیم‌ترین، اصیل‌ترین و دشوارترین باغ‌های این [[شهر]] برای ورود، قلب‌های بزرگ [[نمایندگان]] این [[تمدن]] است، اینجاست که دعاهای رسیده از متون‌های [[اسلام]] اولیه، تصویر کاملاً جدیدی را از [[روح]] زنده و پویای [[اسلام]] نشان می‌دهد<ref>ویلیام. سی، چیتیک، «نگرشی به کتاب صحیفه سجادیه»، ترجمه حسین پورقاسمیان، سفینه، ۶، بهار ۱۳۸۴، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>.
*به منظور ایجاز و اختصار در این نوشتار خوانندگان گرامی می‌توانند در زمینه مستدرکات، اسناد، اعتبار و روایت‌های مختلف [[صحیفه سجادیه]] به مجله سفینه شماره‌های ۶، ۷، ۸ و ۹ مراجعه فرمایند<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۵۱.</ref>


==ویژگی‌های [[صحیفه سجادیه]]==
این کتاب مجموعه‌ای از دعاهای امام سجاد{{ع}} است که آنها را به دو فرزندش [[امام محمد باقر]]{{ع}} و زید املا کرده است و آنان این [[دعاها]] را در دو نسخه نوشته‌اند. [[متوکل]] بن [[هارون]]، راوی اول صحیفه سجادیه موجود، پس از [[ملاقات]] با [[یحیی بن زید]] و اظهار [[ناراحتی]] [[امام صادق]]{{ع}} نسبت به [[شهادت]] [[زید]]، پدر یحیی، مجموعه‌ای نفیس از [[ادعیه]] امام سجاد{{ع}} را که به خط جناب زید بوده است، از وی دریافت می‌کند تا در صورت کشته شدن او به دست [[بنی‌امیه]] نیفتد.
#بعد از [[قرآن]] اولین کتابی است که از آثار، [[صحابه]] و [[تابعین]] به ما رسیده است.
#[[ادعیه]] آن جامع [[معارف]] و [[اخلاق اسلامی]]، و انشاء یکی از [[ائمه]] است.
#[[نسخ]] کهن از این گوهر گرانبها در دست است که از قرون اولیه تا به حال [[باقی]] مانده و در کمتر کتابی به چنین نسخه‌هایی [[عتیق]] برمی‌خوریم.
#[[صحیفه]] هم از نظر گوینده و هم از نظر مخاطب (که پرودگار است) خاص است.
#مهم‌ترین رویکرد [[تفسیر قرآن]] که [[تفسیر]] از منظر [[اهل‌البیت]]{{ع}} است و در [[صحیفه سجادیه]] آیاتی از [[قرآن مجید]] [[تفسیر]] شده است<ref>در [[صحیفه]]، ۲۱ [[آیه]] از [[قرآن]] آمده است که بیشترین آن از [[سوره]] بقره است.
. (www.andisheqome.com/files/qomcity.php)</ref>.
#کتاب [[صحیفه]] برای عموم است. در حالی که [[خواص]] نیز از آن سیراب می‌شوند و این ویژگی فقط در [[مکتب]] [[قرآن]] منزل، یافت می‌شود<ref>محمدجواد سلمان پور، «فرهنگ‌سازی امام سجاد{{ع}} با زبان دعا»، فصلنامه اندیشه دینی، ۱۷، زمستان ۸۴، ص۹۹».</ref>.
#[[صحیفه]] تنها مطابق با زمان خود نیست، بلکه سازگار با همه زمان‌ها است و برای همه نسل‌ها قابل [[فهم]] و استناد است<ref>فضل [[الله]] میرقادری، «[[ادبیات]] [[سخنان امام]] [[سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه سجادیه]] [[اندیشه]] ۱۵، تابستان ۸۴، ص۱۲۹.
</ref>.
#از جمله معیارهای [[شناخت]] کلمات [[معصومین]]{{عم}} موافقت و هماهنگی با [[قرآن]] است. تمام مطالب [[صحیفه سجادیه]] نه تنها موافقت ظاهری و هماهنگی با [[قرآن]] دارد، بلکه برای هر عبارت آن می‌توان شاهدی از [[قرآن]] یافت و آیه‌ای از [[آیات قرآن]] را ذکر کرد<ref>سید [[احمد]] میرعمادی، «ویژگی‌های [[صحیفه سجادیه]]»، در سمینار ما، و [[صحیفه سجادیه]]، مجموعه مقالات و سخنرانی‌های ارائه شده ([[تهران]]: شورای سیاست‌گذاری [[ائمه]] [[جمعه]]،]۱۳۸۵[)، ص۱۶۵.
یکی از ویژگی‌های [[صحیفه سجادیه]] و [[ادعیه]] دیگری که از رسول‌الله{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{عم}} [[نقل]] شده این است که مضامین و عبارات آن یا به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم، برگرفته از [[آیات]] و [[معارف]] [[قرآن مجید]] است.(مصطفی [[اسرار]]، دانستنی‌های [[صحیفه سجادیه]]، ص۳۶).</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۵۲.</ref>
#شباهت با کتب پیرامون پیشین، شباهت [[صحیفه]] با [[زبور]] در [[مناجات]] و [[نیایش]] و با [[انجیل]]، در طرح مسائل [[تربیتی]] و [[وعظ]] و [[موعظه]] و [[نصایح]] جاودانه است<ref>همان، ص۱۶۷. اسدالله مبشری در مقدمه خود که بر صحیفه سجادیه نگاشته است، می‌نویسد: « دکتر زکی مبارک در کتاب التصوف الاسلامی و الادب والاخلاق ، صحیفه را از جهات گوناگونی با انجیل مقدس همانند دانسته است با این تفاوت که انجیل روی دل را به سوی عیسی مسیح می‌گرداند و صحیفه، صفحه دل را به آستان الهی متوجه می‌سازد». (امام سجاد{{ع}}، صحیفه سجادیه، ترجمه اسدالله مبشری، ص۱۳).</ref>.
