طالقان: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}' به '')
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*در [[روایات]]، آن‏جا که سخن از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ [[هنگام ظهور]] است، نام منطقه جغرافیایی "طالقان" به چشم می‌‏خورد. منظور از طالقان، چه منطقه‏‌ای بین [[مرو]] و بلخ باشد و یا شهری میان [[قزوین]] و ابهر<ref> معجم البلدان، ج ۴، ص ۶</ref>، خاستگاه برخی [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} یاد شده است. در منابع [[اهل سنت]] از [[حضرت علی]]{{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "خوش به حال طالقان! [[خداوند]] سبحانه و تعالی دارای گنج‏ه‌ایی در آن جا است که نه از طلا است و نه از نقره؛ امّا در آن خطه، مردانی هستند که [[خدا]] را آن گونه شناخته‌‏اند که [[شایسته]] [[معرفت]] است، و آنان، [[یاران]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] می‌‏باشند"<ref> سیوطی، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۸۲؛ کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۲</ref>.
* در [[روایات]]، آن‏جا که سخن از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}‏ [[هنگام ظهور]] است، نام منطقه جغرافیایی "طالقان" به چشم می‌‏خورد. منظور از طالقان، چه منطقه‏‌ای بین [[مرو]] و بلخ باشد و یا شهری میان [[قزوین]] و ابهر<ref> معجم البلدان، ج ۴، ص ۶</ref>، خاستگاه برخی [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است. در منابع [[اهل سنت]] از [[حضرت علی]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "خوش به حال طالقان! [[خداوند]] سبحانه و تعالی دارای گنج‏ه‌ایی در آن جا است که نه از طلا است و نه از نقره؛ امّا در آن خطه، مردانی هستند که [[خدا]] را آن گونه شناخته‌‏اند که [[شایسته]] [[معرفت]] است، و آنان، [[یاران]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} در [[آخر الزمان]] می‌‏باشند"<ref> سیوطی، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۸۲؛ کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۲</ref>.
*همین [[روایت]] به گونه‌‏ای دیگر در منابع [[شیعه]] نیز آمده است. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "گنجی در طالقان هست که از طلا و نقره نیست، و پرچمی است که از روزی که آن را پیچیده‏‌اند برافراشته نشده است و مردانی هستند که دل‏‌های آن‏ها مانند پاره‌‏های آهن است شکی در [[ایمان]] به [[خدا]] در آن راه نیافته و در طریق [[ایمان]] از سنگ محکم‏‌تر است. اگر آنها را وادارند که کوه‌‏ها را از جای بکنند، از جای کنده و از میان بر می‌‏دارند. [[لشکر]] آن‏ها قصد هیچ شهری نمی‌‏کنند جز اینکه آن را خراب می‏‌نمایند. اسب‏‌های آن‏ها زین‌‏های زرین دارند، و خود آنها برای [[تبرک]] [[بدن]] خود را بزین اسب [[امام]] می‌‏سایند، آن‏ها در جنگ‏ها [[امام]] را در میان گرفته و با [[جان]] خود از وی [[دفاع]] می‌‏کنند، و هرکاری داشته باشد برایش انجام می‏‌دهند. مردانی در میان آن‏ها است که شب‏ها نمی‏‌خوابند زمزمه آن‏ها در حال [[عبادت]] همچون زمزمه [[زنبور عسل]] است. تمام شب را به [[عبادت]] مشغول‌اند، و روزها سواره به [[دشمن]] حمله می‏‌کنند. آنها در وقت شب راهب و هنگام روز شیرند. آن‏ها در فرمانبرداری [[امام]] بیش از کنیز نسبت به آقایش پافشاری دارند آن‏ها مانند چراغ‌‏های درخشنده‏‌اند، و دل‏هاشان همچون قندیل‌‏هاست، و از [[خوف]] [[خدا]] [[خشنود]] می‏‌باشند. آن‏ها ادعای [[شهادت]] دارند و تمنا می‏‌کنند که در راه [[خداوند]] کشته گردند. شعار آنان اینست: "ای خون‏خواهان [[حسین]]" از هرجا می‌‏گذرند، [[رعب]] آنها پیشاپیش آنان به اندازه یک ماه راه در دل‏‌های جای می‌‏گیرد، و بدین گونه رو به پیش می‌‏روند، [[خداوند]] هم پیشرو به سوی [[حق]] و [[حقیقت]] را پیروز می‏‌گرداند"<ref> بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷</ref>.  
