ایلیا: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
خط ۴: خط ۴:
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۶


این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • ایل به‌معنای خدا است و بیت المقدس از جهت این‌که حرم الهی است ایلیا نامیده می‌شود[۱]. در حدیثی می‌خوانیم: پرچم‌های سیاهی از خراسان به اهتزاز درمی‌آید که چیزی نمی‌تواند از پیشروی آن جلوگیری کند، تا در ایلیا فرود می‌آید و استقرار می‌یابد[۲]. در روایتی آمده است: سفیانی روی تخته‌سنگی در دروازه ایلیا سر بریده می‌شود[۳]. شاید در این‌جا منظور از دروازه ایلیا، منطقه‌ای در کرانه‌های دریاچه طبریه باشد و شاید همان مدخل فلسطین باشد که راه ایلیا از آن‌جا آغاز می‌شود[۴].[۵].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶.
  2. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۳۶
  3. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۱۳۳.
  4. همان.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۰.