#[[صحیفه سجادیه]] از کتب [[شیعی]] است که [[محبوب]] [[اهل تسنن]] نیز هست، زمانی که [[آیت الله]] مرعشی نجفی نسخه‌ای از [[صحیفه سجادیه]] را برای [[شیخ]] طنطاوی [[صاحب]] [[تفسیر]] و مفتی اسکندریه ارسال می‌کند، ایشان در جواب می‌نویسد: "این از [[بدبختی]] ماست که این گنجینه گرانبها تا کنون به دستم نرسیده و نتوانستم از آن استفاده کنم..."<ref>محمدتقی خلجی، اسرار خاموشان، ص۱۳۷.</ref>.
#[[بیان]] حقایق [[علمی]]، چنانکه در این کتاب از وزن هوا و [[نور]]،میکروب و مانند آن صحبت به میان آمده است<ref>عقیقی بخشایشی، زندگی‌نامه پیشوایان، ص۱۲۹.</ref>.
#[[صحیفه]] از نظر اسناد و [[روایات]] در اوج [[اتقان]] و در [[حد ]][[تواتر]] است<ref>سید علی خان مدنی شارح صحیفه سجادیه در ریاض السالکین، ج۱، ص۵۸ می‌نویسد: «انتساب صحیفه شریفه به امام سجاد{{ع}} آنچنان مستفیض است که تا سرحد تواتر می‌رسد».</ref>.
#[[صحیفه]] از نظر [[بلاغت]] و [[فصاحت]] در [[حد ]]کمال است<ref>سیدعلی خان مدنی در ریاض السالکین، ج۱، ص۵۱ می‌نویسد:«بلاغت بیان صحیفه و قطعیت مضمونی آن به گونه‌ای که ساحران سخن در برابر آن به سجده می‌افتند و بزرگان علم در برابر آن اعتراف به عجز می‌کنند».</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۵۳.</ref>
#[[صحیفه]] راه [[راز و نیاز]] و گفت‌وگوی با [[خدا]] را به ما نشان می‌دهد<ref>شیخ سبط ابن الجوزی، پس از مطالعه و دقت در صحیفه سجادیه می‌گوید: «اگر علی بن الحسین زین العابدین{{ع}} و صحیفه او نبود، مسلمانان شیوه سخن گفتن و رویارویی با خداوند و رازگویی با پروردگار خویش و عرض حاجت با بارگاه ربوبی را نمی‌دانستند». (سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، بهار ۸۴، ۱۷۴).</ref>.
#[[صحیفه سجادیه]] دارای ابعاد مختلف [[عرفانی]]، [[اخلاقی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و... است که از میان این ابعاد، بعد [[اخلاقی]] و [[عرفانی]] آن از برجستگی خاصی برخوردار است<ref>ویژگی ممتاز صحیفه سجادیه این است که اگرچه موضوع آن، بر مدار راز و نیاز، حاجت و عرض مسئلت نمی‌چرخد، بلکه شامل بسیاری از دقایق علوم ألی، نظری، قوانین، احکام شرعی و مسائل بسیار حساس سیاسی، اجتماعی، تربیتی و اخلاقی است که در شکل دعا مورد توجه امام{{ع}} قرار گرفته است. ([[امام سجاد]]{{ع}}، صحیفه سجادیه، ترجمه محمد تقی خلجی، ص۲۲).</ref>.
#[[صحیفه]]، [[قرآن]] صاعد و افتخار [[شیعیان]] است.
#[[صحیفه]] کتاب [[تعلیم و تربیت]] است. محکم‌ترین و [[بهترین]] و بادوام‌ترین نوع [[تربیت]]، [[تربیت]] مبتنی بر [[دعا]] و شکسته شدن دل‌هاست که [[صحیفه سجادیه]] متضمن آن است.
#[[صحیفه]] منبع [[معرفت]]، [[ایمان]]، [[معارف]] [[توحیدی]]، [[تعلیم]] بزرگ منشی و [[بلندهمتی]] است.
#[[قرآن کریم]] بعد از {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ }} با {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ }} شروع می‌شود و [[صحیفه]] نیز این‌چنین است، زیرا [[حمد]] کلید ذکر [[الهی]] است. قابل ذکر است که [[نهج‌البلاغه]] هم با الحمدلله شروع می‌شود.
#[[صحیفه سجادیه]]، کتاب [[جهاد]] در تنهایی، [[سخن گفتن]] در [[سکوت]]، سنگر در [[شکست]]، فریاد زدن در خفقان و [[آموختن]] با لب‌های دوخته شده است.
#[[صلوات بر محمد]] و [[آل محمد]] {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد}} یکی از ویژگی‌های برجسته، [[صحیفه سجادیه]] است.
*از آنجایی که [[صلوات]] به عنوان یک عامل مهم [[تربیتی]] [[اخلاقی]] در [[فرهنگ اسلامی]] مطرح می‌شود و در این نوشتار بعد [[اخلاقی]] و [[تربیتی]] مدنظر است، لذا این ویژگی را با بسط بیشتری مورد بررسی قرار می‌دهیم<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص:۵۴.</ref>