* همین [[روایت]] به گونه‌‏ای دیگر در منابع [[شیعه]] نیز آمده است. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "گنجی در طالقان هست که از طلا و نقره نیست، و پرچمی است که از روزی که آن را پیچیده‏‌اند برافراشته نشده است و مردانی هستند که دل‏‌های آن‏ها مانند پاره‌‏های آهن است شکی در [[ایمان]] به [[خدا]] در آن راه نیافته و در طریق [[ایمان]] از سنگ محکم‏‌تر است. اگر آنها را وادارند که کوه‌‏ها را از جای بکنند، از جای کنده و از میان بر می‌‏دارند. [[لشکر]] آن‏ها قصد هیچ شهری نمی‌‏کنند جز اینکه آن را خراب می‏‌نمایند. اسب‏‌های آن‏ها زین‌‏های زرین دارند، و خود آنها برای [[تبرک]] [[بدن]] خود را بزین اسب [[امام]] می‌‏سایند، آن‏ها در جنگ‏ها [[امام]] را در میان گرفته و با [[جان]] خود از وی [[دفاع]] می‌‏کنند، و هرکاری داشته باشد برایش انجام می‏‌دهند. مردانی در میان آن‏ها است که شب‏ها نمی‏‌خوابند زمزمه آن‏ها در حال [[عبادت]] همچون زمزمه [[زنبور عسل]] است. تمام شب را به [[عبادت]] مشغول‌اند، و روزها سواره به [[دشمن]] حمله می‏‌کنند. آنها در وقت شب راهب و هنگام روز شیرند. آن‏ها در فرمانبرداری [[امام]] بیش از کنیز نسبت به آقایش پافشاری دارند آن‏ها مانند چراغ‌‏های درخشنده‏‌اند، و دل‏هاشان همچون قندیل‌‏هاست، و از [[خوف]] [[خدا]] [[خشنود]] می‏‌باشند. آن‏ها ادعای [[شهادت]] دارند و تمنا می‏‌کنند که در راه [[خداوند]] کشته گردند. شعار آنان اینست: "ای خون‏خواهان [[حسین]]" از هرجا می‌‏گذرند، [[رعب]] آنها پیشاپیش آنان به اندازه یک ماه راه در دل‏‌های جای می‌‏گیرد، و بدین گونه رو به پیش می‌‏روند، [[خداوند]] هم پیشرو به سوی [[حق]] و [[حقیقت]] را پیروز می‏‌گرداند"<ref> بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷</ref>.  
*برخی، طالقان را منطقه ویژه‌‏ای دانسته‏‌اند؛ ولی گروهی نیز آن را به منطقه بسیار وسیعی همانند [[ایران]] معنا کرده‏‌اند<ref> ر. ک: علی کورانی، عصر ظهور، ص ۲۶۰</ref>. از [[روایت]] ذکر شده در منابع [[اهل سنت]] استفاده می‌‏شود که آنان [[اصحاب]] و [[یاران]] ویژه آن حضرت هستند؛ زیرا در [[روایت]]، نوع آنان مشخص شده است؛ امّا در [[روایت]] [[بحار الانوار]] علاوه بر بیان چگونگی و کیفیت، سخن از کمّیت و [[لشکر]] و درفش‏‌های فاتح و پیروز به میان آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۸۹ - ۲۹۰.</ref>.
* برخی، طالقان را منطقه ویژه‌‏ای دانسته‏‌اند؛ ولی گروهی نیز آن را به منطقه بسیار وسیعی همانند [[ایران]] معنا کرده‏‌اند<ref> ر. ک: علی کورانی، عصر ظهور، ص ۲۶۰</ref>. از [[روایت]] ذکر شده در منابع [[اهل سنت]] استفاده می‌‏شود که آنان [[اصحاب]] و [[یاران]] ویژه آن حضرت هستند؛ زیرا در [[روایت]]، نوع آنان مشخص شده است؛ امّا در [[روایت]] [[بحار الانوار]] علاوه بر بیان چگونگی و کیفیت، سخن از کمّیت و [[لشکر]] و درفش‏‌های فاتح و پیروز به میان آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۸۹ - ۲۹۰.</ref>.
