لو لا علی لهلک عمر: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''لو لا علی لهلک عمر''' (اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد) سخنی که [[عمر بن خطاب]] بارها در مقام اعتراف به [[جهل]] خود و [[دانایی]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} بر زبان راند | '''لو لا علی لهلک عمر''' (اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد) سخنی که [[عمر بن خطاب]] بارها در مقام اعتراف به [[جهل]] خود و [[دانایی]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} بر زبان راند. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از شرایط [[امام]]، [[علم]] به [[دین]] و [[قرآن]] و [[احکام]] است. [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} حامل [[علم]] [[پیامبر]] بود و [[کلام]] او که بارها می‌فرمود {{عربی|«سلونی قبل ان تفقدونی»}} [[گواه]] [[علم]] وسیع اوست. در مقابل، [[خلیفۀ دوم]] که حامیانش ادعا می‌کنند "افقه و [[اعلم]] [[صحابه]] در زمان خود" بود<ref>ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۸۲، نیز ر.ک: ص ۳۲۸</ref>، بارها در برابر سؤالاتی که از او می‌کردند درمی‌ماند و خودش اعتراف داشت که همۀ [[مردم]]، حتّی [[زنان]] پرده‌نشین از [[عمر]] آگاه‌تر و دین‌شناس‌ترند: {{عربی|کلّ النّاس أفقه من عمر، حتّی ربّات الحجال}}.<ref>ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۸۲، نیز ر.ک: ص ۳۲۸</ref> [[علامه امینی]] در [[الغدیر (کتاب)|الغدیر]])، در فصلی با عنوان {{عربی|نوادر الأثر فی علم عمر}} [[صد]] مورد را با استناد به منابع متعدد [[اهل سنت]] آورده که [[عمر]] در برابر سؤالات [[فقهی]]، [[اعتقادی]]، [[تاریخی]]، لغوی و [[قضاوت]]، درمانده است<ref>همان، ص ۸۳ تا ۳۲۵</ref> و در بعضی موارد که سراغ [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} رفته و آن [[حضرت]] جواب صحیح و [[قضاوت]] به [[حق]] نموده، گفته است: {{عربی|لولا علیّ لهلک عمر}}<ref>ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۱۱۰</ref> یا {{عربی|لا أبقانی اللّه بعد ابن ابی طالب}}، {{عربی|لو لا علیّ لضلّ عمر}}، {{عربی|لا ابقانی اللّه بأرض لست فیها یا ابا الحسن}}، {{عربی|اعوذ باللّه من معضلة لا علیّ بها}}، {{عربی|کاد یهلک ابن الخطّاب لو لا علی بن ابی طالب}}، {{عربی|اللّهم لا تنزل بی شدیدة الاّ و ابو حسن الی جنبی}}، {{عربی|لولاک لا فتضحنا}} و...<ref>ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۳۲۷</ref> که همه گویای کم‌اطلاعی او از مسائل [[علمی]] و [[دینی]] و نیازمندی‌اش به [[علوم]] کارگشا و مشکل‌زدای [[امام علی|حضرت امیر]] {{ع}} است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۵۲۱.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
لو لا علی لهلک عمر (اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد) سخنی که عمر بن خطاب بارها در مقام اعتراف به جهل خود و دانایی علی بن ابی طالب (ع) بر زبان راند.
مقدمه
از شرایط امام، علم به دین و قرآن و احکام است. امیر المؤمنین (ع) حامل علم پیامبر بود و کلام او که بارها می‌فرمود «سلونی قبل ان تفقدونی» گواه علم وسیع اوست. در مقابل، خلیفۀ دوم که حامیانش ادعا می‌کنند "افقه و اعلم صحابه در زمان خود" بود[۱]، بارها در برابر سؤالاتی که از او می‌کردند درمی‌ماند و خودش اعتراف داشت که همۀ مردم، حتّی زنان پرده‌نشین از عمر آگاه‌تر و دین‌شناس‌ترند: کلّ النّاس أفقه من عمر، حتّی ربّات الحجال.[۲] علامه امینی در الغدیر)، در فصلی با عنوان نوادر الأثر فی علم عمر صد مورد را با استناد به منابع متعدد اهل سنت آورده که عمر در برابر سؤالات فقهی، اعتقادی، تاریخی، لغوی و قضاوت، درمانده است[۳] و در بعضی موارد که سراغ امیر المؤمنین (ع) رفته و آن حضرت جواب صحیح و قضاوت به حق نموده، گفته است: لولا علیّ لهلک عمر[۴] یا لا أبقانی اللّه بعد ابن ابی طالب، لو لا علیّ لضلّ عمر، لا ابقانی اللّه بأرض لست فیها یا ابا الحسن، اعوذ باللّه من معضلة لا علیّ بها، کاد یهلک ابن الخطّاب لو لا علی بن ابی طالب، اللّهم لا تنزل بی شدیدة الاّ و ابو حسن الی جنبی، لولاک لا فتضحنا و...[۵] که همه گویای کم‌اطلاعی او از مسائل علمی و دینی و نیازمندی‌اش به علوم کارگشا و مشکل‌زدای حضرت امیر (ع) است[۶].
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۸۲، نیز ر.ک: ص ۳۲۸
- ↑ ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۸۲، نیز ر.ک: ص ۳۲۸
- ↑ همان، ص ۸۳ تا ۳۲۵
- ↑ ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۱۱۰
- ↑ ر.ک: الغدیر، ج ۶ ص ۳۲۷
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۲۱.