==منابع==
متوکل بعداً این مجموعه را به امام صادق{{ع}} عرضه کرده و با نوشته امام محمد باقر{{ع}} مقابله می‌کند و هیچ تفاوتی بین آنها نمی‌یابد. او از مجموعه ۷۵ دعای [[صحیفه]]، ۶۴ [[دعا]] را می‌نویسد که با گذشت [[زمان]] باز هم تعدادی از آنها کاسته می‌شود؛ لذا در مجموعه حاضر تنها ۵۴ دعای آن موجود است<ref>سیره پیشوایان، ص۲۶۱.</ref>. صحیفه به القابی همانند "[[زبور]] [[آل محمد]]{{صل}}"، "[[انجیل]] [[اهل‌البیت]]{{عم}}"<ref>علت نام‌گذاری به زبور و انجیل این است که زبور کتاب حضرت داوود بود و محتوای آن غالباً دعا و مناجات است و چون صحیفه نیز کتاب دعا و مناجات است، از آن به زبور آل محمد{{صل}} نام برده‌اند. انجیل نیز کتاب حضرت عیسی{{ع}} است که موعظه‌ها و راهنمایی‌های حضرت مسیح را در بر دارد، صحیفه سجادیه نیز به علت دارا بودن مواعظ مؤثر در لابه‌لای دعاها، انجیل اهل‌البیت{{عم}} نام گرفته است. (علی محمد مجد فقیهی، آشنایی با صحیفه سجادیه، ص۲۱).</ref>، "اخت القرآن"، "الدعا الکامل"<ref>سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.</ref>، "[[دعاء]] الصحیفه"<ref>سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.</ref>، و "الصحیفه الکامله"<ref>سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.</ref> مشهور است<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۴۹؛ [[سیده فاطمه ترابی|ترابی، سیده فاطمه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص۳۱۲؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۱۳۱.</ref>.
* [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
* [[پرونده:1379218.jpg|22px]] [[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|'''مکارم اخلاق در صحیفه''']]
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}