==طالقان در موعودنامه==
== طالقان در موعودنامه ==
*در تعدادی از [[روایات]] از اهل طالقان به‌عنوان [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است. [[امیر مؤمنان]] {{ع}} می‌فرمایند: "خوشا به حال طالقان، زیرا [[خداوند]] در آن‌جا گنج‌هایی دارد که نه از طلا و نه از نقره‌اند، بلکه مردان باایمانی هستند که [[خدا]] را به [[حق]] شناخته‌اند و آنان [[یاوران مهدی]] [[آل محمد]] {{ع}} در [[آخر الزمان]] خواهند بود."<ref>ینابیع الموده، ص ۹۱؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۸.</ref>.
* در تعدادی از [[روایات]] از اهل طالقان به‌عنوان [[یاران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} یاد شده است. [[امیر مؤمنان]] {{ع}} می‌فرمایند: "خوشا به حال طالقان، زیرا [[خداوند]] در آن‌جا گنج‌هایی دارد که نه از طلا و نه از نقره‌اند، بلکه مردان باایمانی هستند که [[خدا]] را به [[حق]] شناخته‌اند و آنان [[یاوران مهدی]] [[آل محمد]] {{ع}} در [[آخر الزمان]] خواهند بود."<ref>ینابیع الموده، ص ۹۱؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۸.</ref>.
* [[امام صادق]] {{ع}} نیز در اوصاف اهل طالقان آورده است: "آنان به عقابانی می‌مانند که بر [[زمین]] جای گرفته باشند، زین اسب [[امام]] خود ([[حضرت مهدی]] {{ع}}) را مسح می‌کنند و به آن [[تبرک]] می‌جویند. اطرافش را می‌گیرند و در جنگ‌ها از او حراست می‌کنند و هرآن‌چه در توان‌شان باشد در راه امام‌شان نثار می‌کنند. مردانی هستند که شب‌ها نمی‌خوابند و تا صبح به [[عبادت]] پروردگارشان [[قیام]] می‌کنند. شب خود را با زمزمه‌ای به‌سان زمزمه زنبورعسل به سر می‌برند و چون صبح شود، آماده [[نبرد]] می‌گردند. آنان چراغ‌هایی نورافشان و قندیل‌هایی درخشان بوده و همواره در آرزوی شهادت‌اند و شعارشان "[[یا لثارات الحسین]]" است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶۸.</ref>.
* [[امام صادق]] {{ع}} نیز در اوصاف اهل طالقان آورده است: "آنان به عقابانی می‌مانند که بر [[زمین]] جای گرفته باشند، زین اسب [[امام]] خود ([[حضرت مهدی]] {{ع}}) را مسح می‌کنند و به آن [[تبرک]] می‌جویند. اطرافش را می‌گیرند و در جنگ‌ها از او حراست می‌کنند و هرآن‌چه در توان‌شان باشد در راه امام‌شان نثار می‌کنند. مردانی هستند که شب‌ها نمی‌خوابند و تا صبح به [[عبادت]] پروردگارشان [[قیام]] می‌کنند. شب خود را با زمزمه‌ای به‌سان زمزمه زنبورعسل به سر می‌برند و چون صبح شود، آماده [[نبرد]] می‌گردند. آنان چراغ‌هایی نورافشان و قندیل‌هایی درخشان بوده و همواره در آرزوی شهادت‌اند و شعارشان "[[یا لثارات الحسین]]" است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶۸.</ref>.
==طالقان در فرهنگنامه آخرالزمان==
== طالقان در فرهنگنامه آخرالزمان ==
*طالقان ناحیه‌ای کوهستانی در منطقه ساوجبلاغ می‌باشد که در دامنه جنوبی کوهستان البرز و مشرف بر [[دشت]] [[قزوین]] قرار گرفته است. از این [[ناحیه]] در [[روایات]] [[آخرالزمان]] به خوبی یاد شده است و بیست و چهار نفر از [[یاران خاص]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} نیز از این [[ناحیه]] خواهند بود. [[سید حسنی]] از قیام‌کنندگان [[پیش از ظهور]] می‌باشد و به [[لشکر]] [[حضرت قائم]]{{ع}} ملحق می‌شود، او از [[دیلم]]<ref>دیلم به منطقه‌ای از استان گیلان و بخشی از استان قزوین گفته می‌شود. در قدیم استان مازندران و گیلان و قزوین را دیلم می‌نامیدند.</ref> [[قیام]] خواهد کرد و گروهی از [[مردم]] طالقان به وی می‌پیوندند و به سوی [[حضرت]] حرکت خواهند نمود.  
