امام باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - ' ه. ' به 'ﻫ. ')
خط ۱۶: خط ۱۶:
#'''[[حلم]]:''' فرو خوردن [[خشم]] و خویشتنداری هنگام [[غضب]]، از صفات [[آشکار]] امام باقر{{ع}} است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 107.</ref>.
#'''[[حلم]]:''' فرو خوردن [[خشم]] و خویشتنداری هنگام [[غضب]]، از صفات [[آشکار]] امام باقر{{ع}} است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 107.</ref>.
#'''[[تسلیم]]:''' [[رضا]] و [[تسلیم]] در برابر خواست و [[اراده الهی]]، از دیگر ویژگی‌ها و فضیلت‌های امام باقر{{ع}} است. در روایتی همان [[امام همام]]{{ع}} می‌فرماید: "ما [اهل بیت‌] دست به [[دعا]] برمی‌داریم و [[حاجت]] خویش را از [[خدا]] می‌خواهیم؛ اما چون [[قضای الهی]] به گونه‌ای دیگر رقم خورد، همان را می‌پسندیم"<ref>سنن النبی‌، ۳۷۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 107.</ref>.
#'''[[تسلیم]]:''' [[رضا]] و [[تسلیم]] در برابر خواست و [[اراده الهی]]، از دیگر ویژگی‌ها و فضیلت‌های امام باقر{{ع}} است. در روایتی همان [[امام همام]]{{ع}} می‌فرماید: "ما [اهل بیت‌] دست به [[دعا]] برمی‌داریم و [[حاجت]] خویش را از [[خدا]] می‌خواهیم؛ اما چون [[قضای الهی]] به گونه‌ای دیگر رقم خورد، همان را می‌پسندیم"<ref>سنن النبی‌، ۳۷۲.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 107.</ref>.
#'''[[انفاق]]:''' [[دستگیری از فقیران]] و تهیدستان، یکی دیگر از [[فضیلت‌های اخلاقی]] امام باقر{{ع}} است.
#'''[[انفاق]]:''' [[دستگیری از فقیران]] و تهیدستان، یکی دیگر از [[فضیلت‌های اخلاقی]] امام باقر{{ع}} است.[[امام]]{{ع}} از این نظر میان [[مردم]] شهرتی چشمگیر داشت و همه او را به [[احسان]] و [[کرم]] می‌شناختند هر چند [[دارایی]] فراوانی نداشت. [[امام صادق]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: "[[دارایی]] پدرم در میان خاندانش، کم‌تر بود؛ ولی خرجش بیش‌تر. با این حال، او هر [[جمعه]] یک [[دینار]] [[صدقه]] می‌داد"<ref>وسائل الشیعة، ۷۱/ ۴۱۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 107.</ref>.
[[امام]]{{ع}} از این نظر میان [[مردم]] شهرتی چشمگیر داشت و همه او را به [[احسان]] و [[کرم]] می‌شناختند هر چند [[دارایی]] فراوانی نداشت. [[امام صادق]]{{ع}} در این باره می‌فرماید: "[[دارایی]] پدرم در میان خاندانش، کم‌تر بود؛ ولی خرجش بیش‌تر. با این حال، او هر [[جمعه]] یک [[دینار]] [[صدقه]] می‌داد"<ref>وسائل الشیعة، ۷۱/ ۴۱۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 107.</ref>.
#'''هیبت:''' [[شخصیت امام]] [[باقر]]{{ع}} را جلوه‌ای ویژه‌ در دیده دیگران بود و هر کسی را در تأثیر خویش می‌گرفت.
#'''هیبت:''' [[شخصیت امام]] [[باقر]]{{ع}} را جلوه‌ای ویژه‌ در دیده دیگران بود و هر کسی را در تأثیر خویش می‌گرفت.
*از دیگر [[فضائل]] امام باقر{{ع}} است: [[عبادت]] و [[راز]] و [[نیاز]]، [[فروتنی]]، مهم شمردن امر [[آخرت]]، [[سخاوت]] و کار و کوشش<ref>اعیان الشیعه‌، ۱/ ۶۵۳- ۶۵۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 108.</ref>.
*از دیگر [[فضائل]] امام باقر{{ع}} است: [[عبادت]] و [[راز]] و [[نیاز]]، [[فروتنی]]، مهم شمردن امر [[آخرت]]، [[سخاوت]] و کار و کوشش<ref>اعیان الشیعه‌، ۱/ ۶۵۳- ۶۵۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 108.</ref>.
==[[امامت]]==
==[[امامت]]==
*[[امامت]] امام باقر{{ع}} را می‌توان به [[نص پیامبر]]{{صل}} و [[وصیت امام]] پیشین ثابت کرد. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در روایتی، نام [[مبارک]] او را به عنوان پنجمین [[خلیفه]] و [[وصی]] خویش آورده و فرمانبرداری او را بر [[مسلمانان]] [[واجب]] دانسته است<ref>ینابیع المودة، ۵۵۴.</ref>. [[نقل]] است که [[حضرت زین العابدین]]{{ع}} پیش از [[شهادت]]، [[فرزندان]] خویش را گرد آورد و [[حضرت باقر]]{{ع}} را [[وصی]] خود خواند و امر دیگر [[فرزندان]] را نیز بدو سپرد<ref>بحارالانوار، ۴۶/ ۲۳۰.</ref>. افزون بر این، [[برتری]] و کمال آن [[امام همام]]{{ع}} بر دیگران، دلیلی دیگر بر [[امامت]] او است. شکی در این نیست که همه اهل آن روزگار، آن [[حضرت]] را [[اعلم]] و [[افضل]] می‌دانسته‌اند<ref>الصواعق المحرقة، ۲۰۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 108.</ref>.
*[[امامت]] امام باقر{{ع}} را می‌توان به [[نص پیامبر]]{{صل}} و [[وصیت امام]] پیشین ثابت کرد. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} در روایتی، نام [[مبارک]] او را به عنوان پنجمین [[خلیفه]] و [[وصی]] خویش آورده و فرمانبرداری او را بر [[مسلمانان]] [[واجب]] دانسته است<ref>ینابیع المودة، ۵۵۴.</ref>. [[نقل]] است که [[حضرت زین العابدین]]{{ع}} پیش از [[شهادت]]، [[فرزندان]] خویش را گرد آورد و [[حضرت باقر]]{{ع}} را [[وصی]] خود خواند و امر دیگر [[فرزندان]] را نیز بدو سپرد<ref>بحارالانوار، ۴۶/ ۲۳۰.</ref>. افزون بر این، [[برتری]] و کمال آن [[امام همام]]{{ع}} بر دیگران، دلیلی دیگر بر [[امامت]] او است. شکی در این نیست که همه اهل آن روزگار، آن [[حضرت]] را [[اعلم]] و [[افضل]] می‌دانسته‌اند<ref>الصواعق المحرقة، ۲۰۱.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 108.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۳۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهل بیت پیامبر خاتم است. "امام باقر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام باقر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