== اعتبار صحیفه ==
صحیفه سجادیه از نظر مستند بودن در حد تواتر است. [[آقا بزرگ تهرانی]] در این باره می‌گوید: “صحیفه اولی که سند آن به [[امام زین‌العابدین]]{{ع}} می‌رسد... از متواترات و قطعیات نزد أصحاب است؛ چراکه از ویژگی‌های آن، این است که تمام [[اصحاب]] از اساتید خود [[اجازه]] نقل آن را در تمام طبقات رجالی و در تمام عصرها گرفته‌اند”<ref>الذریعة، ج۱۵، ص۲۰.</ref>. صدر بلاغی می‌نویسد: "این مجموعه که به انجیل [[اهل بیت]] و زبور آل محمد ملقب است و صحیفه کامله سجادیه نام دارد، بر [[سبیل]] تواتر از سه طریق: [[امامیه]]، [[فرقه]] [[اسماعیلیه]] و طائفه [[زیدیه]] از امام همام حضرت سیدالساجدین{{ع}} [[روایت]] شده است"<ref>ترجمه صدر بلاغی، صحیفه کامله سجادیه، ص۲.</ref>. در این مورد [[سید محسن امین]] می‌نویسد: "[[بلاغت]] الفاظ [[صحیفه]] و فصاحتی که هرگز زوال نمی‌پذیرد، معانی و مضامین بسیار عالی و محتوای عمیق و بی‌نظیر آن دریای [[تذلل]] و [[فروتنی]]، در پیشگاه [[باری تعالی]] و ثنا و [[ستایش]] به درگاه او و اسلوب‌های عجیبی که در طلب [[عفو]] و [[رحمت الهی]]، و [[توسل]] به ذات مقدس او در آن وجود دارد، اینها همه از قوی‌ترین شواهد در صحت انتساب صحیفه به [[امام سجاد]]{{ع}} است و اینکه این درّ گران‌بها از آن دریای عمیق و این گوهر قیمتی از آن [[معدن]] ثمین و این میوه از آن [[شجره طیبه]] است و اینها همه غیر از [[شهرت]] تردیدناپذیر صحیفه و تعداد اسانید متصل به آن تا صاحب اصلی این [[ادعیه]] یعنی [[امام چهارم]] است"<ref>اعیان الشیعة، ج۱، ص۶۳۸.</ref>.<ref>[[سیده فاطمه ترابی|ترابی، سیده فاطمه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص۳۱۳.</ref>


[[رده:مدخل]]
== دعاهای صحیفه ==
[[رده:مدخل صحیفه سجادیه]]
صحیفه سجادیه مشتمل بر ۵۴ دعاست که فهرست برخی از این ادعیه عبارت‌اند از:
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
# دعای آن حضرت در ستایش [[خدای عزوجل]]؛
# دعای آن حضرت بر محمد و آل محمد{{صل}}؛
# دعای آن حضرت بر حاملان عرش؛
# دعای آن حضرت بر آنان که به [[پیامبران]] [[ایمان]] آورده‌اند؛
# دعای آن حضرت برای خود و نزدیکانش؛
# دعای آن حضرت به وقت صبح و شام؛
# دعای آن حضرت به وقت مهمّات و [[رنج]]؛
# دعای آن حضرت در رفع اندوه‌ها<ref>[[سیده فاطمه ترابی|ترابی، سیده فاطمه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص۳۱۴.</ref>.
 