* طالقان ناحیه‌ای کوهستانی در منطقه ساوجبلاغ می‌باشد که در دامنه جنوبی کوهستان البرز و مشرف بر [[دشت]] [[قزوین]] قرار گرفته است. از این [[ناحیه]] در [[روایات]] [[آخرالزمان]] به خوبی یاد شده است و بیست و چهار نفر از [[یاران خاص]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز از این [[ناحیه]] خواهند بود. [[سید حسنی]] از قیام‌کنندگان [[پیش از ظهور]] می‌باشد و به [[لشکر]] [[حضرت قائم]] {{ع}} ملحق می‌شود، او از [[دیلم]]<ref>دیلم به منطقه‌ای از استان گیلان و بخشی از استان قزوین گفته می‌شود. در قدیم استان مازندران و گیلان و قزوین را دیلم می‌نامیدند.</ref> [[قیام]] خواهد کرد و گروهی از [[مردم]] طالقان به وی می‌پیوندند و به سوی [[حضرت]] حرکت خواهند نمود.  
* [[امام صادق]]{{ع}} به [[مفضل]] فرمود [[جوانی]] خوش‌چهره (یعنی [[سید حسنی]]) از [[دیلم]] [[قیام]] می‌کند و [[دعوت]] به سوی [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌نماید. گنج‌هایی از طالقان به [[دعوت]] او پاسخ مثبت می‌دهند. این گنج‌ها از طلا یا نقره نیستند، بلکه مردانی هستند که در [[قدرت]] و جرأت چون [[پاره‌های آهن]] هستند و بر اسب‌هایی ابلق سوار می‌شوند. آنان با تجهیزات [[جنگی]] به سوی [[کوفه]] به حرکت درمی‌آیند و [[ستمکاران]] را می‌کشند آنان بیشتر جاهایی را که به [[تصرف]] در می‌آورند ویران خواهند کرد. [[لشکر]] [[حسنی]] به [[کوفه]] می‌رسد و در آنجا [[پناه]] خواهد گرفت. با منتشر شدن خبر [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، [[حسنی]] با لشکرش به سوی [[حضرت]] خواهند آمد و همه با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کنند و تنها عده‌ای [[زیدی]] [[مذهب]] [[بیعت]] ننموده و به [[دست حضرت]] و یارانش به [[قتل]] می‌رسند<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۵ و ر.ک: حسنی.</ref>.  
* [[امام صادق]] {{ع}} به [[مفضل]] فرمود [[جوانی]] خوش‌چهره (یعنی [[سید حسنی]]) از [[دیلم]] [[قیام]] می‌کند و [[دعوت]] به سوی [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌نماید. گنج‌هایی از طالقان به [[دعوت]] او پاسخ مثبت می‌دهند. این گنج‌ها از طلا یا نقره نیستند، بلکه مردانی هستند که در [[قدرت]] و جرأت چون [[پاره‌های آهن]] هستند و بر اسب‌هایی ابلق سوار می‌شوند. آنان با تجهیزات [[جنگی]] به سوی [[کوفه]] به حرکت درمی‌آیند و [[ستمکاران]] را می‌کشند آنان بیشتر جاهایی را که به [[تصرف]] در می‌آورند ویران خواهند کرد. [[لشکر]] [[حسنی]] به [[کوفه]] می‌رسد و در آنجا [[پناه]] خواهد گرفت. با منتشر شدن خبر [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، [[حسنی]] با لشکرش به سوی [[حضرت]] خواهند آمد و همه با [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کنند و تنها عده‌ای [[زیدی]] [[مذهب]] [[بیعت]] ننموده و به [[دست حضرت]] و یارانش به [[قتل]] می‌رسند<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۵ و ر. ک: حسنی.</ref>.  