فضائل و مناقب

  1. علم: امام باقر(ع) سرآمد عالمان روزگار خویش بود. برخی دانشمندان بزرگ مسلمان گفته‌اند که او چنان به رموز و اسرار علوم آگاه بود و احکام و حکمت‌ها و لطایف علمی را به طالبان عطا می‌فرمود که کسی جز کوردلان یا گمراهان منکر آن نتواند بود[۴][۵].
  2. حلم: فرو خوردن خشم و خویشتنداری هنگام غضب، از صفات آشکار امام باقر(ع) است[۶].
  3. تسلیم: رضا و تسلیم در برابر خواست و اراده الهی، از دیگر ویژگی‌ها و فضیلت‌های امام باقر(ع) است. در روایتی همان امام همام(ع) می‌فرماید: "ما [اهل بیت‌] دست به دعا برمی‌داریم و حاجت خویش را از خدا می‌خواهیم؛ اما چون قضای الهی به گونه‌ای دیگر رقم خورد، همان را می‌پسندیم"[۷][۸].
  4. انفاق: دستگیری از فقیران و تهیدستان، یکی دیگر از فضیلت‌های اخلاقی امام باقر(ع) است.امام(ع) از این نظر میان مردم شهرتی چشمگیر داشت و همه او را به احسان و کرم می‌شناختند هر چند دارایی فراوانی نداشت. امام صادق(ع) در این باره می‌فرماید: "دارایی پدرم در میان خاندانش، کم‌تر بود؛ ولی خرجش بیش‌تر. با این حال، او هر جمعه یک دینار صدقه می‌داد"[۹][۱۰].
  5. هیبت: شخصیت امام باقر(ع) را جلوه‌ای ویژه‌ در دیده دیگران بود و هر کسی را در تأثیر خویش می‌گرفت.

امامت

روزگار امامت

شهادت

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ مصنفات شیخ مفید، ۱۱/ ۱۵۹- ۱۵۵.
  2. ↑ فرهنگ شیعه، ص 106.
  3. ↑ حلیة الابرار، ۳/ ۳۶۱.
  4. ↑ الصواعق المحرقة، ۲۰۱.
  5. ↑ فرهنگ شیعه، ص 107.
  6. ↑ فرهنگ شیعه، ص 107.
  7. ↑ سنن النبی‌، ۳۷۲.
  8. ↑ فرهنگ شیعه، ص 107.
  9. ↑ وسائل الشیعة، ۷۱/ ۴۱۳.
  10. ↑ فرهنگ شیعه، ص 107.
  11. ↑ اعیان الشیعه‌، ۱/ ۶۵۳- ۶۵۱.
  12. ↑ فرهنگ شیعه، ص 108.
  13. ↑ ینابیع المودة، ۵۵۴.
  14. ↑ بحارالانوار، ۴۶/ ۲۳۰.
  15. ↑ الصواعق المحرقة، ۲۰۱.
  16. ↑ فرهنگ شیعه، ص 108.
  17. ↑ فرهنگ شیعه، ص 108.
  18. ↑ اعلام الوری‌، ۲۵۹.
  19. ↑ فرهنگ شیعه، ص 108.
  20. ↑ فرهنگ شیعه، ص 108.
  21. ↑ بحارالانوار، ۴۶/ ۲۵۹.
  22. ↑ فرهنگ شیعه، ص 108.
  23. ↑ پیشوایان ما، ۱۷۳ و ۱۷۴.
  24. ↑ عوالم العلوم‌، ۱۸/ ۱۷۱.
  25. ↑ سیره چهارده معصوم‌، ۴۸۱.
  26. ↑ فرهنگ شیعه، ص 109.
  27. ↑ مناقب آل ابی طالب‌، ۴/ ۲۲۷ و ۲۲۸.
  28. ↑ فرهنگ شیعه، ص 109.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=امام_باقر&oldid=223653»