== [[اهداف]]صحیفه سجادیه ==
صحیفه چگونه ستایش کردن، [[تسبیح]] نمودن و [[تهلیل]] [[خداوند]] را می‌آموزد و راه [[توبه]] و کیفیت [[انابه]] و عذرخواهی از [[عصیان]] و [[خطا]] را هموار می‌سازد و شیوه [[دعا]] و [[نیایش]] به درگاه الهی را به [[انسان]] [[تعلیم]] می‌دهد. این کتاب نیایش، چگونه [[درود فرستادن]] بر [[پیامبر]] و [[اهل‌بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] را [[آموزش]] می‌دهد و راه [[استقامت]] در برابر [[ناملایمات]] و [[مصائب]] و [[صبوری]] در انجام [[تکالیف]] و [[وظایف]] [[بندگی]] را به خوبی ترسیم می‌کند و [[حقوق]] پدر، مادر، [[فرزندان]]، [[همسایگان]] و [[دوستان]] را برای همگان به خوبی تبیین می‌کند<ref>[[سیده فاطمه ترابی|ترابی، سیده فاطمه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص۳۱۵.</ref>.
 
== ویژگی‌های صحیفه سجادیه ==
# بعد از [[قرآن]] اولین کتابی است که از آثار [[صحابه]] و [[تابعین]] به ما رسیده است.
# [[ادعیه]] آن جامع معارف و [[اخلاق اسلامی]] و انشاء یکی از [[ائمه]] است.
# [[صحیفه]] هم از نظر گوینده و هم از نظر مخاطب (که پرودگار است) خاص است.
# کتاب صحیفه برای عموم است. در حالی که [[خواص]] نیز از آن سیراب می‌شوند و این ویژگی فقط در [[مکتب]] قرآن [[منزل]]، یافت می‌شود<ref>محمدجواد سلمان پور، «فرهنگ‌سازی امام سجاد{{ع}} با زبان دعا»، فصلنامه اندیشه دینی، ۱۷، زمستان ۸۴، ص۹۹».</ref>.
# صحیفه تنها مطابق با [[زمان]] خود نیست، بلکه سازگار با همه زمان‌ها است و برای همه نسل‌ها قابل فهم و استناد است<ref>فضل الله میرقادری، «ادبیات سخنان امام سجاد{{ع}} در صحیفه سجادیه اندیشه ۱۵، تابستان ۸۴، ص۱۲۹.</ref>.
# بیان [[حقایق]] [[علمی]]، چنانکه در این کتاب از وزن هوا و [[نور]]، میکروب و مانند آن صحبت به میان آمده است<ref>عقیقی بخشایشی، زندگی‌نامه پیشوایان، ص۱۲۹.</ref>.
# صحیفه راه [[راز و نیاز]] و گفت‌وگوی با [[خدا]] را به ما نشان می‌دهد<ref>شیخ سبط ابن الجوزی، پس از مطالعه و دقت در صحیفه سجادیه می‌گوید: «اگر علی بن الحسین زین العابدین{{ع}} و صحیفه او نبود، مسلمانان شیوه سخن گفتن و رویارویی با خداوند و رازگویی با پروردگار خویش و عرض حاجت با بارگاه ربوبی را نمی‌دانستند». (سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، بهار ۸۴، ۱۷۴).</ref>.
# صحیفه کتاب [[تعلیم و تربیت]] است. محکم‌ترین و بهترین و بادوام‌ترین نوع [[تربیت]]، [[تربیت]] مبتنی بر [[دعا]] و شکسته شدن دل‌هاست که صحیفه سجادیه متضمن آن است.
# صحیفه منبع معرفت، [[ایمان]]، معارف توحیدی، [[تعلیم]] [[بزرگ‌منشی]] و [[بلندهمتی]] است<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۲ ـ ۵۴.</ref>.
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[سیده فاطمه ترابی|ترابی، سیده فاطمه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]
# [[پرونده:1379218.jpg|22px]] [[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|'''مکارم اخلاق در صحیفه''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{کتاب های حدیثی شیعه}}
 