* [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: خوشا به حال طالقان! در آنجا [[خداوند]] گنج‌هایی نهفته که نه از طلا هستند و نه از نقره، بلکه مردانی هستند که [[خداوند]] را به [[حقیقت]] شناخته‌اند، آنان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] خواهند بود<ref>یأتی، ص ۴۳۲ و بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۲۹.</ref>.  
* [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: خوشا به حال طالقان! در آنجا [[خداوند]] گنج‌هایی نهفته که نه از طلا هستند و نه از نقره، بلکه مردانی هستند که [[خداوند]] را به [[حقیقت]] شناخته‌اند، آنان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] خواهند بود<ref>یأتی، ص ۴۳۲ و بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۲۹.</ref>.  
* [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] درباره [[امل]] طالقان فرمود: آنان مانند عقاب‌هایی بر روی [[زمین]] هستند (که به [[یاری امام]]{{ع}} شتافته و در [[لشکر]] [[حضرت]] حضور دارند) دست بر زین [[اسب امام مهدی]]{{ع}} می‌کشند و از آن [[تبرک]] می‌جویند. آنان در اطراف [[امام]] خود خواهند بود و از او محافظت خواهد کرد و با تمام نیرویشان در [[خدمت]] [[حضرت]] به جانبازی می‌پردازند. مردانی که در شب مانند عابدان به [[پرستش]] [[پروردگار]] مشغولند و نوای عبادتشان مانند زمزمه زنبورهای عسل شنیده می‌شود، اما وقتی که صبح بدمد کمر به رزم می‌بندند. آنان چراغ‌هایی فروزان و روشنگرند که پیوسته [[آرزوی شهادت]] در سر می‌پرورانند و [[شعار]] آنان {{متن حدیث|يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ}} است. (یعنی آنان [[خون‌خواهی]] [[حضرت]] [[امام حسین]]{{ع}} سرلوحه برنامه‌هایشان اسست و برای [[انتقام]] [[خون]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} به [[نبرد]] برخاسته‌اند و [[آرزوی شهادت]] در این راه را دارند)<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۴۰۵.</ref>
* [[امام صادق]] {{ع}} در [[حدیثی]] درباره [[امل]] طالقان فرمود: آنان مانند عقاب‌هایی بر روی [[زمین]] هستند (که به [[یاری امام]] {{ع}} شتافته و در [[لشکر]] [[حضرت]] حضور دارند) دست بر زین [[اسب امام مهدی]] {{ع}} می‌کشند و از آن [[تبرک]] می‌جویند. آنان در اطراف [[امام]] خود خواهند بود و از او محافظت خواهد کرد و با تمام نیرویشان در [[خدمت]] [[حضرت]] به جانبازی می‌پردازند. مردانی که در شب مانند عابدان به [[پرستش]] [[پروردگار]] مشغولند و نوای عبادتشان مانند زمزمه زنبورهای عسل شنیده می‌شود، اما وقتی که صبح بدمد کمر به رزم می‌بندند. آنان چراغ‌هایی فروزان و روشنگرند که پیوسته [[آرزوی شهادت]] در سر می‌پرورانند و [[شعار]] آنان {{متن حدیث|يَا لَثَارَاتِ الْحُسَيْنِ}} است. (یعنی آنان [[خون‌خواهی]] [[حضرت]] [[امام حسین]] {{ع}} سرلوحه برنامه‌هایشان اسست و برای [[انتقام]] [[خون]] [[سیدالشهدا]] {{ع}} به [[نبرد]] برخاسته‌اند و [[آرزوی شهادت]] در این راه را دارند)<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۴۰۵.</ref>


==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
* [[مردم چه شهرهای از یاوران امام مهدی هستند؟ (پرسش)]]
* [[مردم چه شهرهای از یاوران امام مهدی هستند؟ (پرسش)]]


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان یاران امام مهدی}}
{{پرسمان یاران امام مهدی}}
== جستارهای وابسته ==
 
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۲


مقدمه

  • در روایات، آن‏جا که سخن از یاران حضرت مهدی (ع)‏ هنگام ظهور است، نام منطقه جغرافیایی "طالقان" به چشم می‌‏خورد. منظور از طالقان، چه منطقه‏‌ای بین مرو و بلخ باشد و یا شهری میان قزوین و ابهر[۱]، خاستگاه برخی یاران حضرت مهدی (ع) یاد شده است. در منابع اهل سنت از حضرت علی (ع) نقل شده است که فرمود: "خوش به حال طالقان! خداوند سبحانه و تعالی دارای گنج‏ه‌ایی در آن جا است که نه از طلا است و نه از نقره؛ امّا در آن خطه، مردانی هستند که خدا را آن گونه شناخته‌‏اند که شایسته معرفت است، و آنان، یاران مهدی (ع) در آخر الزمان می‌‏باشند"[۲].
