زید بن ارقم: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]| + - [[)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زید بن ارقم در تاریخ اسلامی]] | : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زید بن ارقم در تاریخ اسلامی]] - [[زید بن ارقم در تراجم و رجال]] - [[زید بن ارقم در معارف و سیره حسینی]]</div> | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۴۰
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
زید بن ارقم از صحابه پیامبر خدا(ص) که در زمان آن حضرت نوجوان بود و در تعدادی از جنگها در رکاب پیامبر حضور داشت[۱].
مقدمه
وی در سنّ پیری پس از حادثه عاشورا، وقتی اسیران اهل بیت را به کوفه آوردند و وارد قصر ابن زیاد کردند، در آنجا حضور داشت. وقتی سر مطهّر سید الشهدا را مقابل ابن زیاد قرار دادند و او با چوب به دندانهای آن سر بریده میزد، زید بن ارقم اعتراض کرد که: چوب خود را از این لبها بردار، به خدای یگانه قسم، من بارها دیدم که رسول خدا(ص) با لبهای مبارکش این لبها را میبوسید، سپس بعنوان اعتراض، مجلس را ترک کرد[۲]. هم او نقل کرده که وقتی سر امام حسین(ع) را در کوچهها میگرداندند، من در غرفه خود بودم. جلوی من که رسید، شنیدم آیه ﴿أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ﴾. را میخواند[۳]. وی در سال ۶۸ هجری در کوفه در گذشت[۴][۵].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۵، ص۱۱۸.
- ↑ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۱۱۶؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۸۸.
- ↑ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۱۲۵.
- ↑ برای شرح حال او ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۳۱.