[[رده:آثار امام سجاد]]
[[رده:امام سجاد]]
[[رده:کتاب‌های دعای شیعه]]
[[رده:آثار احادیث معصومین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۸

این مدخل زیرشاخهٔ بحث آثار امام سجاد است. صحیفه سجادیه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صحیفه سجادیه در معارف دعا و زیارات - صحیفه سجادیه در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط ندارد

صحیفه سجادیه از آثار امام سجاد S است که شامل مجموعه‌ای از دعاهای گوناگون حضرت است. از صحیفه با القابی مانند "زبور آل محمد a"، "انجیل اهل‌البیت (ع)" و "اخت القرآن" نیز یاد می‌شود.

مقدمه

صحیفه یکی از چند اثر مکتوب به جا مانده از امام سجادS چهارمین امام معصوم است[۱]. این کتاب، نخستین نیایش‌نامه مکتوب جهان اسلام، دومین کتاب مکتوب در اسلام و سومین کتاب مقدس شیعیان که از زبان چهارمین امام معصوم صادر شده و امام پنجم آن را کتابت فرموده‌اند[۲].

این کتاب مجموعه‌ای از دعاهای امام سجادS است که آنها را به دو فرزندش امام محمد باقرS و زید املا کرده است و آنان این دعاها را در دو نسخه نوشته‌اند. متوکل بن هارون، راوی اول صحیفه سجادیه موجود، پس از ملاقات با یحیی بن زید و اظهار ناراحتی امام صادقS نسبت به شهادت زید، پدر یحیی، مجموعه‌ای نفیس از ادعیه امام سجادS را که به خط جناب زید بوده است، از وی دریافت می‌کند تا در صورت کشته شدن او به دست بنی‌امیه نیفتد.

متوکل بعداً این مجموعه را به امام صادقS عرضه کرده و با نوشته امام محمد باقرS مقابله می‌کند و هیچ تفاوتی بین آنها نمی‌یابد. او از مجموعه ۷۵ دعای صحیفه، ۶۴ دعا را می‌نویسد که با گذشت زمان باز هم تعدادی از آنها کاسته می‌شود؛ لذا در مجموعه حاضر تنها ۵۴ دعای آن موجود است[۳]. صحیفه به القابی همانند "زبور آل محمدa"، "انجیل اهل‌البیت(ع)"[۴]، "اخت القرآن"، "الدعا الکامل"[۵]، "دعاء الصحیفه"[۶]، و "الصحیفه الکامله"[۷] مشهور است[۸].