  • همین روایت به گونه‌‏ای دیگر در منابع شیعه نیز آمده است. امام صادق (ع) فرمود: "گنجی در طالقان هست که از طلا و نقره نیست، و پرچمی است که از روزی که آن را پیچیده‏‌اند برافراشته نشده است و مردانی هستند که دل‏‌های آن‏ها مانند پاره‌‏های آهن است شکی در ایمان به خدا در آن راه نیافته و در طریق ایمان از سنگ محکم‏‌تر است. اگر آنها را وادارند که کوه‌‏ها را از جای بکنند، از جای کنده و از میان بر می‌‏دارند. لشکر آن‏ها قصد هیچ شهری نمی‌‏کنند جز اینکه آن را خراب می‏‌نمایند. اسب‏‌های آن‏ها زین‌‏های زرین دارند، و خود آنها برای تبرک بدن خود را بزین اسب امام می‌‏سایند، آن‏ها در جنگ‏ها امام را در میان گرفته و با جان خود از وی دفاع می‌‏کنند، و هرکاری داشته باشد برایش انجام می‏‌دهند. مردانی در میان آن‏ها است که شب‏ها نمی‏‌خوابند زمزمه آن‏ها در حال عبادت همچون زمزمه زنبور عسل است. تمام شب را به عبادت مشغول‌اند، و روزها سواره به دشمن حمله می‏‌کنند. آنها در وقت شب راهب و هنگام روز شیرند. آن‏ها در فرمانبرداری امام بیش از کنیز نسبت به آقایش پافشاری دارند آن‏ها مانند چراغ‌‏های درخشنده‏‌اند، و دل‏هاشان همچون قندیل‌‏هاست، و از خوف خدا خشنود می‏‌باشند. آن‏ها ادعای شهادت دارند و تمنا می‏‌کنند که در راه خداوند کشته گردند. شعار آنان اینست: "ای خون‏خواهان حسین" از هرجا می‌‏گذرند، رعب آنها پیشاپیش آنان به اندازه یک ماه راه در دل‏‌های جای می‌‏گیرد، و بدین گونه رو به پیش می‌‏روند، خداوند هم پیشرو به سوی حق و حقیقت را پیروز می‏‌گرداند"[۳].
  • برخی، طالقان را منطقه ویژه‌‏ای دانسته‏‌اند؛ ولی گروهی نیز آن را به منطقه بسیار وسیعی همانند ایران معنا کرده‏‌اند[۴]. از روایت ذکر شده در منابع اهل سنت استفاده می‌‏شود که آنان اصحاب و یاران ویژه آن حضرت هستند؛ زیرا در روایت، نوع آنان مشخص شده است؛ امّا در روایت بحار الانوار علاوه بر بیان چگونگی و کیفیت، سخن از کمّیت و لشکر و درفش‏‌های فاتح و پیروز به میان آمده است[۵].

طالقان در موعودنامه

  • در تعدادی از روایات از اهل طالقان به‌عنوان یاران حضرت مهدی (ع) یاد شده است. امیر مؤمنان (ع) می‌فرمایند: "خوشا به حال طالقان، زیرا خداوند در آن‌جا گنج‌هایی دارد که نه از طلا و نه از نقره‌اند، بلکه مردان باایمانی هستند که خدا را به حق شناخته‌اند و آنان یاوران مهدی آل محمد (ع) در آخر الزمان خواهند بود."[۶].
  • امام صادق (ع) نیز در اوصاف اهل طالقان آورده است: "آنان به عقابانی می‌مانند که بر زمین جای گرفته باشند، زین اسب امام خود (حضرت مهدی (ع)) را مسح می‌کنند و به آن تبرک می‌جویند. اطرافش را می‌گیرند و در جنگ‌ها از او حراست می‌کنند و هرآن‌چه در توان‌شان باشد در راه امام‌شان نثار می‌کنند. مردانی هستند که شب‌ها نمی‌خوابند و تا صبح به عبادت پروردگارشان قیام می‌کنند. شب خود را با زمزمه‌ای به‌سان زمزمه زنبورعسل به سر می‌برند و چون صبح شود، آماده نبرد می‌گردند. آنان چراغ‌هایی نورافشان و قندیل‌هایی درخشان بوده و همواره در آرزوی شهادت‌اند و شعارشان "یا لثارات الحسین" است[۷][۸].

طالقان در فرهنگنامه آخرالزمان

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. برای یاری امام مهدی چه باید کرد؟ (پرسش)
  2. در زمان غیبت امام مهدی چه کارهایی باید به جا آوریم که ظهور ایشان نزدیک گردد و جزء یاران و سربازان حضرت باشیم؟ (پرسش)
  3. آیا امام مهدی هنگامی که سیصد و سیزده یار داشته باشد ظهور می‏‌کند؟ (پرسش)
  4. آیا جنیان نیز مانند شیعیان به یاری امام مهدی می‌آیند؟ (پرسش)
  5. وزیران دولت امام مهدی غالباً از چه قشری هستند؟ (پرسش)
  6. آیا یاران امام مهدی جوان هستند و امام مهدی در حکومت خود از جوانان استفاده می‌کند؟ (پرسش)
  7. آیا همه یاران امام مهدی جوان بوده افراد کهن سال میان آنان نیست؟ چرا بیشتر آنها جوان هستند؟ (پرسش)
  8. آیا یاران امام مهدی همه از اقوام گذشته هستند یا ما هم می‌توانیم از یاران حضرت باشیم و به او کمک کنیم؟ (پرسش)
  9. آیا امام مهدی مانند دیگر امامان اصحابی دارند؟ (پرسش)
  10. مردم چه شهرهای از یاوران امام مهدی هستند؟ (پرسش)
  11. مأموریت‌های یاران امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  12. آیا می‌توان پیروان راستین حضرت مسیح را که مسلمان نیستند جزو یاران امام مهدی برشمرد؟ (پرسش)
  13. آیا هرکس می‌تواند با انجام دادن عمل نیک یکی از یاران امام مهدی گردد؟ (پرسش)
  14. اگر اسامی اصحاب امام مهدی از ابتدا مشخص شده چگونه ما می‌‏توانیم خود را از اصحاب او قرار دهیم؟ (پرسش)
  15. امام مهدی با اصحاب خود بر سر چه اصولی پیمان می‏‌بندد؟ (پرسش)
  16. انصار امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش)
  17. نشانه‌های یاوران امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  18. آیا یاران اصلی امام مهدی جوانان هستند؟ (پرسش)
  19. سلاح یاران امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  20. چگونه می‌توان فهمید که ما جزء یاران امام مهدی هستیم؟ (پرسش)
  21. آیا از امام مهدی درباره شیعیان فرمایشی رسیده است؟ (پرسش)
  22. چه کسانی با امام مهدی‏ بیعت خواهند کرد؟ (پرسش)
  23. بیعت یاران با امام مهدی در کجاست؟ (پرسش)
  24. آیا در قرآن به یاران امام مهدی اشاره شده است؟ (پرسش)
  25. آیا با امام مهدی از روی اکراه بیعت می‏‌شود؟ (پرسش)
  26. آیا امام مهدی در جابلقا یارانی دارد؟ (پرسش)
  27. آیا با خواندن چهل بار دعای عهد یار حضرت مهدی می‌شویم؟ (پرسش)
  28. آیا به نام یاران امام مهدی و محل سکونت آنها در روایات اشاره‏‌ای شده است؟ (پرسش)
  29. آیا در روایات به محل سکونت یاران امام مهدی اشاره‌‏ای شده است؟ (پرسش)
  30. آیا در میان اصحاب امام مهدی عرب وجود ندارد؟ (پرسش)
  31. آیا در میان این همه مسلمان و شیعه سیصد و سیزده نفر یار برای امام مهدی وجود ندارد؟ (پرسش)
  32. آیا یاران امام مهدی حتما باید نماز اول وقت بخوانند و کار نیک انجام دهند و حجاب خود را حفظ نمایند یا اگر تنها عاشق امام باشند کافی است؟ (پرسش)