اعتبار صحیفه

صحیفه سجادیه از نظر مستند بودن در حد تواتر است. آقا بزرگ تهرانی در این باره می‌گوید: “صحیفه اولی که سند آن به امام زین‌العابدینS می‌رسد... از متواترات و قطعیات نزد أصحاب است؛ چراکه از ویژگی‌های آن، این است که تمام اصحاب از اساتید خود اجازه نقل آن را در تمام طبقات رجالی و در تمام عصرها گرفته‌اند”[۹]. صدر بلاغی می‌نویسد: "این مجموعه که به انجیل اهل بیت و زبور آل محمد ملقب است و صحیفه کامله سجادیه نام دارد، بر سبیل تواتر از سه طریق: امامیه، فرقه اسماعیلیه و طائفه زیدیه از امام همام حضرت سیدالساجدینS روایت شده است"[۱۰]. در این مورد سید محسن امین می‌نویسد: "بلاغت الفاظ صحیفه و فصاحتی که هرگز زوال نمی‌پذیرد، معانی و مضامین بسیار عالی و محتوای عمیق و بی‌نظیر آن دریای تذلل و فروتنی، در پیشگاه باری تعالی و ثنا و ستایش به درگاه او و اسلوب‌های عجیبی که در طلب عفو و رحمت الهی، و توسل به ذات مقدس او در آن وجود دارد، اینها همه از قوی‌ترین شواهد در صحت انتساب صحیفه به امام سجادS است و اینکه این درّ گران‌بها از آن دریای عمیق و این گوهر قیمتی از آن معدن ثمین و این میوه از آن شجره طیبه است و اینها همه غیر از شهرت تردیدناپذیر صحیفه و تعداد اسانید متصل به آن تا صاحب اصلی این ادعیه یعنی امام چهارم است"[۱۱].[۱۲]

دعاهای صحیفه

صحیفه سجادیه مشتمل بر ۵۴ دعاست که فهرست برخی از این ادعیه عبارت‌اند از:

  1. دعای آن حضرت در ستایش خدای عزوجل؛
  2. دعای آن حضرت بر محمد و آل محمدa؛
  3. دعای آن حضرت بر حاملان عرش؛
  4. دعای آن حضرت بر آنان که به پیامبران ایمان آورده‌اند؛
  5. دعای آن حضرت برای خود و نزدیکانش؛
  6. دعای آن حضرت به وقت صبح و شام؛
  7. دعای آن حضرت به وقت مهمّات و رنج؛
  8. دعای آن حضرت در رفع اندوه‌ها[۱۳].

اهدافصحیفه سجادیه

صحیفه چگونه ستایش کردن، تسبیح نمودن و تهلیل خداوند را می‌آموزد و راه توبه و کیفیت انابه و عذرخواهی از عصیان و خطا را هموار می‌سازد و شیوه دعا و نیایش به درگاه الهی را به انسان تعلیم می‌دهد. این کتاب نیایش، چگونه درود فرستادن بر پیامبر و اهل‌بیت عصمت و طهارت را آموزش می‌دهد و راه استقامت در برابر ناملایمات و مصائب و صبوری در انجام تکالیف و وظایف بندگی را به خوبی ترسیم می‌کند و حقوق پدر، مادر، فرزندان، همسایگان و دوستان را برای همگان به خوبی تبیین می‌کند[۱۴].

ویژگی‌های صحیفه سجادیه

  1. بعد از قرآن اولین کتابی است که از آثار صحابه و تابعین به ما رسیده است.
  2. ادعیه آن جامع معارف و اخلاق اسلامی و انشاء یکی از ائمه است.
  3. صحیفه هم از نظر گوینده و هم از نظر مخاطب (که پرودگار است) خاص است.
  4. کتاب صحیفه برای عموم است. در حالی که خواص نیز از آن سیراب می‌شوند و این ویژگی فقط در مکتب قرآن منزل، یافت می‌شود[۱۵].
  5. صحیفه تنها مطابق با زمان خود نیست، بلکه سازگار با همه زمان‌ها است و برای همه نسل‌ها قابل فهم و استناد است[۱۶].
  6. بیان حقایق علمی، چنانکه در این کتاب از وزن هوا و نور، میکروب و مانند آن صحبت به میان آمده است[۱۷].
  7. صحیفه راه راز و نیاز و گفت‌وگوی با خدا را به ما نشان می‌دهد[۱۸].
  8. صحیفه کتاب تعلیم و تربیت است. محکم‌ترین و بهترین و بادوام‌ترین نوع تربیت، تربیت مبتنی بر دعا و شکسته شدن دل‌هاست که صحیفه سجادیه متضمن آن است.
  9. صحیفه منبع معرفت، ایمان، معارف توحیدی، تعلیم بزرگ‌منشی و بلندهمتی است[۱۹].