  33. با توجه به جهانی بودن حکومت امام مهدی و محدود بودن یاران آن حضرت، آیا ایشان از نیروهای غیبی نیز بهره خواهند برد؟ (پرسش)
  34. شعار یاوران امام مهدی در خون‌خواهی امام حسین چیست؟ (پرسش)
  35. بیشتر یاران امام مهدی از شرق هستند چگونه با عقب ‏ماندگی شرق می‏‌توان بر غرب پیروز شد؟ (پرسش)
  36. چگونه می‏‎توان با سیصد و سیزده نفر دنیا را تسخیر کرد؟ (پرسش)
  37. آیا امام مهدی یارانی غیرعرب دارد؟ (پرسش)
  38. چگونه می‌‏توانیم از یاران واقعی امام مهدی باشیم؟ (پرسش)
  39. چه کسانی از پیامبران الهی با امام مهدی همراه می‏شوند؟ (پرسش)
  40. یاران کنونی امام مهدی چگونه به حضرت پیوسته‌اند؟ (پرسش)
  41. سرانجام یاران امام مهدی چه می‌شود؟ (پرسش)
  42. آیا یاران امام مهدی حتما باید نماز اول وقت بخوانند و کار نیک انجام دهند و حجاب خود را حفظ نمایند یا اگر تنها عاشق امام باشند کافی است؟ (پرسش)
  43. ریزش و رویش درباره یاران امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
  44. آیا با اینکه گناه‌کارم آرزوی اینکه روزی از یاران امام مهدی باشم گناه دارد؟ (پرسش)
  45. سپاهیان امام مهدی چگونه خود را به نزد امام مهدی می‌رسانند؟ (پرسش)
  46. امام مهدی برای پذیرش سپاهیان چه شرایطی را بیان کرده‌اند؟ (پرسش)
  47. فرماندهان سپاه امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش)
  48. اهداف یاوران مهدی چیست؟ (پرسش)
  49. امام مهدی هنگام ظهور بر اساس چه اصولی با یاران خود پیمان می‌بندد؟ (پرسش)
  50. آیا روایاتی مبنی براینکه در زمان غیبت امام مهدی یارانی دارند وجود دارد؟ (پرسش)
  51. گروه‌های مختلف یاران امام مهدی کدامند؟ (پرسش)
  52. جایگاه یاران امام مهدی در انقلاب جهانی چیست؟ (پرسش)
  53. آیا تعدادی از گروه سیصد و سیزده نفری یاران پیش از ظهور امام مهدی وجود دارند؟ (پرسش)
  54. یاران امام مهدی چگونه آزموده می‌شوند؟‌ (پرسش)
  55. آزمون امت اسلامی در دولت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  56. شعار یاران امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  57. از پیشینیان چه کسانی به یاری امام مهدی برمی‌خیزند؟ (پرسش)
  58. آیا جنیان نیز امام مهدی را یاری می‌کنند؟ (پرسش)
  59. آیا ملائکه نیز امام مهدی را یاری می‌کنند؟ (پرسش)
  60. آیا امام مهدی یاران خود را هم‌اکنون برگزیده یا به هنگام ظهور برخواهد گزید؟ (پرسش)
  61. فرق بین اصحاب و انصار امام مهدی چیست؟ (پرسش)


منابع

پانویس

  1. ↑ معجم البلدان، ج ۴، ص ۶
  2. ↑ سیوطی، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۸۲؛ کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۲
  3. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷
  4. ↑ ر. ک: علی کورانی، عصر ظهور، ص ۲۶۰
  5. ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۸۹ - ۲۹۰.
  6. ↑ ینابیع الموده، ص ۹۱؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۸.
  7. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.
  8. ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۶۸.
  9. ↑ دیلم به منطقه‌ای از استان گیلان و بخشی از استان قزوین گفته می‌شود. در قدیم استان مازندران و گیلان و قزوین را دیلم می‌نامیدند.
  10. ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۵ و ر. ک: حسنی.
  11. ↑ یأتی، ص ۴۳۲ و بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۲۹.
  12. ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.
  13. ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۴۰۵.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=طالقان&oldid=1116541»