منابع

  1. ترابی، سیده فاطمه، مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی
  3. احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه

پانویس

  1. ↑ آثار مکتوب به جای مانده از امام سجاد بسیار است از جمله: صحیفه سجادیه، مناسک الحج، رساله حقوق، الجامع فی الفقه، صحیفه الزهد، کتابی که توسط داوود بن عیسی از آن حضرت نقل شده، کتاب حدیثی است که امام سجاد آن را گردآوری کرده است ـ به نقل از رجال النجاشی ص۱۵۷ و کتاب علی بن الحسین عنوان دیگری است که در ضمن مصادر از آن یاد شده است ـ به نقل از رجال النجاشی، ص۱۱۵ ـ ۱۱۶. (سید جواد حسینی، «با صحیفه سجادیه آشنا شویم»، مبلغان، ش۴۶ (آبان ۸۲)، ص۴۱. در بعضی کتابخانه‌های ایران نسخه‌ها یا برگ‌هایی از قرآن وجود دارد که می‌گویند امام علی بن الحسین(ع) آنها را نوشته است، از جمله: قرآن شیراز، قرآن سلطانیه قزوین، قرآن اصفهان، قرآن کتابخانه حضرت رضاS. (سید جعفر شهیدی، زندگانی علی بن الحسینS، ص۱۹۳.
  2. ↑ ریاض‌العابدین، ص۴۴- ۲۳۰؛ صحیفه سجادیه، روایت ابن اشکیب، ص۱۴.
  3. ↑ سیره پیشوایان، ص۲۶۱.
  4. ↑ علت نام‌گذاری به زبور و انجیل این است که زبور کتاب حضرت داوود بود و محتوای آن غالباً دعا و مناجات است و چون صحیفه نیز کتاب دعا و مناجات است، از آن به زبور آل محمدa نام برده‌اند. انجیل نیز کتاب حضرت عیسیS است که موعظه‌ها و راهنمایی‌های حضرت مسیح را در بر دارد، صحیفه سجادیه نیز به علت دارا بودن مواعظ مؤثر در لابه‌لای دعاها، انجیل اهل‌البیت(ع) نام گرفته است. (علی محمد مجد فقیهی، آشنایی با صحیفه سجادیه، ص۲۱).
  5. ↑ سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.
  6. ↑ سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.
  7. ↑ سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، (بهار ۸۴)، ص۱۶۱.
  8. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص۴۹؛ ترابی، سیده فاطمه، مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۱۲؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۳۱.
  9. ↑ الذریعة، ج۱۵، ص۲۰.
  10. ↑ ترجمه صدر بلاغی، صحیفه کامله سجادیه، ص۲.
  11. ↑ اعیان الشیعة، ج۱، ص۶۳۸.
  12. ↑ ترابی، سیده فاطمه، مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۱۳.
  13. ↑ ترابی، سیده فاطمه، مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۱۴.
  14. ↑ ترابی، سیده فاطمه، مقاله «صحیفه سجادیه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص۳۱۵.
  15. ↑ محمدجواد سلمان پور، «فرهنگ‌سازی امام سجادS با زبان دعا»، فصلنامه اندیشه دینی، ۱۷، زمستان ۸۴، ص۹۹».
  16. ↑ فضل الله میرقادری، «ادبیات سخنان امام سجادS در صحیفه سجادیه اندیشه ۱۵، تابستان ۸۴، ص۱۲۹.
  17. ↑ عقیقی بخشایشی، زندگی‌نامه پیشوایان، ص۱۲۹.
  18. ↑ شیخ سبط ابن الجوزی، پس از مطالعه و دقت در صحیفه سجادیه می‌گوید: «اگر علی بن الحسین زین العابدینS و صحیفه او نبود، مسلمانان شیوه سخن گفتن و رویارویی با خداوند و رازگویی با پروردگار خویش و عرض حاجت با بارگاه ربوبی را نمی‌دانستند». (سید احمد سجادی، «بایسته‌های پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، بهار ۸۴، ۱۷۴).
  19. ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص۵۲ ـ ۵۴.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=صحیفه_سجادیه&oldid=1308463»